Werkperikelen

Na de herschikking van mijn afdeling, en de daaraan verbonden nieuwe invulling van mijn job (lees maar “degradatie”) eind vorig jaar, kreeg ik afgelopen maandag opnieuw een dreun te verwerken. Aan m’n huidige job was nl. een tussentijdse evaluatie verbonden waaraan een maandelijkse premie vast hing van 300 euro ter compensatie van het verschil in loon met mijn vorige job. Deze evaluatie, waar ik me helemaal niet kan in vinden, viel zoals je wellicht al vermoedt negatief uit, zodat ik het voortaan ook zonder die premie moet stellen.

Toen ik startte bij m’n huidige werkgever, heb ik me altijd voor 100 % ingezet, en me steeds flexibel, klantgericht en kwaliteitsvol gedragen. Ik ging ook heel graag naar m’n werk, en was er vast van overtuigd dat ik m’n loopbaan ook daar zou eindigen. Met deze 2 dompers op mijn werkvreugde, zie ik dat helemaal niet meer zitten. Al weet ik niet goed wat ik nu moet doen, want de bedrijven die nog vijftigers aan het werk willen helpen zijn dun gezaaid. Maar toch ben ik van plan om een zoektocht te beginnen naar een bedrijf dat mijn kwaliteiten nog naar waarde kan schatten. Want nu ben ik diep ontgoocheld…

Liefs,

Billy

♥

Weekendverslag 24 & 25 september

Wat een mooi zonnig weekend hebben we achter de rug!

Zaterdagmiddag heb ik een ritje gemaakt met de racefiets, ontzettend genoten. Eerst het jaagpad van de Leie gevolgd tot in Wevelgem/Lauwe, en daarna via de LAR-transportzone – dicht tegen de Franse grens aan – naar Aalbeke, Rollegem, Bellegem, Zwevegem en Deerlijk zo weer naar huis toe. Na een verkwikkende douche nog genoten van het mooie weer op ons terras, met een lekker biertje bij de hand… 😉
’s Avonds is dochterlief en schoonzoon langs geweest om samen naar het voetbal op tv te kijken. Een oververdiende overwinning gezien van onze stadsploeg tegen de buren van Kortrijk.

Zondagmorgen zijn vrouwlief en ik op boodschap geweest na het ontbijt, want tegen aperitieftijd verwachtten we vrienden die op ziekenbezoek kwamen. Ik maakte van het mooie weer gebruik om nog ’s de barbecue aan te steken, zodat we op deze manier enkele hapjes konden eten. Ook onze kids en m’n schoonmoeder kwamen ons vervoegen, en na het vertrek van onze vrienden hebben wij verder gebarbecued. Net op tijd de afwas kunnen doen, om dan naar het voetbal te vertrekken met dochter en schoonzoon. Onze jongens lieten het ditmaal afweten, en kregen een 0-2 thuisnederlaag aan de broek gesmeerd. Al lieten we dat niet aan ons hart komen en zijn we toch nog een tijdje blijven hangen in de kantine achteraf. Wat vrouwlief, die nog steeds niet mee kon gaan, niet echt op prijs kon stellen… Daarna thuis nog wat van het mooie weer genoten op ons terras, en de avond doorgemaakt met tv kijken, o.a. de nieuwe zondagavondserie “Het Goddelijke Monster“. En zo kwam er een einde aan een mooi weekend.

Groetjes,

Billy

♥

R.E.M. – Nightswimming

R.E.M. heeft gisteren wereldkundig gemaakt dat ze ermee stoppen. Een verlies voor de muziekwereld vind ik dat, en met mij beslist vele anderen. Ook al was het de laatste jaren wat stiller rond hen, de grote hoeveelheid aan prachtige songs die ze in hun 31-jarig bestaan maakten heeft hen een grote schare fans opgeleverd, waaronder mezelf natuurlijk.

Nightswimming is mijn persoonlijk favoriete nummer, ik krijg er om de één of andere duistere reden telkens weer kippenvel van als ik het hoor. Die doordringende stem van Michael Stipe,de pianobegeleiding van bassist Mike Mills, de strijkers (gearrangeerd door ex-Led Zeppelin bassist John Paul Jones) en de prachtige outro met de hobo (Deborah Workman)…gewoonweg schitterend!

Muzikale groetjes,

Billy

♥

Meer weten over mijn muzieksmaak: klik hier
Mijn muziekcollectie: klik hier

Beter

Zaterdag kregen we bezoek van onze beste vrienden, met hun zoon en schoondochter. Na een kopje koffie werd al vlug het idee geopperd om een partijtje kaart te spelen. Vrouwlief is nog steeds “minder mobiel”, al gaat het stilletjes aan beter met de pijn. Daarom is een namiddagje kaarten mooi meegenomen.
’s Avonds zijn de mannen dan naar het voetbal gaan kijken, ons ploegske moest op verplaatsing naar Doornik, wat niet onoverkomelijk ver is voor ons. We zagen een gesloten wedstrijd, die ook scoreloos eindigde. Zo staat onze ploeg op een mooie plaats in de klassering, waarbij ze al heel mooi en attractief voetbal speelden. Een verademing na het desastreuze voetbal van vorig seizoen.
Zondagmorgen ben ik weer ’s een uurtje gaan zwemmen, gevolgd door een bezoekje aan m’n moeder.
Daarna hadden we afspraak met vrouwliefs familie, voor een etentje ter gelegenheid van de verjaardag van m’n schoonmoeder. Wat zoals gewoonlijk een “staartje” kreeg achteraf…en nog een plezante avond opleverde.

Gisteren ben ik met onze zoon en zijn vriendin naar het UZ in Gent gereden. Hij had daar een afspraak met een neuroloog, om de lichte vorm van epilepsie die hij heeft wat diepgaander te onderzoeken, en te kijken of er ook een interactie is met zijn diabetes. De specialist heeft hem honderduit ondervraagd, en binnen enkele weken zal hij opgenomen worden om hem verder te onderzoeken. Hopelijk leidt het naar betere medicatie, of complete genezing, zodat hij op termijn weer met de wagen mag rijden. Want het is toch vaak vervelend als hij overal naartoe moet gebracht worden…

Verder weinig nieuws te melden, maar beter geen nieuws dan slecht nieuws, toch?

Groetjes!

Billy

♥

Nazomer in de tuin

Ik wens jullie allemaal een fijn en plezant weekend toe!

Liefs,

Billy

♥

Downs niet altijd down…

Tijdens mijn speurtochten in videoland, kwam ik deze bijzondere filmpjes tegen.

Voor een keertje is niet de muziek het belangrijkst, maar de acteurs in de clips! De filmpjes maken deel uit van het Sprout Film Festival, opgericht in 2003 met als bedoeling om mensen met een (mentale) handicap via film en video meer aandacht te geven door ze als onderwerp of hoofdpersonage te laten meespelen.

Voor Ine…

Liefs,

Billy

♥

 

Lazy sunday

Het gaat momenteel nog niet zo goed met vrouwlief als we verwacht hadden. Ze heeft nog vaak heel veel pijn, uitstraling naar haar been, wat dan weer verdwijnt naarmate ze wat meer beweegt. Van de dokter mag ze ook niet steeds blijven liggen in het ziekenhuisbed dat we speciaal voor haar hebben geïnstalleerd in de woonkamer. Maar het bewegen mag dan ook niet gepaard gaan met krachtinspanningen die rugbelastend zijn. Autorijden en fietsen is voorlopig uitgesloten. Kleine wandelingen kunnen wél. Hoedanook blijft ze nog een tijdje aan huis gekluisterd. Ik hoop dat de pijnen nog een nawerking zijn van de ingreep, en dat deze niet voor niks is geweest…Gelukkig heeft ze deze week al heel wat bezoek van vrienden gehad, een welkome afwisseling in het saaie dagelijkse leven.

Vandaag maak ik er ook maar een lazy sunday van, dochterlief zorgt voor het middageten (vispannetje), en deze namiddag ga ik met dochter en schoonzoon dan nog naar het voetbal kijken. Fietsen heb ik vrijdag gedaan, vandaag wordt er niet gesport…En we verwachten ook nog vrienden, alleen weten we niet wanneer die zullen langs komen…

Nog een fijne zondag !

Liefs,

Billy

♥

Wind

Opgelet voor de wind vandaag!!!

Groetjes,

Billy

♥

Thuis

Vandaag mocht ik vrouwlief ophalen.
Tegen het bezoekuur was ik ter plaatse. Blij dat ik voor het laatst die slechte verbinding tussen Waregem en Zottegem moest rijden met de wagen.
Toen ik in de ziekenhuiskamer aankwam, stond vrouwliefs gezicht op onweer. De dokter was nog niet geweest, en eerder mocht zij het ziekenhuis nog niet verlaten. Hij moest nog zijn zegen geven, en ook nog wat papierwerk invullen om ervoor de zorgen dat vrouwlief in orde is met de ziekteverzekering. Vervelend…
Dan maar een koffie gehaald in de bar in afwachting. En nog wat tv gekeken. En me vermaakt met de steeds ongeduriger wordende eega. Tot het voor mezelf toch ook welletjes werd, en ik me ook al begon te ergeren aan dat wachten. Toen een verpleger ons ijsberend in de gang zag lopen, stelde hij ons voor om zelf de dokter te gaan opzoeken in de afdeling waar hij zijn raadplegingen geeft. Een kwartiertje verder waren we het ziekenhuis uit. Goed idee dus van die verpleger, maar had ie wel eerder mogen suggereren…

Thuis is een ziekenhuisbed geïnstalleerd, waar vrouwlief de nodige rust kan in vinden. De eerste weken mag ze enkel licht huishoudelijk werk doen, zeker geen rugbelastende dingen. Veel rusten, maar ook regelmatig bewegen. Rust roest! Zeker 6 weken niet autorijden. Corset dragen. En vooral zich laten verwennen…
Lap! Daar heb ik het weer aan m’n been…
Ik zal m’n best maar doen, zoals gewoonlijk…

Groetjes!

Billy

♥

Ingreep (4)

Vandaag is de ingreep bij vrouwlief goed verlopen, maar toen ze op haar kamer terugkwam was ze nog erg moe, en had ze nog heel veel pijn. Gelukkig had ze een pijnpomp bij de hand die ze naar believen mocht gebruiken. Maar door de moeheid sliep ze nog veel, en tijdens die slaap voelde ze de pijn minder.

Morgen wordt het wellicht al ietsje beter…hoop ik

Bedankt voor alle steunbetuigingen die jullie toonden, vrienden!

Liefs,

Billy

♥