The Smiths – How soon is now?

Het jaar loopt stilaan ten einde, en ik wil het hier blogsgewijs afsluiten met een muziekje uit mijn laatste aanwinsten.

Aangezien uit mijn vorig logje blijkt dat de cd Rumours van Fleetwood Mac alom gekend en bij velen grijsgedraaid werd, kies ik deze keer voor die andere (en in het geheel niet mindere) band: the Smiths. Bij het doorzoeken van mijn archieven bleek dat ik al in 2007 één van hun vele hits geplaatst heb (“Bigmouth strikes again”). Ik koos deze keer voor “How soon is now”, een nummer dat door zanger Morrissey en gitarist Johnny Marr werd geschreven (zoals praktisch alle nummers van the Smiths) en oorspronkelijk pas als B-kant uitgebracht werd van single “William, it was really nothing“. Het bleek ook commercieel niet zo’n groot succes te worden, tot het zélf als single werd uitgebracht en later uitgroeide tot één van de favoriete nummers van vele Smiths-fans.

Ik wens jullie allen nog een fijn eindejaar toe, veel feestplezier!

Muzikale groetjes!

Billy

Meer weten over mijn muzieksmaak: klik hier
Mijn muziekcollectie: klik hier

Kerstgeschenken

Op Kerstdag kwamen onze kinderen en kleinkinderen eten. Onze beste vrienden waren bij ons voor het aperitief. Zij waren benieuwd om te zien wat er allemaal aan geschenken onder de kerstboom lagen, en op die dag was het ook het moment om alle pakjes open te doen. Een tijdje geleden had elk van ons 2 gezinsleden uitgeloot waarvoor we een geschenkje moesten kopen. Ik had vrouwlief en onze dochter uitgeloot. Voor mijn vrouw had ik 12 champagne/cavaglazen gekocht, en voor onze dochter een houten postbakje. Ikzelf kreeg het boek “Biergastronomie uit de Westhoek” van Stefaan Couttenye, de kok van bierrestaurant ’t Hommelhof in Watou, en 2 cd’s: de “Rumours” luxe editie van Fleetwood Mac, en “The sound of the Smiths” van the Smiths. Alweer 2 pareltjes van albums om mijn oortjes te laten genieten… 😉

Groetjes,

Billy

Eventjes weg

De keuken heeft een nieuw kleurtje, de pakjes verzamelen zich rond onze kerstboom (op Kerstdag worden die uitgedeeld), gisteren nog een verjaardag gevierd van de dochter van onze beste vrienden, het zwemuurtje op zondag is achter de rug…

Vandaag vertrekken we naar zee, om er tot morgennamiddag eventjes frisse lucht op te snuiven en dan morgenavond samen met mijn broer en schoonzus kerstavond te vieren.

Fijne kerst!

Liefs,

Billy

Kerstverlof

Sinds dinsdag 16u30 ben ik in kerstverlof. Erg vroeg dit jaar, maar dat was bij mijn nieuwe werkgever al zo geregeld. Dat ik voor zo’n lang verlof enkele vakantiedagen tekort kwam, die hierdoor als “toegestane afwezigheid” (onbezoldigd) staan ingeschreven, kan de pret niet drukken.

Van dit lange verlof maak ik nu gebruik om onze vernieuwde keuken van een ander laagje verf te voorzien, want het gezellig warme okerkleur van de muren past nu helemaal niet meer bij het lichtgrijze kleurtje van onze nieuwe keuken. Zodat we beslisten om de muren in een iets donkerder grijs te verven.
Na Kerstmis kunnen we dan onze sierpanelen afhalen die de betegeling vervangen, en na het plaatsen van die panelen is onze keuken zo goed als af. Dan kan er wel een fotootje van gepubliceerd worden… 😉

Groetjes!

Billy

Birth-day

Ik zag net weer een aflevering van “Birth-day”, een programma op Eén.
Daarin gaat fotografe Lieve Blancquaert op zoek naar de omstandigheden waarin mensen in andere delen van de wereld worden geboren. Als kijker krijg je dan vaak heel ontroerende beelden te zien. Zoals vandaag ook, in de aflevering die zich afspeelde in Naïrobi, Kenia. Honderd kinderen per dag worden daar geboren in het plaatselijke ziekenhuis. Waar twee vroedvrouwen vaak handen tekort hebben om de bevallende vrouwen bij te staan. Meestal komen ze pas helpen als de pasgeborene al z’n hoofdje toont, of bevallen de vrouwen helemaal zelfstandig. Na de bevalling worden ze ook snel aan hun eigen lot overgelaten. Rijen moeders zitten hun pasgeborene iets verder de borst te geven. Onwaarschijnlijke beelden voor Westerlingen als wij.

Het is ook de sterkte van dit programma, een beeld te werpen op andere levensomstandigheden. Omstandigheden die het nog maar eens duidelijk maken dat wij hier écht wel goed leven, en niets te klagen hebben.
Naast de tv-reeks is er ook een expo met foto’s van Lieve, waarin een selectie uit de meer dan 50.000 foto’s die zij tijdens haar reis maakte wordt getoond. en heeft zij ook een boek geschreven over haar ervaringen.

Een aanrader voor maandagavond op tv!

Liefs,

Billy

Weekend

Ik heb toch het einde van de werkweek gehaald, en intussen voel ik mij al een stuk beter. Gelukkig maar, want er staan dit weekend enkele culinaire dingen gepland. En als je ziek bent kan je daar niet optimaal van genieten…
Vanavond naar vrienden om daar samen een lekkere maaltijd te nuttigen, en ongetwijfeld weer veel bij te spreken en veel te lachen. Morgenmiddag komen onze kinderen en kleinkinderen om bij ons een lekker stukje hertenfilet te eten. Verder staan er ook bezoekjes gepland aan beide mama’s in hun respectievelijk rustoord, waar net bij beiden een kerstmarkt georganiseerd wordt.

Fijn weekend!!!

Liefs,

Billy

Ziek

Het zat er op mijn verjaardag vorige zaterdag al aan te komen: die vervelende kriebel in de keel die maakte dat ik die dag ook minder zin had om te eten, en ook heel wat minder zin had in biertjes die ik anders op zo’n dag rijkelijk achterover sla.

Nu we enkele dagen later zijn, heeft de keelpijn gezelschap gekregen van ontzettend veel snot (en ik ben niet eens een snotneus meer!) en hoest ik bijna mijn longen uit mijn lijf.

Ondanks de pijnstillers, het spuiten met keelspray en het nemen van hoestsiroop, blijkt er nog maar weinig beterschap te melden. Even overwoog ik om vandaag maar eens de dokter op te zoeken, maar ik ga het nog een dagje proberen uit te houden. In elk geval hoop ik dat het snel betert, want op deze manier is het helemaal niet plezant…

Groetjes,

Billy

Weekendverslag 7 & 8 december

Na mijn vrouw is het amper een weekje daarna aan mij om te verjaren. Zaterdag ben ik aan mijn 52e levensjaar begonnen. Zoals gebruikelijk werd het hier de hele dag een komen en gaan van familie en vrienden. Die wij drankjes en hapjes aanboden, maar die mij ook enkele geschenken brachten. Enkele flessen speciale biertjes, en ook een wijnpomp van le Creuset, maar het mooiste geschenk kreeg ik van mijn vrouw en kinderen: een ticket voor het concert van The Eagles, dat doorgaat op 25 mei 2014 in het Sportpaleis in Antwerpen. Het is voor mij de eerste keer dat ik ze aan het werk kan zien, wordt ongetwijfeld een super optreden.
Hierbij wil ik ook iedereen bedanken voor de gelukwensen die ik hier en via mail kreeg voor mijn verjaardag!

Zondagmorgen het gebruikelijke zwemuurtje en bezoek aan mijn moeder, en daarna werden we bij mijn dochter verwacht voor het middageten. Eerst dachten we dat zij een maaltijd zou bereiden voor ons (voor allen die geholpen hebben bij de verbouwingen aan hun huis), maar na het aperitief werden wij vriendelijk verzocht om onze jas aan te trekken. Dochter en schoonzoon namen ons dus mee uit eten. Naar het pittoreske dorpje Nokere, waar we in eetcafé Tanderus van een suggestiemenu konden genieten. Wij kenden deze prachtig gerestaureerde en ingerichte zaak al als stopplaats tijdens fietstochtjes, waar we dan op het mooie zonnige terras plaats nemen, maar nu dus daar ook gegeten, en het moet gezegd: het was heerlijk! Na het dessert reden wij opnieuw naar onze dochter toe, waar we nog een kopje koffie kregen aangeboden. Maar voor mij werd het hoog tijd om te bekomen van al dat lekkers, en vrouwlief en ik beslisten dan maar om een wandelingetje te maken in de buurt. Zo kwamen we ook bij schoonzus langs, en daar zijn we een groot deel van de avond blijven plakken. Met alweer een drankje en hapje, het kon niet op! Ondertussen veel plezier gehad met het bekijken van oude foto’s waarop zowat iedereen véél jonger en ook vele kilo’s lichter waren te zien…
Daarna werd het tijd om ons huisje op te zoeken en na wat tv-beelden ons bed op te zoeken.

Groetjes!

Billy