Werkloos weekje

Ik heb deze week nog niet moeten werken, het gaat niet zo goed op het werk en er is af en toe economische werkloosheid. Zoals deze week dus.

Een voordeel ervan zou zijn dat ik wat vaker zou kunnen fietsen om mijn conditie op peil te houden, maar door het slechte weer in het begin van de week kwam daar tot gisteren niks van. Gisteren heb ik dan toch kunnen profiteren van de weersverbetering, en kon ik deelnemen aan Otegem-Geraardsbergen-Otegem, georganiseerd door de club van ons dochters’ schoonouders. Ik stond al om 7u30 klaar aan de startplaats, en na een redelijk vlakke aanloop begon het serieuzere werk. Eenmaal in Ronse kwam er geen eind meer aan de hellingen (en gelukkig ook afdalingen) die ons naar Geraardsbergen leidden. Bovenop de Muur kregen we de bevoorrading, en daarna kwam er opnieuw een terugtocht naar Otegem door de Vlaamse Ardennen. Een erg lastige tocht, met 110 km op de teller.

Gisteravond waren we uitgenodigd bij mijn broer, om een glaasje te drinken op zijn verjaardag. Die is pas zaterdag, maar dan moeten we met onze vriendenbende al naar vrienden en dus besloten broer en schoonzus om ons dan maar gisteren uit te nodigen.

Straks gaan we met dochter, schoonzoon en kleinzoon richting Bornem. Daar gaan we een (vlak) fietstochtje maken door het Scheldeland. En vanavond gaan we dan voor de eerste keer dit jaar onze barbecue aansteken.

Ik wens jullie alleen een heel fijn weekend toe!

Liefs,

Billy

♥

The Eagles – Hotel California

Nadat vrouwlief zaterdagavond vol bewondering had gestaan voor Marco Borsato, was het gisteren mijn beurt om het Sportpaleis te bezoeken. En wel voor het bezoek van één van de meest legendarische groepen die er momenteel nog optreden: the Eagles.

De huidige concerttour van the Eagles draait rond hun geschiedenis, van begin tot waar ze nu staan. Oude klassiekers uit hun beginperiode werden met de nodige uitleg erbij, afgewisseld met recentere songs. De heren zijn natuurlijk al een jaartje ouder, en dat laat zich af en toe wel horen. Maar voor de liefhebbers kan en mag het, en die hebben van een fantastische avond genoten. En het deed me deugd om te zien dat zowat alle leeftijden vertegenwoordigd waren, van twintigers tot tachtigers. Nogmaals een bewijs dat muziek alle leeftijden kan overstijgen en tijdloos blijft.

Hotel California is één van hun bekendste liedjes, en (terecht) ook één van hun populairste. Niet te verwonderen dus dat deze song het eerste bisnummer van de avond werd, én enthousiast onthaald werd door de menigte…

Muzikale groetjes!

Billy

♥

Meer weten over mijn muzieksmaak: klik hier

Mijn muziekcollectie: klik hier

 

Nieuwe plantjes

Vorige week hebben we met onze beste vrienden het nieuwe tuincentrum Famiflora in Moeskroen bezocht. Dat zou het grootste (of toch één van) tuincentrum van België moeten zijn, en vormt een serieuze concurrent voor Floralux in Dadizele, dat hier in de omgeving wijd en zijd bekend is. Famiflora is trouwens eigendom van één van de familieleden van de eigenaars van Floralux, maar een ruzie dreef hen uiteen.

Ik was op zoek naar nieuwe plantjes voor in onze potten aan ons zonneterras, en dit zijn ze geworden:

miniatuurroos Teeny Weeny

Witte beker (Nierembergia repens). Staat aan de voet van de miniatuurroos, en het is de bedoeling dat dit een mooi wit tapijtje ervoor vormt

Bellenplant (Fuchsia).
Een kleurrijke variëteit van deze plant.

aan de voet van de fuchsia, staan enkele scheefkelkplantjes (Iberis Sempervirens), maar het is nog wachten op de schitterende witte bloemetjes

en tot slot nog een wit bloeiende plant, waarvan ik de naam nu kwijt ben (en ook het naamkaartje). Vreemd is dat er 2 volstrekt verschillende bladen aan deze plantjes zit. Wachten wat dit geeft… 😉

en zo staan ze tussen de andere planten aan ons zonneterrasje

Groetjes!

Billy

♥

Weekendverslag 17 & 18 mei

Gisteren zijn vrouwlief en ik met de fiets naar Kerselare gereden. Dat is een bedevaartsoord aan de rand van Oudenaarde, middenin de Vlaamse Ardennen. Op enkele honderden meters van de Eikenberg, die in vele wielerwedstrijden deel uitmaakt van het parcours.
We bereikten het bedevaartsoord na een ritje van 28 km, en ik had al meteen gezien dat de wagen van onze beste vrienden er in de buurt geparkeerd stond. Zij hadden ons gewoon opgewacht op één van de terrasjes daar. We zetten ons dus gewoon bij, en na heen en weer getrakteerd te hebben zagen we andere vrienden van ons aankomen. Wat een toeval dat ook zij net die dag op bezoek kwamen! Na enkele drankjes en heerlijk genieten in de zon, brachten we natuurlijk nog een bezoek aan de kapel, waar vrouwlief en vriendin een kaarsje aanstaken. Je weet maar nooit waar het goed voor is… 😉
Daarna weer de fiets op, want we werden ’s avonds verwacht bij nog andere vrienden voor een vrienden onderonsje voor de verjaardag van het vrouwelijke deel van het stel. Door het goede weer zaten wij natuurlijk de hele avond buiten, en dat het op zo’n gelegenheden er best luidruchtig kan aan toe gaan hoef ik jullie niet te vertellen. Maar als om middernacht de politie langs kwam omdat één van de buren had geklaagd over lawaai hadden we toch helemaal niet verwacht. Een domper op de avond…

Vanmorgen na ontbijt monteerde ik onze fietsen op het fietsrek, en trokken we naar Lokeren. Daar gestart voor een fietstocht tussen Waasland en Scheldeland. Van in het begin genoten van de prachtige natuur rond Lokeren, en van de vele rustige wegen. Rond de middag kwamen we in Hamme, waar we ons op het terras van estaminet Het Gulden Hoofd nestelden en er van een lekkere maaltijd genoten. Na een kleine 50 km bereikten we opnieuw Lokeren, en nadat we daar nog een terrasje aandeden, vertrokken we weer huiswaarts. Waar we nog bezoek kregen van onze kinderen en kleinkinderen, en zo het weekend uitwuifden op ons zonneterrasje…

Groetjes,

Billy

♥

Moederdag

Gisteren was het Moederdag. Hierbij wil ik dan ook alsnog alle moedertjes hier feliciteren!

Na mijn zwemuurtje op zondagmorgen ben ik naar de dichtstbijzijnde drankenhandel geweest om een fles Elixir d’Anvers voor mijn moeder. Omdat het gisteren eveneens onze 30-jarige huwelijksverjaardag was heb ik meteen ook een flesje champagne meegegraaid om dit heuglijke feit te vieren met vrouwlief. Niet te geloven dat ik het (meer dan) 30 jaar uithou met één en dezelfde vrouw. Of zij met mij, dat laat ik aan jullie verbeelding over… 🙂
Daarna zijn we samen naar mijn moeder geweest, waar ook mijn broer en zijn vrouw ons  na een tijdje vervoegden. Zij hadden een paar pantoffels mee, ondanks het feit dat ze er al zo’n 3 paar staan heeft…duh!
’s Middags gingen we naar het eetfestijn dat hier georganiseerd werd door en voor de plaatselijke chiro. Niet echt mijn favoriete tijdverdrijf, in zo’n grote meute eten, maar om de jeugd te steunen moet je ook af en toe iets tegen je zin doen.
Daarna zijn we met onze dochter, schoonzoon en kleinzoon bij hen thuis gaan kijken naar het voetbal op tv. En intussen enkele Omerkes en cava’s genuttigd, zodat we ’s avonds wijselijk besloten om die champagne dan maar op een andere dag te delen.

Groetjes,

Billy

♥

Een natte mei, brengt boter in de wei

Dit is één van de weerspreuken van de maand mei, die ons de hoop geeft dat er na slecht weer in mei goed weer mag verwacht worden voor de zomer.

En dat hoop ik van harte! Ik heb er persoonlijk geen probleem mee dat het af en toe wat regent, want regen brengt ook vruchtbaarheid. En ook de boeren hoeven dan niet te klagen.
Maar een nadeel is wel dat het deze week helemaal geen weer is om te fietsen. Toch niet voor mooiweerfietsers als ik… 😉
En dat maakt dat de zorgvuldig opgebouwde fysieke conditie snel weer verloren kan gaan.

Gelukkig voorspellen ze voor begin volgende week weer beter weer.

Hoop doet leven!

Groetjes,

Billy

♥

185 km

…is het aantal kilometers die ik de afgelopen dagen gefietst heb.

Donderdag 1 mei stond in Oudenaarde de Superklassieker op het programma. Mijn schoonzoon en ik hadden ons ingeschreven voor de 120 km. De tocht begon al meteen met enkele pittige beklimmingen, en we hadden dus nauwelijks de tijd om naar adem te happen. Met daarnaast ook nog enkele kasseistroken (niet mijn lievelings-ondergrond!) best een zware tocht. Naarmate we Geraardsbergen naderden konden we toch even recupereren. Maar toen moesten we natuurlijk ook nog de Muur op. Maar die viel al bij al nog mee, ik reed ‘m netjes op, en daarna konden we genieten van een heerlijke afdaling. En werden we opnieuw richting Oudenaarde geloodst. We vonden het wel vreemd dat de tocht na zo’n 75 km al opnieuw in Oudenaarde aankwam, om dan nog een extra lus te maken om aan de voorziene 120 km te komen. Wij besloten om die extra lus niet te rijden, en ergens een terrasje op te zoeken op de markt.

Gisteren ging het richting Kortrijk, waar we de Verada-Follens Classic reden. Meer dan 3000 gelijkgestemde zielen wilden net als wij dit schitterende evenement meemaken. Een mooie tocht langsheen één van mijn favoriete streken: le Pays des Collines. Bij momenten erg lastig om te fietsen, maar de beloning is dan ook een schitterend uitzicht én het gevoel van weer zo’n lastige klim te hebben overwonnen. En bij aankomst op onze startplaats, na zo’n 110 km,  het gevoel te hebben dat je zelfs na zo’n zware rit nog wat overschot hebt, en dus mag besluiten dat het met de conditie wel snor zit.
Nadat we onszelf trakteerden op een lekkere Omer, werden we eens we opnieuw thuis waren beloond met een barbecue die onze vrouwen voor ons hadden voorbereid. Ook al was het tijdens het fietsen niet al te warm, op ons beschutte zonneterrasje was het heel aangenaam toeven. En als dochterlief dan ook het merendeel van het werk deed aan de barbecue, konden we lekker genieten!

Groetjes,

Billy

♥