Ziekenhuisweek

Het is me nogal het weekje zeg!

Maandag al het grootste deel van de dag in het ziekenhuis doorgebracht voor een nieuw onderzoek voor vrouwlief (rugpijn).
Diezelfde dag mocht mijn moeder naar huis vanuit het ziekenhuis, na de ingreep aan haar schouder.

En vandaag heeft zoonlief een ongeval gehad op weg naar zijn werk. Uitgegleden met de bromfiets en tegen een vrachtwagen aan gereden. Met de ambulance overgebracht naar het ziekenhuis, waar ze gekneusde ribben en een aanval van epilepsie hebben vastgesteld. Het had erger gekund, heeft maar een haar gescheeld of hij lag ònder die vrachtwagen en dan was er geen onderzoek meer nodig geweest…

Voor diegenen die mijn log nog niet zo lang volgen, even recapituleren:

toen zoonlief 16 was hebben we – puur toevallig – ontdekt dat hij diabetes heeft. Bij de minste inspanning was hij moe, moest vaak urineren en had steeds dorst. Bovendien was hij de laatste tijd ook al vermagerd. Toen hij met de fiets naar de dokter reed, kwam hij daar uitgeput aan. Na het onderzoek van zijn bloed bleek hij dus diabetes te hebben. Enkele dagen later kreeg hij een hypo toen ik met hem alleen thuis was, heftige bedoening! Toen hij in de kliniek aankwam bleek daarbovenop dat hij ook een lichte vorm van epilepsie had. Dit veroorzaakt kortstondige “afwezigheden”, enkele seconden waarin hij wezenloos voor zich uit staart, maar waarvan hij zich zelf niet bewust van is. En deze feiten hebben van toen af zijn verdere leven grondig gewijzigd.
Schoolresultaten waren vreemd, de eerste werkervaringen bleek dat hij door die afwezigheden niet op volle capaciteit functioneerde en dat maakte dat hij ook van de regen in de drop raakte. Moeilijk om vast werk te vinden (en te houden). Enkele (lichte) ongevallen gehad met de wagen, maar volgens ons duidelijk te wijten aan die epilepsie. Sinds kort heeft de neurologe hem dus ook verboden om de wagen nog te besturen. Daarom heeft hij zijn wagen ingeruild voor een snorfiets, waarvoor hij geen rijbewijs nodig heeft. En nu dit ongeval weer.
Het zit hem niet mee…
Gelukkig hoeft hij slechts 1 nachtje in de kliniek te blijven, maar ik hoop écht dat zijn leven eens op wieltjes begint te lopen…

Groetjes,

Billy

MUSE – Undisclosed desires

Dit is een liedje van de 3e cd die ik in het batjesweekend op de kop tikte.

MUSE is één van mijn favoriete bands van de afgelopen jaren. Zij brengen in hun muziek rock en klassieke muziek samen, en vooral in dit album, “The resistance” is dit het geval. Er staat op het eind zelfs een 3-delige symfonie in, moet je echt eens beluisteren! Er staat ook een nummer in dat Queenfans enorm zal boeien, “United States of Eurasia“. Wie deze band niet kent kan ik met de hand op het hart aanbevelen!

Muzikale groetjes!

Billy

Meer weten over mijn muzieksmaak: klik hier
Mijn muziekcollectie: klik hier

Bijzondere ontmoeting

 

Gistermorgen vroeg uit de veren (5u45), om tegen 6u naar de bakker te gaan om ontbijt.
Na het ontbijt wat rondgeneusd in weblogland, en zelf ook een logje geplaatst. Daarna gedoucht, en dan zaten we al met een dilemma. Ze voorspelden warm weer, maar op dat moment zat de hemel nog potdicht, en zag het er naar uit dat de weermannen ons voor schut stelden. Dan maar een lange broek aan, met een licht zomerhemd.
We vertrokken naar de kliniek, waar mijn moeder deze week werd geopereerd aan haar schouder (voor de 2e keer). Deze keer lijkt alles in orde, vorige keer werd een spil gestoken maar de bevestigingsbouten zaten tegen het bot te schuren wat haar enkele weken enorme pijn gaf.
Na het bezoekje aan mijn moeder stond een bijzondere ontmoeting op de planning. Helaas werden we onderweg eerst nog opgehouden door een politiecombi. Bleek dat ik te snel gereden had (ik was écht in de onwetendheid, dacht dat ik 90 mocht terwijl dat maar 70 bleek), had 83 gereden. Minnelijke schikking van 50 euro aanvaard.
Daarna dus op weg naar Roeselare, waar we afgesproken waren met logvriend Ollie. Daar werden we hartelijk ontvangen, en onder het genot van een glaasje cava hebben we al heel wat kunnen babbelen over het loggen, familie, enz… Daarna zijn we in de buurt gaan eten in een Italiaans restaurant. Heerlijk genoten van het eten, ik had ossobuco gevraagd en vrouwlief scampi diavola. Ook vrouwe Ollie had die duivelse scampi, terwijl Ollie zelf zichtbaar genoot van lamskoteletjes. Bij het buitenkomen van het restaurant bleek de zon dan toch doorgebroken, en was het al lekker warm. Aangekomen bij Ollies huis was het tijd om afscheid te nemen, met de belofte om die ontmoeting te herhalen. Een mooie vriendschap lijkt geboren!

 

Daarna zijn vrouwlief en ik naar het Belgisch Kampioenschap wielrennen in Hooglede-Gits geweest. De firma waar ik werk was nl. hoofdsponsor van dit sportieve evenement, en ik had 2 gratis toegangstickets gekregen.
Er was heel wat volk op de been, en de zon gaf intussen al zijn warmte vrij. We hebben een stuk van het parcours afgewandeld, maar vrouwlief begon last te krijgen zodat we na een tijdje op onze stappen terugkeerden. De aankomst en oververdiende zege van Philippe Gilbert hebben we op een reuzenscherm dat in één van de stockplaatsen van ons bedrijf hing gevolgd. Daarna zijn we vertrokken richting huis, en besloten we om nog ’s langs te gaan bij vrienden. Bleek dat daar andere vrienden van ons zaten, en ook de dochter des huizes en haar vriend en hun pasgeboren dochtertje. Daar zijn we nog tot ’s avonds laat gezellig blijven zitten op hun terras, met aangepaste hapjes en drankjes… 😉
Een gevarieerde en bijzondere zondag…

Groetjes!

Billy

Bijzondere zondag

Allereerst bedankt voor alle beterschapswensen!

Ook al is de verkoudheid nog niet helemaal over, ik voel me toch stukken beter dan enkele dagen geleden.
Intussen is de ex-slaapkamer van dochterlief helemaal vernieuwd, en is die ook voorzien van een frisse laag laminaat.
Gisteren hebben we met onze vrienden een kaartnamiddagje gehouden, en toen we de kaarten hadden neergelegd en de winst of verlies hadden samengeteld, hebben we nog een heel eind zitten napraten. Tot een stuk in de avond.

Vandaag wordt het een bijzondere dag, maar hierover meer morgen… 😉

Fijne zondag!!!

Liefs,

Billy

 

In de lappenmand

 

Het begon vorige week al met plots opkomende keelpijn. En bij mij gaat het dan meestal vlug. Maandag ben ik naar de dokter geweest, de keelpijn was bijna niet te harden. Kreeg toen een ontstekingsremmer en zuigtabletten voorgeschreven.

Maar veel beterschap viel er alsnog niet te bespeuren. Integendeel, er kwam ook nog een serieuze verkoudheid bij! Het snot loopt me uit de neus, de zakdoeken zijn bijna niet bij te houden…

Daarom vandaag terug naar de dokter, en die schreef me antibiotica voor (omdat hij m’n longen ook hoorde piepen) en een hoestsiroop. En de rest van de week niet werken.

Hopelijk gaat het nu snel over…

Groetjes,

Billy

Stevie Nicks – Secret Love

 

Stevie Nicks is terug!

Intussen al 62, maar daar valt op haar nieuwste solo-album – waar we 10 jaar hebben moeten op wachten – niks van te merken. Ze heeft dan ook 2 topproducers aangesproken om dit album te maken, Dave Steward (die je ongetwijfeld kent van the Eurithmics) en Glen Ballard, en dat merk je! Het is een meesterwerk, waarvan geen enkele song uit de toon valt.
Haar heel herkenbare stemgeluid, de aanwezigheid van Mick Fleetwood en Lindsey Buckingham (op “Soldier’s Angel”) maken het voor de liefhebbers van Fleetwood Mac makkelijk om ook haar solowerk in het hart te sluiten.
Ik ben overtuigd, nu jij nog…

Muzikale groetjes,

Billy

Meer weten over mijn muzieksmaak: klik hier
Mijn muziekcollectie: klik hier

 

Batjesweekend

Oef, het behangen is achter de rug, én geslaagd. Al zal het nooit m’n favoriete bezigheid worden. Dan is verven toch écht meer mijn ding. En dat staat de volgende dagen op het programma. Daarna komt schoonbroer om het laminaat te plaatsen, zodat eind volgende week de klus zal afgewerkt zijn…

Dit weekend zijn er koopjesdagen in onze stad, die worden hier “Pandjes en Batjes” genoemd. Gisteren zijn vrouwlief en ik ’s gaan piepen. Al vlug sleurde ze mij één van haar favoriete kleerwinkels binnen. Nou ja, sleuren is veel gezegd, ik ging gewoon gewillig mee. En stond na enkele minuten al zelf kledij voor haar uit te halen. Een half uurtje later, en zowat 100 euro lichter, gingen we met pak en zak schoonbroer en vriendin gaan vervoegen, die net ervoor de winkel waren voorbijgelopen. Na een telefoontje van mijnentwege hadden we al vlug afgesproken om samen een terrasje te doen. Wat we dus ook daadwerkelijk hebben gedaan. Intussen paradeerden de aanwezige kandidaten voor de bellemanwedstrijd, en ook hun vrouwen waren in aangepaste kledij getooid. Na een wederzijdse traktatie namen we afscheid, en scheiden vrouwlief en ik onze wegen. Zij op pad om nog aangepast schoeisel, en ik op weg naar mijn favoriete shops: de muziekwinkels. In de Free Record Shop tikte ik 2 cd’s op de kop voor 15 euro: “19” van Adèle, en “the Resistance” van Muse. Omdat ik van m’n broer een gouden tip gekregen had, maar die in de Free Record Shop niet vond, ben ik ook nog naar het LP-center geweest. En daar hadden ze mijn volgende keuze wel voorradig: “In your dreams” van Stevie Nicks. Meer hierover in volgende muzieklogjes. Blij als een klein kind dan terug afgesproken met vrouwlief, die ondertussen onze beste vrienden tegen het lijf gelopen was. Vriendin wou ook nog even binnen in de kleerwinkel van daarnet, en nadat ook zij iets “gescoord” had, zijn we voor de tweede keer op terrasbezoek geweest.
Na opnieuw wederzijds trakteren, zijn we huiswaarts gereden om ons vlug ietwat te verfrissen. Want ’s avonds werden we bij vrienden verwacht voor een vriendenavondje. Heel veel plezier gehad, de drank vloeide rijkelijk en de hapjes konden niet op. Toch redelijk vroeg thuis, tegen 01u15 lagen we al in bed…

Vanmorgen toch vroeg op, maar het fietsen leek me gezien het erg winderige weer geen goeie keuze, waardoor ik maar verkoos om een uurtje te gaan zwemmen. Daarna nog boodschappen gedaan, en daarna online een hotel geboekt voor ons vriendenweekend in oktober, dat ik deze keer als verrassingsweekend wil organiseren. En nu zit ik deze tekst te typen, en is het weldra tijd om te genieten van wat vrouwlief klaarspookt met de scampi die ik daarnet haalde.

Nog een fijne zondag, en voor de Nederlandse vaders nog een prettige Vaderdag!!!

Liefs,

Billy

Donderdag

Vandaag was het écht donderdag! We kregen in het begin van de namiddag een donder- en bliksemvlaag te verwerken van jewelste. Al duurde die maar enkele minuten en ging die gepaard met een serieuze regenvlaag. Die trouwens van harte welkom blijft voor ons gazonnetje dat er aan één kan maar bruintjes bij ligt…

Gisteravond had ik weer cursus (en zoals je wellicht weet, op kosten van mijn werkgever), het tweede deel van een tweedelige cursus “beheer en schoonmaak van je pc”. We kregen enkele nuttige tips over hoe je je pc het best beveiligt en onderhoudt, en die zal ik jullie in één van de volgende logjes doorgeven.

Vandaag verder gewerkt aan ons (kinder)kamertje boven. Het plafond en houtwerk was al geverfd, en vandaag stond het aanbrengen van vliesbehang op het programma. Nu ben ik absoluut geen liefhebber van behangen, en begon er dus met enige tegenzin aan. En in het begin heb ik gevloekt, geketterd en bijna alles door het raam gekieperd, maar naarmate ik vorderde kreeg ik min of meer de techniek onder de knie. Ik heb 3 muren afgewerkt, het vervelendste deel – de muur met het raam en gordijnbak in – heb ik gereserveerd voor morgen. Mocht je in de buurt komen en je merkt plots ergens verdachte objecten door de lucht vliegen…

Groetjes!

Billy

Choco

Gisteren was het Vaderdag, en vrouwlief heeft zich zowat de hele voormiddag in de keuken bezig gehouden met het bereiden van een 3-gangenmenu voor ons, schoonmoeder en onze zoon en toekomstige schoondochter. Helemaal geslaagd en alles met veel smaak opgegeten! En dat deden we op ons terras in het zonnetje. Voor de koffie kregen we dan bezoek van schoonzus en man. En ook na de koffie bleven we buiten zitten, ook al was het tegen de avond al wat koeler. ’s Avonds zijn we toen allemaal nog naar de andere schoonzus getrokken. Resultaat is dat we nu ietwat “verzeeld” (brak) aan de dag begonnen.

En wat doe je op zo’n extra dagje thuis? Wat zitten kijken in de WordPress thema’s om m’n log in een nieuw kleedje te steken…
Ik hou van warme tinten, en koos nu voor dit “choco”. Het standaardkleur heb ik wel gewijzigd naar dit dieprood, vond dit net ietsje specialer. Ik zocht ook een thema met twee kolommen, zodat het tekstvak ietsje breder kon. De links met de vriendenlogs zitten voortaan onder de aparte pagina “Ik lees“.

Nog een fijne Pinkstermaandag!

Liefs,

Billy

Duffy – Stepping stone

Toen we deze namiddag aan het winkelen waren in de Colruyt, viel mijn oog op deze cd. Ik kon de verleiding niet weerstaan om ‘m in de winkelkar te kieperen (lees: voorzichtig en liefdevol neerleggen). Aimée Ann Duffy (zoals ze voluit heet) is naast Adèle, de zangeres die ik enkele dagen geleden al bejubelde, één van die vrouwelijke grootheden die ik al een tijdje aan m’n cd-collectie wilde toevoegen. Ik heb van haar trouwens al een hele tijd terug een liedje van op deze cd geplaatst, “Warwick Avenue“. Het album “Rockferry” was het debuutalbum van Duffy, en was een wereldwijd succes. Deze keer koos ik voor het al even mooie “Stepping Stone”.  Als ik naar die fantastische stem luister, krijg ik vaak kippenvel. Prachtig!

Fijn Pinksterweekend iedereen!

Muzikale groetjes,

Billy

Meer weten over mijn muzieksmaak: klik hier
Mijn muziekcollectie: klik hier