Afgelopen weekend weinig tijd gehad voor weblogland.
Vrijdag had ik de namiddagploeg gewerkt, en was ik dus al vrijdagavond om 21 vrij. Jammer genoeg heb ik niet veel kunnen profiteren van die extra uurtjes. Ik was van plan om zaterdagvoormiddag deel te nemen aan de Rit van de Gouverneur in Zulte, maar ik heb moeten afhaken. Ik ben nl. ziekjes. Een zware hoest en sinusitis weerhielden me ervan om te sporten. Jammer, want die rit, die voor een goed doel wordt georganiseerd, is één van die jaarlijks terug kerende ritten.
Ik heb me dan op zaterdag maar nuttig gemaakt, en de wagen een poetsbeurt gegeven. Tegen de middag zijn we dan naar onze vrienden getrokken om een aperitiefje (wat het leed toch wel verzachtte…).
In de namiddag zijn we naar het voetbal geweest. Ons favoriete ploegje laat het de laatste weken nogal afweten, en ook deze keer zagen we een barslechte wedstrijd die verloren werd met 0-2. Misschien zijn de spelers teveel bezig met de geruchten die er zijn rond een mogelijke fusie met de buren van Wielsbeke, en de onzekerheid die dit brengt? Als het een troost mag wezen, ook de “grote” stadsploeg, SV Zulte-Waregem, bakt er de laatste tijd ook niet veel goeds van. In de play-offs1 waar ze in belandden, hebben ze nog geen enkel punt weten te sprokkelen. En ook zaterdagavond gingen zij de boot in met 2-0 op het plein van Kortrijk.
Zondag was er alweer een jaarlijks terugkerende traditie: Parijs-Roubaix. Net als de voorbije jaren verzamelden we met vrienden, en gingen we met minibusjes enkele kasseistroken verkennen. Alles verliep vlekkeloos, netjes op tijd alle geplande stroken kunnen bereiken. En geen problemen met moeilijk doende agenten, zoals de persratten ons lieten uitschijnen. Ondanks de aanwezigheid van een zonnetje, was het op alle stroken bijzonder koud. Een nijdige koude wind maakte het niet zo aangenaam om te staan kijken. Gelukkig was er de verwarmende prestatie van Fabian Cancellara. Jammer dat dit geen Vlaming is. Want die zitten nu met een serieus dipje. Het is uniek in wielerland, dat er geen enkele voorjaarsklassieker door een landgenoot gewonnen werd.
Nadat we de renners voor de laatste keer zagen voorbijrijden, zijn we naar huis gereden. Daar had vrouwlief (die door haar rugperikelen aangeraden was om thuis te blijven die dag), voor iedereen spaghetti klaargemaakt. En die hebben we met veel smaak, en terugblikkend op de alweer erg geslaagde dag, tot ons genomen
Nu weer op naar een normale werkweek…
Groetjes!
Billy
♥