Barcelona – zondag

Al een week geleden zeg!

Zondagmorgen bleek een pilletje nodig om de houthakkers in het hoofd te verdrijven. Het huwelijksfeest had z’n gevolgen… 🙂

Na het ontbijt zijn we naar Park Guell gewandeld.  Omdat het met de metro zo’n 45 minuten zou duren voor we er waren (wegens een grote lus er naartoe). Geen onoverkomelijke wandeling qua afstand, maar de warmte en het steeds steiler worden bleek toch iets lastiger dan gedacht.  Vooral mijn vrouw had het er moeilijk mee. Maar we zijn er wel geraakt. Vrouw en dochter besloten het terrasje aan de ingang op te zoeken met kleinzoons Mero en Onno, omdat de aard van het parcours niet echt geschikt leek voor kinderwagens en rugpatiënten.

Wij namen plaats in de wachtrij voor de aankoop van tickets, maar toen we bijna aan de kassa kwamen stelden we vast dat de tickets die we toen konden kopen maar recht gaven op ingang om 16h! Wij besloten dan ook maar om alleen het gratis deel te bezoeken. Een mooie wandeling in het park, met enkele fantastische uitzichten op Barcelona stad en omgeving. Daarna vervoegden we de vrouwen en aten daar iets ter plaatse.

Nadien wandelden we naar het dichtstbijzijnde metrostation wat toch al een eind bleek. We zetten koers naar de haven, waar we uitkwamen aan het begin van de Ramblas. Het was duidelijk dat veel mensen net als wij het strand wilden opzoeken met het warme weer. Maar we hadden kleinzoon Mero beloofd om eens naar zee te gaan en belofte maakt schuld…
En Mero genoot duidelijk van de waterpret met zijn papa, terwijl ik met vrouw, dochter en kleinzoon Onno in een strandbar zat. Heerlijk mensjeskijken…

Na de waterpret namen we opnieuw de metro naar ons appartement, waar we ons wat verfristen, en dan opnieuw de metro namen richting Montjuïc. Het was intussen al donker, het geschiktste tijdstip om eens naar de Magische Fonteinen te gaan kijken. We hadden besloten om eerst een tapasmaaltijd te nuttigen in Tapa Tapa, gelegen vlak naast de Arena. In Tapa Tapa staat een receptioniste die je in de wachtrij zet om binnen te gaan. Omdat wij zowel binnen als buiten wilden zitten kregen we al vlug een plaatsje toebedeeld binnen. We bestelden een mooi aanbod aan tapas, die ook heel lekker bleken te zijn. Jammer genoeg kreeg onze Onno een huilbui die we maar niet onder controle kregen. Anders heeft hij die nooit, en uitgerekend nu we op restaurant zaten wél. Mijn vrouw besloot vlug haar bord leeg te maken en met Onno naar buiten te gaan. Waar hij meteen weer kalmeerde…
Nadat ook wij voldaan van tafel gingen, wandelden we richting fonteinen. Niet te geloven hoeveel mensen er naar die fonteinen willen gaan kijken, een echte mensenmassa, op dit uur! Een mooi spektakel, dat wel, maar om nu te spreken van iets wat je niet mag missen…? Maakt iedereen voor zichzelf uit. Na een halfuurtje hadden wij er genoeg van, en namen wij de metro naar het appartement. Meteen was dit de afsluiter van ons weekendje Barcelona, want op maandagmorgen moesten we het appartement vroeg verlaten om ons vliegtuig te halen…

Wordt vervolgd…

Groetjes,

Billy

❤

 

Barcelona – zaterdag

Zaterdag ging ik met onze zoon en schoondochter, schoonzoon en kleinzoon een kijkje nemen in la Boqueria,  de overdekte versmarkt aan de Ramblas. Zoals verwacht erg druk. Maar het blijft fascinerend om het grote aanbod aan producten te zien.

Daarna was het tijd om naar Santa Coloma de Gramenet te vertrekken voor het huwelijk van mijn petekind Elke. Aan het stadhuis hebben we het wachten op het aanstaande bruidspaar moeten doden op een terrasje, wat natuurlijk helemaal geen straf was… ☺

Toen zij aankwamen was er eerst een hartelijke verwelkoming,  en konden we daarna samen met familie en vrienden de huwelijksplechtigheid in het stadhuis bijwonen. Dat bleek helemaal geen stijf gedoe, en er werd dan ook heel wat gelachen. Elke en Diego straalden gewoon geluk uit. Ik kreeg toch af en toe een krop in de keel, vooral op het moment waarop haar zus Joke na de officiële plechtigheid nog een speech gaf: “Zus, ik mis je enorm…”

Na de ceremonie werd het bruidspaar overvloedig met rijst en bloemen bestrooid toen ze buiten kwamen. Mijn schoonzus was die dag dan ook nog jarig, en als fiere moeder van de bruid trakteerde zij ons nog op een drankje. Daarna namen we tijdelijk afscheid en keerden naar Barcelona terug.

Daar hielden we het wat rustiger,  en nadat we ons allemaal verfrist en mooi uitgedost hadden, namen we nog een keer de metro, deze keer naar Badalona. Daar was het avondfeest gepland. Het heeft wat geduurd voor wij het zaaltje aan de jachthaven vonden, maar we konden ons uiteindelijk wel in het feestgewoel mengen. Er was gratis drank à volonté en een rijk aanbod aan verse tapas. Daarna mochten we plaats nemen aan tafel waar we een eenvoudige maaltijd geserveerd kregen. Overgoten met veel enthousiasme van de  vrienden van het bruidspaar. Maar waarin de aanwezige Vlaamse familieleden en vrienden zich ook niet onbetuigd lieten…

Daarna werd en nog uitbundig gedanst en gefeest tot in de vroege uurtjes…😉

Wordt vervolgd…

Groetjes,

Billy

❤

Barcelona – vrijdag

Ziezo ons weekendje Barcelona zit erop!

Vrijdagmorgen werden we opgehaald door een luchthavenservice en na een geslaagde vlucht bereikten we onze bestemming iets voor de middag. Ik had voor iedereen vooraf een Barcelona Travel Card  gekocht voor onze verplaatsingen in de stad en naar de huwelijksplechtigheid, waarvoor we uiteindelijk naar Barcelona kwamen. Om van de luchthaven naar het appartement te geraken kozen we voor de metro, wat het handigst is met de 2 kinderwagens in ons gezelschap. Helaas werd ik al meteen geconfronteerd met de mindere kant van de grootstad. In een erg druk moment op de metro werd mijn smartphone uit mijn broekzak gestolen. Balen natuurlijk! Maar ik was niet van plan om dit verlies ons weekend te laten verknallen.

Omstreeks 15h konden we ons appartement betrekken, gelegen op enkele honderden meters van de Sagrada Familia. Blij dat we verlost waren van onze bagage. Veel tijd om rond te kijken hadden we niet want om 16h werden we al verwacht bij Cruising Barcelona, waar we elk een fiets werden toegewezen en toen aan een begeleide fietstocht door de stad konden beginnen. Onze gids Marit, een knappe jongedame – in Finland geboren maar in Nederland opgegroeid – wist ons heel wat interessante hoekjes van Barcelona te tonen die buiten de platgetreden toeristische paden lagen. Deze ruim 3 uur durende tocht was dan ook een erg geslaagde aanrader!

Na onze fietstocht deden we nog wat boodschappen en na het avondmaal konden we genieten van een welverdiende nachtrust.

wordt vervolgd…

Groetjes,

Billy

❤

Weekendverslag 16 & 17 juli

Zoals ik al schreef overheersten de wijkfeesten hier ons weekend.

Zaterdagnamiddag een kaartje gaan leggen, en daarbij beslag kunnen leggen op enkele flesjes Sint Bernardus. ’s Avonds rustig thuis gebleven, was al een tijdje geleden dat we dat konden.

Zondagmorgen een klein ritje gemaakt met de racefiets, 45 km sporten. Na een deugddoende douche gingen we naar de rommelmarkt, waar onze dochter een standje had met kinderkledij en speelgoed. Enkele grotere stukken kunnen verkopen, maar ook heel wat onverkocht spul.
Daarna gingen we met onze vriend naar de feesttent, aperitieftijd! Dat liep wat uit, en besloten daarna om samen de bbq aan te steken bij ons thuis.
’s Avonds gingen we dan traditioneel naar het mini-rockfestival, waar enkele coverbands het beste van zichzelf gaven. En ik me nog eens heerlijk kon uitleven met luchtgitaar… 😉

En vandaag rustig bekomen…

Groetjes,

Billy

❤

Plannen

Volgende week omstreeks deze tijd zijn wij al in Barcelona.

Intussen zijn er dit weekend hier traditionele wijkfeesten. Wandelzoektocht, kaarting, schlagerzangers, rommelmarkt en het afsluitende mini-rockfestivalletje. En dan nog 3 nachtjes werken, waarna mijn vakantie kan beginnen tot en met 15 augustus.
Ik kijk er naar uit!

En heb jij al vakantie, en plannen?

Groetjes,

Billy

❤

Bastille – Good grief

Zoals je wellicht weet volg ik de hedendaagse muziek ook op de voet. Logisch als je trouwe luisteraar bent van Studio Brussel… 😉

In de Afrekening, de hitlijst die door de luisteraars zélf samengesteld wordt, staan tegenwoordig wel erg veel mooie nummers. Favoriet Muse met Reapers, Bazart met Goud, Black Box Revelation met War Horse, Faces on Tv met Travelling Blind, The Van Jets met Shit to Gold, het fantastische Radiohead (nog steeds!) met Burn the Witch, het eveneens fantastische én Belgische Balthazar met Wait any longer, Tame Impala met The Moment, the Red Hot Chili Peppers met Dark Necessities, zijn er een paar voorbeelden van.

En eveneens in de lijst het Britse Bastille met dit Good grief…
We worden verwend… 😉

 

Muzikale groetjes!

Billy

Meer weten over mijn muzieksmaak: klik hier

Mijn muziekcollectie: klik hier

Weekendverslag 9 & 10 juli

Zaterdagnamiddag hadden wij een communicantje met zijn ouders en grootouders op bezoek. Het was erg mooi weer, en we hadden dus plaats genomen op ons zonneterras, beschermd door onze parasol. Koffie, taart en achteraf frisdrank of een (al dan niet speciaal) biertje. Er werd heel wat afgebabbeld, en we moesten onze gasten bijna buiten borstelen om naar onze volgende afspraak te gaan. In de vooravond werden we nl. verwacht bij een nicht van vrouwlief, die haar 60e verjaardag vierde. Daar kregen we ook hapjes en drankjes voorgeschoteld. Toen er een grote bende van de tennisclub waar ze lid van is ons kwam vervoegen, besloten we dat het tijd werd om naar huis te vertrekken. En zo verder nog een rustige avond beleefd thuis.

Zondagmorgen was ik met schoonzoon afgesproken om de Waregemse Gordel te rijden, het 80 km-parcours. Na het vertrek pikten we al snel aan bij een klein groepje die er duchtig de pees oplegde. Ik vond na een tijdje dat het echt te snel ging, en liet me uitzakken. Ik weet niet hoe het kwam, maar ik voelde me heel het vervolg van de rit niet in goede doen. Was het door het redelijk drukkend weer en de ferme wind? Ik was echt pompaf toen ik de aankomst bereikte, en moest thuis toch een moment bekomen.
Na een uitstekend middagmaal besloot ik dan toch om samen met vrouwlief nog de gezinstocht te rijden in de namiddag. Het ging toch een stukje beter om te rijden, al was het wel drukkend warm.

Na de rit brachten wij een bezoekje aan onze overleden vriendin op het kerkhof, en daarna bij vriend langs geweest. Die zat bij zijn zoon en schoondochter, die aan zijn achterdeur wonen. Hij verklaarde nogmaals dat hij het erg op prijs stelt dat we hem steunen en er zijn voor hem. En is ook van plan om weer af en toe met ons mee te gaan op uitstap. Een voornemen dat we alleen maar kunnen toejuichen, het leven staat dan ook niet stil…

Groetjes,

Billy

❤

 

Emo-dagje

Gisteren was het wel een emotionele dag. Weinig geslapen – om 03h00 ’s nachts gestopt met werken en om 09h00 opgestaan – en na douche en ontbijt naar de kerk voor de uitvaart van onze vriendin. Er was enorm veel volk aanwezig in de kerk, een bewijs van de populariteit van onze vrienden. Ik heb het een paar keer moeilijk gehad om mijn tranen te bedwingen, al ben ik wel een man die zijn emoties de vrije loop kan laten. Maar ik was niet alleen, er vielen heel wat tranen gisteren.

Na de kerkdienst waren we verzocht om met de familie een rouwmaaltijd te delen. Het voelt goed aan dat ze ons als vrienden erbij wilden. We hebben dan ook heel wat mooie momenten samen beleefd, en ook moeilijke momenten samen doorgemaakt.

Na de maaltijd mocht iedereen mee naar het huis van onze vrienden, waar nog een drankje aangeboden werd in afwachting van het bezoek aan het kerkhof. Ik besloot om naar huis te gaan en nog even mijn bed op te zoeken. Ik moest gisteravond namelijk nog een nachtje werken, en wou nog wat rusten.

Voor ik naar mijn werk vertrok bezocht ik nog even onze vriend, die nog steeds in het gezelschap van zijn kinderen, kleinkinderen en mijn vrouw was. Hij zal zich nu stilletjes aan weer moeten herpakken na die nare tijd. Maar hij weet dat wij er zijn om hem daarin te steunen…

Liefs,

Billy

❤

Medeleven

Alvast bedankt aan iedereen, voor het medeleven met het overlijden van onze vriendin.

Deze namiddag bracht ik een laatste groet in het funerarium, vergezeld van onze dochter. En ja, er vloeiden traantjes…en we knuffelden samen. Vrouwlief kan zo’n bezoek aan een overledene niet aan, wat haar beslist niet kwalijk genomen wordt.
In onze naam liet ik een mooie boodschap achter in het rouwregister.

Vrijdag begrafenis, waarna we door de familie werden verzocht om deel te nemen aan de rouwmaaltijd. Wordt nog even slikken…

Groetjes,

Billy

❤

Weekendverslag 1 t/m 3 juli

Mijn weekend ging vrijdag al in, omdat ik een dagje verlof opgenomen had om ’s avonds naar de Rode Duivels te kijken.
In de namiddag zijn vrouwlief en ik gaan kijken voor nieuwe stoelen voor aan de eetkamertafel. Onze huidige stoelen, niet eens zo oud, vertonen op de rugleuning scheuren in de lederen bekleding, wat dus helemaal niet zo mooi is. We hebben iets gevonden bij Overstock, levering volgt vrijdag a.s.
’s Avonds dus zoals gezegd met vrienden naar het plaatselijke OC om de Rode Duivels te bekijken, wat uitdraaide om een compleet fiasco. Tegenvaller van formaat…

Zaterdag redelijk rustig gehouden. Ik wou eerst gaan fietsen, maar de dreigende wolken lieten me van idee veranderen.
Ik had ook nog wat tijd te steken in de Tourprono die ik organiseer. In de namiddag heb ik dan ook met spanning de aankomst bekeken van de 1e rit, waarna ik het eerste klassement in onze prono heb opgemaakt.
’s Avonds hadden we dan weer een vriendenavondje ter gelegenheid van de verjaardag van een van onze vriendinnen. Onze avond werd wel abrupt verstoord door een telefoontje van de zoon van onze beste vrienden: onze vriendin was net overleden.

Zondagmorgen vroeg uit de veren, en na het ontbijt een bezoekje gebracht aan mijn moeder. Daarna ben ik bij onze vrienden langs geweest, om vriend en kinderen te condoleren. Mijn medeleven betuigt en hen allen een flinke knuffel gegeven. Vergezeld van tranen natuurlijk. Moeilijk zoiets. Donderdag pas waren ze gestopt met de medicatie bij vriendin, en zaterdagavond al overleden. Ook al was het overlijden niet onverwacht, dat het zo snel zou gaan had niemand verwacht.
Na dit moeilijke moment werd ik bij schoonzus en vriend verwacht, want er stond een culinair etentje op ons programma. Ik had enkele weken geleden het idee geopperd om eens samen met de vriend te koken voor de vrouwen. Hij had een speciaal menu samengesteld, enkele Japanse hapjes, voorgerecht en hoofdgerecht van Sergio Herman en een verrukkelijk nagerecht. Het was erg plezant om samen te koken, ook wel bijgeleerd natuurlijk. En het eten was zalig! Alweer een evenementje dat navolging verdient…

Groetjes,

Billy

❤