Weekendverslag 28 & 29 november

Eerst beginnen met vrijdag, want ik heb vrijdag ook al niet moeten werken. We hadden nl. een dubbele verjaardag te vieren. Vooreerst werd mijn vrouw vrijdag 45 jaar. Al van in de vroege namiddag kregen we onze vrienden op bezoek, eerst een kopje koffie gedronken, maar al vlug waren we aan het kaarten. Zoals zoveel de laatste tijd kreeg ik geen goeie kaarten in handen, en is m’n geldbeursje alweer ferm vermagerd…
Nadien kwamen steeds meer vrienden langs, en kwamen hapjes en drankjes op tafel. En steeds meer en meer vrienden, en meer en meer hapjes en drankjes. Heel erg genoten dus, en dat tot in de vroege uurtjes.
En we hadden ook een 2e verjaardag, want zoals sommigen misschien nog weten van vorig jaar had ik net onze nieuwe wagen afgehaald op m’n vrouws verjaardag toen. En is onze wagen ook een jaartje geworden. Al hebben we dat niet zo uitbundig gevierd…

Zaterdag wat langer uitgeslapen, en in de namiddag zijn we alweer bij vrienden gaan kaarten. Het weer buiten was er ook maar naar. En deze keer had ik ietsje meer geluk en kon m’n geldbeurs zo anorexia vermijden…
’s Avond lekker thuis gebleven, zodat ik tijd zat had om weblogland te verkennen.

Zondag ben ik ‘s morgens opnieuw gaan zwemmen. Moest eerst wel opnieuw naar huis, want in het kleedhokje besefte ik dat ik m’n zwembroek vergeten was…grrrrr.
’s Middags gegeten met onze kids en hun lief, en dan zijn we samen naar het voetbal geweest. Het was een derby, tegen de buren uit Wielsbeke, en jammer genoeg heeft ons ploegske het onderspit moeten delven, 0-1 verlies. Nadien zoals gewoonlijk nog wat blijven plakken in de kantine, en daarna bij ons thuis naar het voetbal gekeken.

En zo was het weekend alweer voorbij…

Morgen moet vrouwlief weer naar het ziekenhuis. Ze gaan de defecte neurostimulator opnieuw herstellen en instellen. Ze moet daar dan een nachtje blijven en dan thuis een week herstellen. Hopelijk is ze dan opnieuw van de ergste pijn verlost…

Groetjes,

Billy

Muse – Plug in baby

Hoog tijd om weer iets van m’n favoriete muziek te laten horen hier. En met Muse kan dat nooit mis lopen, want die vind ik zonder meer één van de beste groepen die er momenteel zijn! Ze hebben nu al een tijdje een nieuwe cd af, en daar staat zelfs een 3-delige symfonie op. Natuurlijk op z’n “Muse”, maar je moet het toch maar aandurven om als pop-rockgroep zoiets te doen.

Dit nummer hier staat op de meer dan fantastische cd die ik van hun heb “Origin of symmetry”, en gaat over de vrees voor de nieuwe technologie en de razende vaart waarmee deze op ons afkomt. Wie liever wat rustiger nummers hoort klikt best niet…de anderen, geniet!

 

Groetjes!

Billy

Hoop doet leven!

…en daarvan las ik gisteren in de krant een levend bewijs van!

“Drieëntwintig jaar lang waren de artsen ervan overtuigd dat Rom Houben (46) uit Riemst weggezonken was in een diepe coma. Alleen zijn familie bleef kleine reacties zien. Ze hebben gelijk gekregen. Dankzij een computer en een aanraakscherm leeft Rom Houben weer. ‘Ik ben voor de tweede keer geboren.’”

Een aangrijpend verhaal van een man die 23 jaar lang door een ongeval verlamd achterbleef, en met niemand kon communiceren, maar toch alles helder van geest meemaakte… Tot de pc redding bracht!

Lees hier meer…

Groetjes!

Billy

Weekendverslag 21 & 22 november

Zaterdag zijn we kort na de middag ‘s naar zee gereden. Dat doen we wel vaker in het naseizoen, maar meestal is dat dan om uit te waaien in winderig en herfstachtig weer. En dat konden we zaterdag alvast niet zeggen, wat een weertje was het voor deze tijd van het jaar. Nog nooit meegemaakt! Eerst door de winkelstraten van Oostende gewandeld, waar vrouwlief graag een rokje en bijpassend vestje had gekocht. Maar dat haar bij het passen blijkbaar helemaal niet stond. Zij is dus zonder resultaat de winkelstraat uitgekomen, ik heb dan toch maar een nieuw cd-tje gekocht. Eentje waar weinigen al zullen van gehoord hebben: the very best of Chicken Shack. Misschien doet het enkele van jullie een belletje rinkelen als ik zeg dat Christine Perfect in dat bandje zong, en later huwde met John Mc Vie en dus Christine Mc Vie werd. Nog niet? Christine Mc Vie was daarna één van de leden van Fleetwood Mac. Zegt het je nog niks? Dan is het jammer, heb je een stuk muziekgeschiedenis gemist dan… Eén van de bekendste hits van Chicken Shack is “I’d rather go blind”, voor mij één van de mooiste slows die er ooit gemaakt werden. Om lekker dicht op de dansvloer te schuiven… Het nummer is trouwens zelf een cover van een song van Etta James.

P1030380 strand van Oostende, met links de Koninklijke gaanderijen

Nadien zijn we even via het strand langs de visserskaai gewandeld, en hebben ons dan neergevleid op een terrasje. Lekker biertje gedronken en daarna weer vertrokken. Nog even langs schoonzus geweest, en dan lekker thuis.

Zondagmorgen ben ik na een bezoekje aan m’n moeder, gaan zwemmen. Was alweer een hele tijd geleden, en dat voelde ik ook. Toch heeft het ontzettend deugd gedaan, als je uit dat water komt voel je je als herboren.
‘s Middags zijn we met onze vrienden en onze dochter en vriend mosselen gaan eten. Naar een restaurantje waar ze “van horen zeggen” uitstekend klaargemaakt worden. Maar onze verwachtingen waren blijkbaar hoog gespannen, zodat het ons dan toch wat tegenviel. We hebben mosselen al beter gegeten dan daar. Maar toch wel genoten hoor…
Daarna zijn we samen bij ons thuis aan het kaarten gevallen, het weertje was toch maar om te huilen (veel regen en wind!). En daarna nog samen naar het voetbal op tv gekeken.

En zo was het weekend alweer voorbij.

Vanmorgen is een technieker langsgeweest, en heeft het lek in de waterleiding gestopt. Ook een zorg minder…

Groetjes!

Billy

Alweer vrijdag

Wat vliegen die weken toch!

M’n eerste werkweekje in de nacht zit er al bijna weer op. Nog één nachtje te gaan. Het viel goed mee weer, alleen is het jammer dat het weekend voor mij pas écht weer begint op zaterdagmiddag dan…

Gisteren merkten we aan de waterkraan in de keuken een verdacht geluid op, net alsof iemand water aan het aftappen was terwijl dit nie zo was. Een kijkje gaan nemen bij de watermeter leerde ons dat er wel degelijk ergens water “verloren” ging. En toen we daar stonden merkten we plots van tussen de tegels water opkomen. Duidelijk alweer een waterlek. Is intussen al het 4e waar we mee gekampt zitten….grrrr. Toen we het de eerste keer hadden, had de technieker al gezegd dat de huizen waar we wonen slecht gebouwd waren, dat we nog waterlekken zouden hebben…wat ook bleek! Intussen zijn we nog aan het wachten op de hersteldienst. En draaien we de hoofdkraan slechts open als we water willen, en dan snel weer dicht. Anders zou de waterrekening de spuigaten uitlopen, bijna letterlijk dan!

Het weekend belooft weer rustig te worden, enkel op zondagmiddag  staat een uitje met onze vrienden op het programma: mosselen gaan eten.

Groetjes, en alvast een fijn weekend!

Billy

Into the night

Gisteren was m’n eerste werknachtje sinds maanden weer. Opnieuw m’n vertrouwde ploeg in. En het viel me toch op dat het zoveel rustiger is als je ‘s nachts werkt. Veel minder telefoons, geen gezeur aan je oren, geen onverwachte wijzigingen in de werkplanning die je plots van het ene moment op het andere stress kunnen bezorgen…
Bepaalde problemen echter zijn veel makkelijker op te lossen als je de steun en back-up hebt van je oversten, maar daar staat dan weer m’n verantwoordelijkheid tegenover.

Het slapen in de voormiddag viel gelukkig ook weer goed mee, zodat ik met het volste vertrouwen vanavond weer de nacht mag induiken…

Groetjes!

Billy

Weekendverslag 14 & 15 november

Zaterdag hielden we het eerder rustig. Hadden we gedacht dat we misschien wel vrienden over de vloer gingen krijgen die zin hadden in een aperitiefje, dan kwamen we bedrogen uit. In de namiddag kwamen dan wel vrienden langs, en dat mondde uit in een partijtje kaart spelen. Eigenlijk liep dat wat te lang uit, want we werden tegen de avond verwacht bij andere vrienden om samen naar het plaatselijke toneel te gaan. Naar jaarlijkse gewoonte voerde de plaatselijke toneelbond hier een blijspel op, “Hotel kommer en kwel”, en het werd weer een heerlijk avondje lachen. Na het toneel zijn we relatief vlug naar huis getrokken, want vrouwlief voelde zich moe na een nachtje met weinig slaap.

Zondagmorgen eerst een bezoekje gebracht aan m’n moeder, en daarna werden we bij m’n broer verwacht voor een familie-etentje ter gelegenheid van de verjaardagen van hun dochters. Weer hartelijk genoten van vele hapjes en een lekkere maaltijd. Tussendoor zijn we even weggeglipt om naar het voetbal te gaan kijken (afschuwelijke wedstrijd, waarbij ons ploegje met het schaamrood op de wangen de overwinning stal tegen een tegenstander die erin slaagde om iedere doelkans de nek om te wringen), en daarna nog teruggekeerd om nog met een hapje en drankje het weekend uit te wuiven…

Groetjes,

Billy

Maat voor niks…

Gisteren is de batterijwissel bij m’n vrouw vlot verlopen. Alleen was er een probleempje om de neurostimulator opnieuw te activeren. En hoe men ook probeerde, het lukte niet. Dat maakte dat we te horen kregen dat ze niks meer voor m’n vrouw konden doen, dat ze overleg zouden plegen met de verschillende specialisten en haar zouden contacteren wat er zou gebeuren. Dat ze voorlopig onmiddellijk naar huis mocht was een magere troost. De rugpijn blijft dus voorlopig weer in alle hevigheid doorgaan…

We hopen op een snel vervolg…

Groetjes,

Billy

Onthullingen

Tja, ik laat me nog maar ‘s verleiden. Gewoonlijk hou ik met stokjes en doorstuurmails helemaal geen rekening. Maar toen ik deze uitnodiging kreeg van één van de oudste weblogvrienden die ik heb, wou ik me dan toch van m’n meest toegeeflijke kant laten zien. Komt daarbij dat dit logje uitstekend past in m’n categorie “Billy intiem”, al had ik wat volgt wellicht later in meerdere logs gegoten. Zie het maar als een marathon-logje dan…

10 onthullingen over mezelf…dat ik een levensgenieter ben, Billy niet m’n echte naam is, graag fiets, graag een streekbiertje drink en veel van muziek hou weten jullie vast wel. Maar wat de meesten onder jullie vast niet weten over mij…

1. Vaderloos

Ik was pas 2,5 jaar oud toen m’n vader gestorven is. Ik heb ‘m dus eigenlijk nooit gekend, en soms denk ik er wel aan hoe m’n leven geweest zou zijn als dat wel het geval was geweest. Enkele jaren na m’n vaders overlijden is m’n invaliede oom bij ons komen inwonen, en die heeft zowat de vaderrol overgenomen. Maar meer op een ondersteunende manier dan écht een gezaghebbende en verzorgende, liefdevolle manier zoals een échte vader.

2. Caférat

M’n moeder heeft een hele tijd een café open gehouden. M’n broer en ik hebben onze kinderjaren eigenlijk doorgebracht op café dus. Het was wel een heerlijke tijd. Met de gasten muziek uitkiezen uit de jukebox (de muziekmicrobe komt dus beslist niet zomaar uit de lucht vallen), en ook veel plezier maken. Ook het sociale contact die uit zo’n omgeving komt, valt niet te onderschatten

3. Broekplassen en nagelbijten

Als kind had ik problemen om het plassen op te houden. Ik hield er vaak een natte broek aan over. Wat soms tot menig gespot leidde op school. Wellicht is daar de oorsprong ontstaan dat ik me altijd ingezet heb voor wie door de maatschappij werd “uitgesloten” of verstoten werd. Ik kan daardoor ook niet zo goed tegen het veroordelen van mensen om hun huidskleur, religieuze overtuiging, sexuele voorkeur, …enz. Respect is sindsdien een erezaak voor mij. Ook nu nog heb ik het moeilijk om het plassen op te houden, ook al  gaat het niet meer met broekplassen gepaard. Maar een extra stop inlassen als we een eind de autosnelweg op moeten, daar moet je bij mij wel rekening mee houden…

Nog een lichamelijke “afwijking” is het nagelbijten. Doe ik eveneens al sinds ik peuter ben. M’n moeder heeft alles geprobeerd om me er van af te helpen, maar helaas telkens mislukt…

4. Ondeugend

Mijn log ben ik gestart als 18+ log, maar doordat er zoveel erotiek en porno te vinden is op het net, en al die sites op elkaar beginnen te lijken, ben ik toch vlug overgestapt op dit meer persoonlijk dagboek. Wat me trouwens veel meer voldoening geeft. Maar toch, een ondeugend trekje heb ik nog wel, en ik ga beslist m’n ogen niet sluiten als ik iets moois in het vizier krijg…

5. (Jeugd)boeken

Ik was vroeger een verwoed lezer. Spannende romans, detective, thrillers en spionage waren m’n favoriete onderwerpen. Ik ben ook enkele jaren begeleider geweest van de jeugdboekenjury hier in de bibliotheek. Elk jaar kregen we een groep jongeren onder de vleugels met wie we samen jeugdboeken bespraken en beoordeelden, om dan uiteindelijk over heel België de beste jeugdboeken van het jaar uit te kiezen.

6. Waterrat

Ik hou van water. Zwemmen deed ik vroeger toen de kids klein waren elke week met hen. Dat is nu wel voorbij helaas, maar toch hou ik nog steeds van zwemmen. Als sport om in de donkere maanden de conditie te onderhouden of weer op te bouwen is het trouwens erg geschikt.
Ik heb ook enkele jaren aan diepzeeduiken gedaan. Een fantastische hobby, écht waar! Maar in vergelijking met fietsen zijn er toch wel nadelen. Je moet je altijd al een eind verplaatsen voor je ergens een duik kan doen, en het kan ook niet alleen. Een “buddy” is altijd vereist. Daarom ben ik overgestapt op fietsen…

7. Talen

Ik ben op school altijd sterk geweest in talen. In het middelbaar was ik voor Frans altijd de eerste van de klas, wat me bij het afstuderen een speciale vermelding opleverde. Maar ook Engels en (in mindere mate) Duits leveren me geen of weinig problemen op. Als we ergens op vakantie zijn probeer ik ook altijd enkele zinnetjes in de plaatselijke taal uit.

8. Stressbestendig

Ik kan me onder hectische omstandigheden ijzig kalm houden. Met een dosis gezonde stress functioneer ik zelfs op m’n best op het werk. Kwaad worden doe ik nauwelijks, maar àls ik het word dan maak je beter dat je weg komt. Niet dat ik fysiek agressief word, maar verbaal gaat het dan een toonladder hoger…

9. Organisator

Ik ben op m’n best als ik iets moet organiseren. Ons jaarlijkse vriendenuitstapje wordt bvb. altijd door mij georganiseerd, en dat ligt me goed. Ik slaag er telkens in om overal rekening mee te houden, en dat wordt vaak op prijs gesteld.

10. Genieter

Ik ben niet alleen een levensgenieter, ik heb zo enkele speciale genietmomenten. Soms als ik in het donker thuiskom kan ik genieten van de sterren aan de hemel. Of van een valkje dat hangt te “bidden” in de lucht. Of van een schitterend uitzicht als ik met de fiets op weg ben (of op een wandeling of autotripje). Of van een lekker gerecht (en bijpassend drankje).

Zo, dit waren dan enkele “onthullinkjes” over mezelf. Ik hoop dat je niet teveel geschrokken of verrast bent?

Ik ga dit niet doorgeven hier, maar mail enkele mensen waarvan ik wel wat meer zou willen weten in de hoop dat zij het ook willen doen. Maar is het niet zo, dan is de drempel dan ook lager dan als ik hier hun naam plaats…

Groetjes!

Billy

Ultrakorte werkweek

Deze week een hele korte werkweek…slechts 2 dagen.
Vandaag en morgen werk ik nog 2 keer in het 2-ploegensysteem, vanaf volgende week maandag duik ik weer m’n vertrouwde nachtwerk in. Woensdag as. is er een betaalde feestdag (Wapenstilstand), en donderdag en vrijdag neem ik vrijaf.

Vrijdag moet vrouwlief nl. naar de kliniek. Zoals sommigen wel weten is bij haar een neurostimulator ingeplant, tegen de rugpijn waar ze al jaren last van had. Nu blijkt de batterij die de stimulator van voeding voorziet plat, en moet dus vervangen worden. Sneetje maken in de rug, batterij eruit en nieuwe erin, en dan weer toemaken… Als alles goed verloopt mag ze nog diezelfde dag naar huis, maar het kan ook zijn dat ze een nachtje kamer en ontbijt krijgt. Afwachten dus…

Groetjes!

Billy