Halfweg

Het Waregem Koerseweekend is halfweg. Tot mijn schande moet ik bekennen dat we de Waregemse horeca nog geen enkele steun hebben gegeven…

Zaterdag zijn we al in de namiddag naar m’n dochter geweest. In haar straat ging nl. een zeepkistenrace door, en dat wilden we wel eens zien. Jammer genoeg waren er weinig deelnemers, wat het eerder saai maakte.

 

‘s Avonds was er dus barbecue. Het eten zelf viel prima mee, maar helaas was het heel frisjes om buiten te zitten.

Gisteren zijn we onverwachts naar zee getrokken. In Blankenberge ging het bloemencorso door, en dat wilde vrouwlief wel eens meemaken. Tegen de middag kwamen we in Blankenberge aan, en hebben eerst een terrasje aangedaan, gevolgd door een lekkere maaltijd. Daarna een mooi plaatsje uitgezocht van waar we de stoet konden bekijken. Er zaten hele mooie wagens tussen. Helaas waren we ons fototoestel vergeten, zodat we er geen foto’s van hebben.

‘s Avonds zijn we dan naar vrienden geweest, en met andere vrienden een rustig avondje doorgebracht.

Ik heb vandaag en morgen 2 daagjes vakantie, vanavond naar Bavik Live dus, en morgen nog geen echte plannen…

Groetjes,

Billy

♥

Waregem Koerse-weekend

Ja het is weer zo ver. Het weekend van de laatste zondag van augustus. Dan is zijn er de Waregem Koersefeesten in onze stad. Kermis, heel wat culturele activiteiten, en de horeca die op volle toeren draait. Heel wat restaurants brengen speciale menu’s dit weekend, en in vele kroegen worden extra muzikale evenementen georganiseerd. Hoogtepunt blijven evenwel op dinsdag as. Waregem Koerse zélf, de paardenwedrennen op de plaatselijke hippodroom die tienduizenden mensen naar onze stad lokken. Hoe wij dit weekend gaan beleven is nog helemaal niet duidelijk. Onze vrienden lijken precies wat minder zin te hebben om er wat van te maken, maar wat al vast staat is dat we op maandagavond naar Bavik Live gaan. De muzikale avond in het stadspark met oa. Axl Peleman en Frank Boeijen op het programma. Verder zien we wel…

Vanavond gaan we met m’n vrouws werkmaatje naar onze dochter barbecue eten. Ook onze zoon en zijn lief, die net terug zijn van een weekje Mallorca (zijn we gisteravond gaan afhalen aan de luchthaven) zuller er zijn.

Nog een fijn weekend aan jullie allemaal!!!

Liefs,

Billy

♥

Vakantie-ergernis

Nog even terugkomen op de vakantie…

Eén van m’n grootste ergernissen op vakantie, meer bepaald bij het ontbijt of avondmaal op hotel, is het feit dat er soms mensen bij zitten waarvan je denkt “die hebben thuis niks, en graaien hier wat ze kunnen”. Ook al gaat dat voor mensen die thuis niks (of weinig) hebben misschien helemaal niet op, omdat die meestal met weinig tevreden zijn. Maar dan heb je die “graaiers”, ze nemen hun bordje mee en grabbelen van alles wat tot hun bord bijna uitpuilt. En als ze dan vertrekken van tafel, ligt de helft nog op hun bord…onaangeroerd.
Zo hadden we tijdens ons laatste ontbijt in Houffalize een vrouw bij het ontbijt die een glas fruitsap (sinaasappelsap) had genomen, en vertrok zonder ook maar één slok te nemen! Zoiets doe je toch niet!!!

Waarom niet gewoon, zoals een deftig mens betaamt, eerst nemen wat je zeker kan opeten, en daarna nog iets bij nemen als je nog wat op kan? Lijkt me veel keuriger, toch?

Groetjes!

Billy

♥

Weekendverslag 22 & 23/8

Zaterdag zijn we alweer vroeg vertrokken (9u) met de wagen en de fietsen achterop, om samen met vrienden F. en R. een fietstocht te maken. Deze keer hadden we Lo uitgekozen als startplaats. Een klein stadje in de Westhoek, het westelijke deel van onze provincie. Opnieuw biljartvlak parcours, eerst een tijd langs de Lovaart gereden, en ook een deel langs de IJzer. Heel aangenaam fietsen, en met tal van horecazaken onderweg was het geen probleem om een pitstop in te lassen… 😉

‘s Avonds hebben we met diezelfde vrienden dan mosselen gegeten. Ons buikje rond, 7 kilogram mosselen met 4 personen. En daarna zijn we huiswaarts gekeerd om nog wat mee te pikken van de voetbalwedstrijd Zulte-Waregem – Anderlecht. En daar hebben we nog een stel andere vrienden voor uitgenodigd, die de uitnodiging in dank aanvaardden…

Zondag eerst een bezoekje aan m’n moeder, en daarna alweer een vriendenonderonsje bij mijn broer en schoonzus. Aperitiefje(s) en hapjes in overvloed. Lang konden we niet blijven, want bij de nicht van vrouwlief waren we gisteren ook al uitgenodigd voor een barbecue. En die viel reuze mee. Na het eten had de man van de nicht voor enkele spelletjes gezorgd, wat nogal voor hilariteit zorgde. Als je bedenkt dat eieren, water en (véél) drank tot de ingrediënten hoorden, dan weet je nu eenmaal dat er volop gemorst wordt… Een hele plezante dag. Maar tegen 20u30 zijn we toch huiswaarts gekeerd omdat ik vandaag weer vroeg moest werken…

Groetjes,

Billy

♥

Vakantie-impressies

Nog even terugblikken op onze vakantie…in beeld

onderweg naar Trier, in Remich (Luxemburg)

 

vanuit de wagen: de vallei van de Moezel

 

 

zicht vanuit ons hotel in Trier

 

de Kaiserthermen

 

het keurvorstelijk paleis

 

de Dom van Trier

 

de Basilica

 

wijnhuis Bernard Massard in Grevenmacher (Luxemburg), bezocht met de fiets

 

 

het Amfitheater in Trier

 

enkele foto’s van Houffalize en de streek rondom , door onze vrouwen geschoten tijdens hun wandeling terwijl wij aan het fietsen waren…

 

 

en als afsluiter vuurwerk!

Alles bij het oude

Sinds vandaag is zowat iedereen uit m’n kennissenkring opnieuw aan het werk na een deugddoende vakantie. Mijn eerste werkdag zit er ook alweer op. Vorige vrijdag hebben wij m’n collega die door rugperikelen thuis is bezocht, en hij heeft nog een maand extra ziekteverlof bij. Dus werk ik nog in zijn ploeg tot (minstens) eind september.

Zaterdag zijn wij in de polders gaan fietsen, auto gestald in Stalhille, een deelgemeente van Jabbeke. Ik vind zo’n ritje in een biljartvlak landschap nogal saai, maar voor onze vriendin die al een generatie ouder is en ook met nogal wat overgewicht kampt is zo’n parcours natuurlijk een zegen. Na onze rit keerden wij huiswaarts, en in de vooravond dan naar het voetbal. Ons ploegje heeft zich danig geweerd, maar toch konden ze net niet winnen. Het werd 2-3, en tegen een hoger geklasseerde ploeg is dat toch verdienstelijk.

Zondagmorgen eerst een bezoekje gebracht aan m’n moeder, en daarna zijn we met vrienden gaan eten. Om de vakantieperiode uit te wuiven. Een lekker menuutje verorberd, en er echt van genoten. Daarna zijn we naar het stadscentrum afgezakt om een terrasje te doen, en er bleek een heuse mountainbikewedstrijd door te gaan. Eerst waren jongelingen aan de beurt, en daarna kwamen de grote boys er aan. Er reden zelfs enkele profs uit het veldrijden mee, zoals Erwin Vervecken en Ben Berden. En uiteindelijk was het ook Erwin Vervecken die de zege haalde.

Groetjes!

Billy

♥

(Bijna) alles bij het oude

Ik heb m’n favoriete speeltje (lees: laptop) terug! Eigenlijk van dinsdag al… Maandagnamiddag na m’n dagtaak onmiddellijk naar de hersteldienst gebeld, en die verzekerden me dat ze het toestel met de koerierdienst hadden meegegeven om vrijdag laatst te leveren. Blijkbaar hebben die dat dus niet kunnen doen, maar waren ze wel op maandagmorgen langs geweest. Maar m’n vrouw en ik waren toen op ons werk, en zoonlief lag nog te soezen in bed zodat die de bel niet zal gehoord hebben. Dinsdagvoormiddag heeft hij m’n laptop dus wel in ontvangst kunnen nemen…

Deze week nog niet veel tijd gehad, ik ben zowat de enige die al weer aan het werk is (vrouwlief is maandag en dinsdag gaan werken om 2 daagjes extra verlof in de plaats te kunnen krijgen), en we hadden dan ook nog drukke dagen onder vrienden…

Morgenmiddag klokslag 13u is het voor mij alweer weekend. En omdat er mooi weer voorspeld wordt zaterdag is er alweer een fietstochtje gepland met vrienden. ’s Avonds speelt ons favoriete ploegje voor de beker van België tegen een klasse hoger geklasseerde ploeg, zodat het moeilijk wordt om nog een ronde verder te gaan. Maar we laten dat niet aan ons hart komen, en zullen onze ploeg vurig aanmoedigen.
Zondag niks gepland, maar zoals je wellicht verwacht betekent dat niet dat we zomaar op onze kont gaan zitten. We zien wel wat er op ons afkomt…

Aan allen alvast een fijn weekend toegewenst!!!

Groetjes,

Billy

♥

Finito!

The end, gedaan ermee, finito, fini, schluss…

De vakantie zit erop! Jammer maar helaas, maar morgen moet ik opnieuw vroeg uit de veren om euro’s te gaan verdienen (die we daarna natuurlijk ook weer lekker kunnen uitgeven).

Wij hadden beslist één van de mooiste vakanties van de afgelopen jaren. En daar zat het lekkere weertje voor een groot deel tussen. Want als je niet vertrekt naar het buitenland, en thuis dan nog kutweer te verwerken krijgt, is je vakantie al voor de helft verknald. Niet dit jaar dus! Lekker zonnig weer, niet al te warm. Veel gefietst, veel tijd met en bij vrienden doorgebracht. Enkele mooie uitstapjes kunnen doen…heerlijk!

Eerder deze week kreeg ik de hersteldienst van m’n laptop aan de lijn, en er werd afgesproken dat m’n laptop vrijdag zou teruggebracht worden. Ik ben dus de hele vrijdag niet uit huis geweest, maar kreeg de koerierdienst die m’n speeltje moest terugbezorgen niet te zien. Erg frustrerend natuurlijk, daar zit je dan de hele dag te wachten. Morgen maar eens een telefoontje plegen. Ik verwacht ‘m dus wel snel weer terug…

Aan ieder die nog vakantie heeft nog een deugddoende vakantie gewenst, voor de werkers onder ons alvast een fijne werkweek!

Groetjes,

Billy

♥

Verslag weekendje Houffalize

Vrijdag rond 14u pikten we onze vrienden op om naar Houffalize te rijden. Rond Brussel het normale drukke verkeer, maar geen enkel probleem gehad. Na een tussenstopje in een wegrestaurant, kwamen we in ons hotel aanbeland. Makkelijk te vinden, zowat in het hart van Houffalize. Heel vriendelijke ontvangst, én in onze taal…wat toch altijd mooi meegenomen is. Na de verkenning van het hotel, en het onvermijdelijke eerste biertje, werd het tijd om ons te gaan inschrijven in Baraque Fraiture voor de rally die ik al enkele jaren had willen meerijden: de Sean Kelly Classic. Bleek dat we nog van de eersten waren, want we kregen startnummers 107, 108 en 109 opgespeld (figuurlijk dan).

Daarna terug naar Houffalize, waar we ons in het hotel wat opgefrist hebben en daarna een aperitiefje dronken. ’s Avonds dan genoten van een lekker maal, en zowat rond de sluitingstijd van de keuken kwam dochterlief en vriend aan in het hotel. Onze dochter had nl. nog moeten werken tot 18u, had geen verlofdagje toegestaan gekregen op haar werk. Maar ze bleken uiteindelijk toch nog de volledige maaltijd te kunnen verkrijgen. Nadien nog even de stad verkend, en daarna het bed in.

’s Morgens vroeg al vroeg wakker, en als eersten naar het ontbijt (8u). Want we wilden toch zo vroeg mogelijk onze fiets op. Toch was het al 9u30 toen we de eerste kilometers in de heuvelachtige streek rond Baraque Fraiture (met 652 m hoogte de 3e hoogste top van België) konden afhaspelen. De eerste 9 km gingen trouwens in vliegende vaart bergaf, slechte wegen met veel putten en barsten waardoor er ook al heel wat platte banden te bespeuren vielen. Daarna kregen we een opeenvolging te verwerken van hellingen en afdalingen, kilometers lang. Een groot verschil met de heuvels in onze streek, die maximaal enkele honderd meters lang zijn. Het kwam er dus op aan om vooral in het begin heel spaarzaam te wezen met de krachten. En dat deden we ook.

Toen we aan de côte de Wanne kwamen bleek dit de eerste serieuze test, nog goed verteerd. Daarna hadden schoonzoon en ik besloten om de extra lus met de beruchte Stockeu te rijden (12 km extra). Ik had deze klim al te voet gedaan, en wist dat het hard zou worden. En dat bleek ook zo te zijn, ik heb in het steilste deel toch een 100-tal meter te voet afgelegd, ten einde krachten. Na wat gerecupereerd te zijn toch weer de fiets op, maar het bleef harken tot ik het hoogste deel bereikte, pffff. Maar toch ben ik blij dat we die klim gedaan hadden. Daarna onze weg terug aangevat, en bij de volgende bevoorrading vervoegden we mijn vriend die wijselijk besloten had om de Stockeu aan zich voorbij te laten gaan.

Je begrijpt wellicht dat we tijdens onze rit van fantastische vergezichten konden genieten, maar dat het ook wel afzien was tot het einde. M’n schoonzoon kreeg de laatste 10 km ook nog te kampen met krampen (hij had ook nog eens de extra lus van 8 km rond Rideux gereden), zodat het voor hem een echte lijdensweg bleek. Maar toch bereikten we zonder kleerscheuren en heel voldaan onze aankomstplaats. Ik met 102 km op de teller, vriend 90 en schoonzoon 110.

Na het afhalen van een aandenken zijn we toen naar ons hotel teruggereden (met de wagen). Eerst het vochtgehalte opnieuw op peil gebracht….en daarna een deugddoend badje. De vrouwen hadden er intussen 2 wandelingen opzitten in de omgeving. Na het avondeten enkele terrasjes in de stad gedaan, en ’s avonds laat genoten van het vuurwerkspektakel. Want afgelopen weekend was het zomercarnaval in Houffalize, en werd er duchtig gefeest!

Zondag na het ontbijt de wagen in om de terugweg aan te vatten. Ditmaal reden we langs Hotton naar Durbuy, het kleinste stadje van België. Jammer dat we veel regen te verwerken kregen. Na een lekker middagmaal daar trokken we huiswaarts, en zagen we gelukkig ook het weertje opnieuw verbeteren. Zodat we ’s avonds nog bij onze dochter konden napraten en nagenieten van ons heerlijke weekendje.

Groetjes!

Billy

♥