Memorial Day

Gisteren was het Memorial Day. Op die dag worden op verschillende plaatsen ter wereld gesneuvelde Amerikaanse soldaten herdacht die vielen voor de vrijheid van onze landen. In België wordt dit herdacht in onze stad, nl. op het Flanders Fields American Cemetery and Memorial, zoals het in de volksmond “Amerikaans kerkhof” officieel heet.
Deze ceremonie hadden wij nog nooit meegemaakt, reden genoeg om dat nu wél eens te doen dus. Samen met onze fiets/cultuurvrienden reden we er met de fiets naartoe, en dat deden ook heel wat andere mensen. Honderden toeschouwers keken toe hoe er hulde gebracht werd aan de Amerikaanse gesneuvelden, en bij uitbreiding ook aan alle oorlogsslachtoffers en slachtoffers van terreuraanslagen. Die terreurdreiging zorgde er zelfs voor dat uitzonderlijke maatregelen getroffen werden voor deze ceremonie, die toch bijgewoond werd door talrijke prominenten uit politieke en militaire wereld, zoals minister van defensie Vandeput, kamervoorzitter Bracke, Amerikaans ambassadeur Denise Campbell Bauer, en vele hoge pieten van het Amerikaanse en Belgische leger.

Een foto-impressie:

20160529_15302220160529_15235720160529_14562420160529_15344920160529_160301

Groetjes,

Billy

 

 

Janis Joplin – Cry baby

Vanmorgen een grauwe morgen, en hierdoor voelde ik me ook wat grauw…geen zin om iets te doen. Dan maar eens gekeken wat ik nog op de digicorder staan had, en ik zag dat een documentaire over Janis Joplin maar een paar dagen meer beschikbaar was. Ik zette die dus meteen op.

En die docu greep me echt naar de keel! Wat een prachtige getuigenis over een uitzonderlijke artieste. Een artieste die het aanvankelijk niet makkelijk had in haar jeugd. Waarin ze op school gepest en uitgescholden werd omdat ze “anders” was dan de meeste van haar leeftijdsgenoten. Dat heeft haar ook gevormd als vrouw. Toen ze begon te zingen vond ze een uitlaatklep voor de frustraties van het niet geliefd zijn. Zelfs toen ze grote successen kende als zangeres, worstelde ze met een tweestrijd: gevierd en geliefd op het podium, eenzaam en verlaten eens ze dat podium verliet. Dat heeft haar naar drank en drugs geleid, wat haar uiteindelijk op 4 oktober 1970 op 27-jarige leeftijd het leven kostte…

Het respect voor Janis Joplin is me na het zien van deze documentaire nog groter geworden. Het was echt een grote, gevoelige en emotionele dame…

 

Muzikale groetjes!

Billy

❤

Meer weten over mijn muzieksmaak: klik hier

Mijn muziekcollectie: klik hier

Onze fietstocht van zaterdag in beeld

Om je te laten zien waar onze fietstocht heen ging heb ik wat foto’s opgezocht op het wereldwijde web, want zelf foto’s nemen tijdens het fietsen doe ik bijna nooit…

Starten deden we dus aan het sportcentrum de Warande in Wetteren

20140807_155246
het openluchtzwembad op het domein

Van Wetteren ging het richting Schellebelle, waar volop aan de verhoging van de Scheldedijk wordt gewerkt, wat je duidelijk kan zien bij Willy hier en hier. Dit is nog een foto van voor de werken…

 

Daarna een saai stuk, tot we in Wichelen opnieuw de Schelde in zicht kregen, en de oversteek maakten naar Uitbergen.

verkenning Scheldeboorden: Uitbergen
langs het jaagpad

Daarna kwamen we in Berlare

56238152
De Bareldonkkapel

 

 

108809779
Het Donkmeer
wpluchtfoto
het populaire Donkmeer vanuit de lucht

En daarna reden we door de rustige Kalkense Meersen

bdimgp2828
Kalkense Meersen

En zo kwamen we langs de Schelde opnieuw aan ons vertrekpunt Wetteren…

fit_642x999_59531440

Groetjes!

Billy

Weekendverslag 21 & 22 mei

Gisteren was een dag met een gouden randje!

Na de noodzakelijke uurtjes slaap na mijn nachtwerk, rustig van mijn ontbijt en de weekendkrant genoten. Dan op het dooie gemakje onze fietsen op de fietsdrager achterop de wagen gezet, en vertrokken we richting Wetteren. Parkeerplaats zat aan sportcentrum de Warande, vanwaar we op enkele honderden meters van ons 1e knooppunt van de rit die ik uitgestoken had waren. Het eerste gedeelte van de tocht viel eigenlijk wat tegen, saaie omgeving, gedomineerd door de vele bomen- en plantenkwekerijen in de streek, en vaak slechte wegen. Tot we in Wichelen een welgekomen terrasje tegen kwamen waar we ons met veel plezier een roséwijntje en een Lente Maneblusser bestelden. Toen we weer op weg waren, was het parcours op slag veranderd! Mooie en rustige wegen, veel natuurgebied, écht aangenaam fietsen. Wie dus in de streek wil gaan fietsen (of wandelen) doet er goed aan om ten noorden van de Schelde te blijven.
Na onze fietstocht weer huiswaarts gekeerd, waar we na een verfrissende douche spaghetti klaarmaakten en ervan genoten op ons zonneterrasje.

Vanmorgen gingen we met onze dochter en schoonzoon, en kleinzoontjes Mero en Onno, eten op het ontbijt dat georganiseerd werd door de ouderraad van de plaatselijke school. Heerlijk uitgebreid en lekker!
Daarna konden we de voetjes strekken in een uitgestippelde wandeling waarbij er onderweg een aantal vragen moesten opgelost worden. We hadden geluk met het weer, want (voorlopig) viel de regen nog niet met bakken uit de lucht.
Voor vanmiddag had vrouwlief een vispannetje voorbereid, en nadien was het lazy sunday thuis, terwijl buiten dan wél die voorspelde regen viel.

En hoe was jullie weekend?

Groetjes,

Billy

Gewijzigde plannen

Pinkstermaandag had er normaal gezien heel anders moeten uitzien…

Als Nieuwjaarscadeau kreeg mijn schoonbroer van zijn dochters een ticket voor het optreden van AC/DC. Zoals gewoonlijk hadden zij 2 tickets gekocht, omdat ze weten dat hij altijd wel iemand vindt die wil meegaan, en zo niet alleen moet gaan. Meestal krijg ik dan de eerste kans, wat ook bij deze het geval was. Ik was meteen bereid om mee te gaan.

Al die maanden had ik dus niets anders verwacht dan dat ik er maandag bij zou zijn.
Afgelopen vrijdag echter kreeg ik te horen van schoonzus dat hij zijn kaarten terug ingeleverd had wegens de gekende perikelen met vervangend zanger Axl Rose. Ik was eigenlijk met verstomming geslagen! Als hij er niet naartoe wou omdat hij geen fan is van Axl Rose, waarom had hij me dan niet de eerste kans gegeven om die kaarten gewoon over te nemen? En me op z’n minst op de hoogte te brengen van zijn beslissing om de kaarten opnieuw in te leveren. Maar niks van dit alles, pas op het laatste moment dus vernomen dat mijn concertdag niet doorging.

Nu heb ik me niet echt verveeld die dag, maar het was toch anders…

Groetjes,

Billy

Pinksterweekend

Dit weekend begon uitzonderlijk vroeg voor mij, want zaterdagvoormiddag werd ik abrupt uit mijn slaap gerukt om tegen ’s middags aanwezig te kunnen zijn op een communiefeest. Gelukkig was dat feest in een zaaltje, want buiten stond een gure koude wind. Zo’n “verplicht” feest dat uren duurt is normaal gezien niet erg aan mij besteed, maar we hadden wel aangename gesprekspartners zodat die namiddag nog meeviel.

’s Avonds met onze cultuurvrienden naar de voorstelling “We shall overcome“. Een concert met o.a. Wim Opbrouck en Axl Peleman, met oorlog en vrede als rode draad. Het werd een prachtig concert (alweer!), magistraal geregisseerd door Wim, een klasse-artiest als geen ander!

 

Zondagmorgen hielden we het rustig, zaterdagavond was zoals gewoonlijk na het concert wat uitgelopen bij onze vrienden. ’s Middags waren we uitgenodigd bij onze dochter voor het middageten, waar we daarna ook naar de voetbalwedstrijd Club Brugge – Anderlecht keken. Daarna brachten we nog een bezoekje aan ons intussen favoriet adresje op enkele honderden meter van ons huis. Daar plaats genomen op het terras, waar ook een stel van onze vriendenbende zat. Na een biertje of drie werden we door de regengoden vergast op een verfrissing waardoor we wijselijk besloten om bij ons thuis nog wat na te genieten.

Vanmorgen op de racefiets gewipt, om deze keer als gastrijder mee te rijden met de C-groep van de plaatselijke wielertoeristenclub, waar ook een van mijn schoonbroers bij rijdt. Het werd een mooi ritje, al was het op sportief gebied niet echt een uitdaging voor mij… 😉

Vanmiddag hadden vrouwlief en ik afgesproken om iets te gaan eten in een recentelijk geopende horecazaak in het centrum: Tafel 12. Lekker getafeld, opnieuw een aanwinst voor onze stad. Daarna brachten wij een bezoekje aan schoonmoeder in het rustoord van Petegem a/d Schelde, en eens we thuis waren kregen we onze kinderen en kleinkinderen op bezoek. Het was beter weer dan voorspeld was, waardoor we plaats konden nemen op onze zonneterras. En zo werd dit Pinksterweekend afgesloten…

Groetjes,

Billy

 

Hemelvaartweekend 2016

Terwijl mijn blog op onzichtbaar stond, heb ik net als zovelen genoten van het fantastische weertje.

Donderdag de barbecue van zolder gehaald, en ’s avonds met onze fietsvrienden en dochter en schoonzoon lekker gegeten. En daarna lang nagenoten op ons zonneterras.

Vrijdagmiddag hebben we die barbecue nog eens aangestoken voor een ietwat eenvoudiger maaltijd, maar beslist even lekker.
’s Avonds werden we bij onze fietsvrienden verwacht met onze vriendenbende, om de verjaardag te vieren van de vriendin. Heerlijk babbelen, biertjes drinken en hapjes eten… En veel plezier maken!

Zaterdag met onze fietsvrienden op stap. Fietsen op de wagen en naar Gistel gereden, waar we een fietstochtje hebben gemaakt naar Oudenburg en Stalhille. En dus vaak langs de kanalen Plassendale-Nieuwpoort en Brugge-Oostende reden. Heerlijk fietsen! Met natuurlijk ook af en toe een horecastopje… 😉
’s Avonds gingen we dan samen eten, op het eetfestijn dat georganiseerd werd door de minivoetbalploeg waar onze zoon bij speelt. Niet echt culinair, maar wel veel ambiance achteraf… 🙂

Zondagmorgen haalde ik de racefiets van stal om een ritje te maken langs de Gavers, Kortrijk, Wevelgem en Gullegem om dan langs het jaagpad van de Leie terug huiswaarts te keren. Het krioelde werkelijk van de fietsers, en niet alleen de gebruikelijke wielertoeristen!
’s Middags had vrouwlief een heerlijk gerechtje klaargemaakt. In de namiddag brachten we een bezoekje aan mijn moeder, en ’s avonds kwamen onze kinderen en kleinkinderen voor moederdag. Wij hadden broodjes en beleg voorzien zodat iedereen zich naar wens kon bedienen.
En dat was meteen de afsluiter van het zonovergoten Hemelvaartweekend.

Groetjes,

Billy

 

Wie weet het meest over mij?

Dit was de uitdaging die ik aan iedere lezer/volger voorschotelde vorige week. Helaas bleek mijn aanpak niet echt de goeie. Ik had iedereen in een reactie het volgende gestuurd:

“vergeef me dit off-topic berichtje, is echt een uitzondering die ik maak. Verwijder dit gerust na het lezen…

Zoals je misschien al hebt gelezen op mijn blog, wil ik alle blogvrienden/lezers uitdagen. En wel met het volgende: ik stelde mij al vaker de vraag hoeveel die lezers/volgers van mijn blog nu eigenlijk wel zouden weten over mij. Dit is dus mijn vraag: vertel me alles wat je over mij weet. Ik ben echt benieuwd wie me het beste kent. Volg je me nog niet zo lang, aarzel dan niet om deel te nemen want ook van jou kom ik graag te weten wat je intussen al over me weet.
Mail je weetjes door naar het mailadres dat ik voor deze reactie gebruikte. Deze uitdaging sluit af op zondag 8 mei om middernacht, denk er dus niet te lang over na. En doe geen moeite om nog een en ander over mij op te zoeken op mijn blog, want dit is tot maandag onzichtbaar voor iedereen.
Alvast bedankt voor je deelname!!!”

Ik had al in de mot nadat ik dit bij enkele lezers had gepost, dat die reactie niet gepubliceerd werd. Wellicht kwam dit bericht (vooral bij de WordPress-bloggers) bij velen in de spambox terecht. Ook het tijdstip van mijn actie was niet echt ideaal, want ook enkele bloggers profiteerden van het lange weekend om er tussenuit te trekken. Hierdoor was het aantal deelnemers aan mijn uitdaging dus eerder beperkt. En heb ik dus weer een lesje geleerd.

Tot mijn verbazing wist een jonge, vlotte, blonde meid uit Leuven – die me nu ook nog niet zo lang volgt – wel het meeste feitjes over mij te vertellen: Ann-Sophie . Op de voet gevolgd door een trio bloggers die ik al een hele tijd tot mijn blogvrienden mag rekenen: Lutje, Suske en Christa.
Proficiat Ann-Sophie (je hebt eeuwige roem verdiend), en bedankt aan alle deelnemers!

Groetjes,

Billy