Jimi Hendrix – Rainy Day, Dream Away

Wat kan je op zo’n dag als deze beter doen dan ’s lekker languit naar tv kijken? Dat besloot ik dan ook te doen. Terwijl vrouwlief de deur uit was voor een zoveelste scan van haar rug, nam ik de gelegenheid te baat om naar één van de muziekdocumentaires te kijken die ik nog op onze digicorder staan had. Kon ik het volume dan naar hartenlust hoger zetten dan voor haar oren goed is… 😉

Het werd een aflevering van “Classic Albums“, nl. “Electric Ladyland” van Jimi Hendrix. Ik zocht het even op, bleek al van 2007 geleden dat ik nog iets van hem plaatste hier. Voor mij de beste gitarist aller tijden. Virtuoos en klasvol.
Het nummer Rainy Day, Dream Away is niet direct mijn meest favoriete, maar het sluit natuurlijk perfect aan bij de (overvloedige) regendagen die we de laatste tijd te verwerken kregen.

Muzikale groetjes,

Billy

Meer weten over mijn muzieksmaak: klik hier
Mijn muziekcollectie: klik hier

Kerst in het kort

Maandag was vrouwlief de hele dag in de weer om het kerstavondmenu voor te bereiden. Ik hielp waar ik kon, en dat was grotendeels de berg afwas doen na elke afgewerkte voorbereiding. ’s Avonds kwamen dan onze kids en mijn broer en zijn vrouw. Na het aperitief werd aan het eten begonnen, eerst soep en daarna voorgerecht: tongrolletjes in een kaassausje met wat mosselen erbij. Daarna volgde varkenshaasje in rode wijnsaus, een stukje ijstaart (van Ijsboerke, we moeten dat stukje Belgische authenticiteit toch nog een beetje steunen, nu ze dreigen ten onder te gaan) en koffie. Tussendoor werden geschenkjes uitgedeeld. Ik had onze beide schoonkinderen uitgeloot, voor schoondochter had ik haar favoriete parfum gekocht, en voor schoonzoon een doos met allerlei trappistenbieren. Er zaten ook 2 flesjes bij van de nieuwe Oostenrijkse trappist Gregorius. Ikzelf kreeg 3 nieuwe cd’s van mijn verlanglijstje, en een houder voor mijn smartphone voor in de auto.
Ik had ook een quiz samengesteld waarin de mannen het tegen de vrouwen moesten opnemen. Met vragen uit allerlei categorieën, wonnen de mannen het pleit. Het bleek al na 4u toen we ophielden, en na een laatste opruiming zochten we ons bed op.

Gisteren, op Kerstdag zelf, kwamen onze dochter en schoonzoon, en zijn ouders ’s middags nog het restant van het menu opeten. Vrouwlief had dus wat (héél) véél teveel klaargemaakt. Na het eten brachten we nog een bezoekje aan onze beide moeders, en dat was meteen het einde van de officiële “verplichtingen” van Kerst…

Groetjes,

Billy

Kommil Foo

Was ik dinsdagavond pas naar Muse gaan kijken, mocht ik woensdagavond naar de voorstelling “Breken” van Kommil Foo. De broers Mich en Raf Walschaerts wisten ons in deze voorstelling te vertellen hoe je een man in een luciferdoosje krijgt. Een aaneenschakeling van absurde sketches en intieme liedjes.  Over vriendschap, liefde en overspel. Zaken die een man kunnen maken, maar ook breken. En het op die manier ook mogelijk maakt om hem in een luciferdoosje te krijgen…

Kommil Foo slaagt erin om iedere toeschouwer een onvergetelijk avondje uit te bezorgen, en doen dit met succes in België én Nederland. Een aanrader! Voor kaartjes moet je snel wezen, want heel wat voorstellingen zijn uitverkocht…

Groetjes,

Billy

Muse & the Betties

Gisteravond ben ik met mijn dochter en schoonzoon, en een stel vrienden van hen, naar het Sportpaleis geweest voor het optreden van Muse.

Voorafgaand aan het optreden was er in het kader van de actie Music for Life van Studio Brussel (om dementie in de aandacht te brengen) een optreden van the Betties. Dit is een gelegenheidskoor dat samengesteld is door één derde demente mensen, aangevuld met kinderen en/of kleinkinderen. Zij hadden al enkele weken gerepeteerd om het nummer “Follow me” van Muse te brengen. Zij werden ook aangekondigd door Dominic Howard en Matthew Bellamy, resp. de drummer en zanger van Muse zelf. Hoe het klonk zie je hier:

Daarna was het wachten op Muse zelf, het échte voorprogramma lieten we aan ons voorbij gaan… Het was een fantastische show, hoogtechnologisch spektakel van muziek en licht. We hadden een plaatsje dicht bij het podium, ideaal om mijn idolen ’s van dichtbij te kunnen zien. En ook mooi meegenomen voor foto’s, al is de kwaliteit van mijn digitaaltje te beperkt om kwaliteitsvolle foto’s te nemen…

Deze slideshow vereist JavaScript.

En om een idee te geven van de sfeer en de muziek, een opname van één van de 18000 aanwezigen:

Ik heb genoten!!!

Liefs,

Billy

Terugblik in beeld

Nog even terugblikken op ons weekendje Hengelhoef…

Liefs,

Billy

Even bijbenen

Ik heb een drukke werkweek achter de rug, en daarom lukt het niet zo goed om m’n log (en die van jullie) bij te houden. Daarom even volgende updates allerlei:

  • rugperikelen vrouwlief: omdat de rugpijn maar bleef aanhouden, en ook doorstraalde naar haar rechterbeen, besloot men in de pijnkliniek om de positie van de elektrode van haar neurostimulator te wijzigen. Daarvoor werd zij woensdag opgenomen in de kliniek en mocht zij daar een nachtje blijven. Nu moet zij zich een maand koest houden en vooral geen hefwerk doen. De pijn van de ingreep had volgens de specialist tegen het weekend al stukken verbeterd moeten zijn, maar dit is nu absoluut het geval nog niet. Erger nog, ze heeft zelfs nog nooit zoveel pijn gevoeld! Intussen belde ze vandaag al naar de pijnkliniek, waar men haar aanraadde om ontstekingsremmers te nemen. Wordt dus nog maar eens vervolgd…
  • werk: machine werd volledig hersteld (wij mochten ze helemaal ontmantelen en de beschadigde delen vervangen), en met ondersteuning van een technieker/processpecialist van de leverancier konden we deze week weer opstarten. Toch blijven er nog wat kleine problemen die nog het nodige zoekwerk vereisen, om tot een goed eindproduct te komen
  • smartphone: ik ben heel tevreden over m’n nieuwe speeltje, handig dat ik er ook afspraken en verjaardagen die ik op de laptop thuis in Windows Live Mail voorzie, kan zien zodat ik nu nooit meer iets kan vergeten… 😉
  • Mero: onze kleinzoon is een erg actief baasje, en hij kan iedereen om z’n vingers winden met z’n lieve (maar soms zo sluwe) glimlach. In de aanloop naar het stappen sluipt hij het huis rond als een paracommando, dicht bij de grond en vooral gebruik makend van zijn armen. Niet echt kruipen dus, wat je normaal bij een baby zou verwachten… Hij trekt zich intussen ook vlot recht aan alles waar hij zich kan aan optrekken, maar stappen is er nog niet bij. Maar dat komt vast nog, en dan zal er wellicht niets meer veilig zijn… 🙂

Fijn weekend verder!

Billy

Verslag weekendje Hengelhoef

Zaterdagmorgen kwamen wij rond 11u aan in het vakantiedomein, waar onze dochter ons al tegemoet kwam. Zij waren nl. al van vrijdag vertrokken, en de omgeving dus al wat gewoon. Na het uitpakken van onze bagage vertrokken wij richting Genk, voor een verkenning van deze stad. We hadden even wat moeite om het centrum van de stad te vinden, maar geholpen door 2 lieve dames slaagden we er toch in om via een 3-tal overdekte winkelgalerijen tot in het hart van de stad te geraken. Daar bleek al een kerstmarkt door te gaan, maar we besloten eerst om een hapje te eten in het Stadscafé er recht tegenover. Het weer liet best toe om op het verwarmde terras buiten onze maaltijd te nuttigen. Daarna hebben we de kerstmarkt verkend, waar we toch redelijk vlug op uitgekeken waren. Daarna deden we wat boodschappen in de plaatselijke Carrefour, om onze ingrediënten in te slaan voor het avondeten. Toen we dat bijeen hadden, reden we naar C-mine, dé nieuwste toeristische attractie van Genk. Dochter, schoonzoon en ikzelf wilden graag het C-mine expeditie-parcours volgen, terwijl vrouwlief op onze kleinzoon paste. Best een avontuurlijke tocht door de ondergrondse gangen van de voormalige steenkoolmijn, met her en der verwijzingen naar het vroegere leven in de mijn. Jammer genoeg was er door de kou en ijsvorming maar een beperkte beklimming van de oude mijnschacht mogelijk.

Eenmaal terug op het vakantiedomein, namen we vlug onze zwemspullen bijeen, om nog naar het subtropische zwembad te gaan. Daarna ons avondeten. Wij hadden gezorgd voor een teppanyaki-plaat, waar we dan onze groentjes, scampi en vleeswaren op bakten terwijl we van een lekker biertje genoten. Na de maaltijd en afwas, speelden we nog een partijtje kaart, waarna het tijd werd voor bed.

Zondagmorgen reed ik naar Houthalen om in een plaatselijke bakkerij voor het ontbijt te zorgen. Na het ontbijten vertrokken wij voor een wandeling door het natuurgebied Teut en ten Haagdoorn. Jammer genoeg waren de weergoden ons niet zo gunstig gezind als de dag voordien, en was het bewolkt en koud. Maar toch een deugddoende wandeling van ongeveer 8 k gemaakt door heide en bos. ’s Middags een kleine hap gegeten, en daarna reden wij naar kasteelbrouwerij den Dool in Helchteren. Na het betreden van de inkom kwamen wij in een erg gezellig en mooi en modern verbouwd kasteelgebouw dat nu dienst doet als proef- en praatcafé. Om 15u begon een rondleiding door de brouwerij, waaraan wij vanzelfspreken wilden aan deelnemen. Een ludieke rondleiding, door de ultramoderne installatie. Daarna natuurlijk geproefd van hun brouwsels, die erg in de smaak vielen. Daarna werd het tijd om weer naar het vakantiedomein te vertrekken, opnieuw vlug nog een bezoekje aan het zwembad, en daarna het avondeten en als afsluiter een partijtje kaart.

Maandagmorgen was ik opnieuw als eerste wakker, en reed ik naar de bakker om ontbijt…ditmaal koos ik voor richting Houthalen-Oost wat me veel sneller bij een bakker bracht. Na het ontbijt tijd om alle bagage en onze biezen te pakken… 😉
’s Middags een halte gehouden in Denderleeuw waar we in één van mijn favoriete bier- en eetcafés, de Heeren van Liedekercke, ons middagmaal namen. En een uurtje na ons vertrek daar, waren wij opnieuw in onze vertrouwde omgeving, thuis.

Om af te sluiten toch een kritische noot over ons vakantieverblijf. Het huisje bleek veel mooier op folder en internet, en bij aankomst bleek het helemaal niet mooi gereinigd. Bij het bezoek aan het zwembad stelden wij vast dat het water helemaal niet “subtropisch” was, maar eerder de normale temperatuur van een zwembad, wat toch een tegenvaller was. De wildwaterbaan waar we één keer “wild” van waren, bleek al een uur voor sluitingstijd afgesloten, wat een half uur eerder was dan aangegeven. En in het algemeen kregen wij veel te weinig info door. Waar je in andere parken vaak een infobrochure krijgt, moesten wij alles zelf uitzoeken. Geen onverdeeld gelukkig en tevreden verblijf dus. En dochterlief liet dit ook via mail weten aan de beheerders, wat snel respons opleverde. Mét excuses, én een waardebon voor een nieuw verblijf in één van hun vakantieparken. Dàt was dan wél een meevaller…

Groetjes,

Billy

Werk – update

De volgende pogingen gingen een stuk beter, ook al hadden we opnieuw met enkele moeilijkheden af te rekenen.
Gisteren verliep de opstart écht gesmeerd, en ik had er dan ook op gerekend dat we probleemloos zouden kunnen draaien tot m’n werktijd voorbij was. Jammer genoeg bleek dat ijdele hoop. Na 2 uur productie hoorden we plots een kletterend lawaai. Ik heb onmiddellijk de machines stilgelegd, maar het was te laat om te voorkomen dat er schade aangericht was. Na het stilleggen de machine volledig open gegooid, en wat we zagen was helemaal niet mooi: door een stuk metaal dat meegekomen was, zijn bepaalde delen van de machine geschonden. Hoe het nu verder moet zijn zorgen voor de komende dagen…

Ik ga mij er wel zelf niet teveel zorgen in maken, want per slot van rekening treft me geen schuld. En ik ben vandaag jarig en heb een dagje vakantie opgenomen. Ook maandag ga ik niet werken, want morgen vertrekken we met dochter, schoonzoon en kleinzoon naar Hengelhoef voor een weekendje.

Alvast een fijn weekend!

Liefs,

Billy

Werk

Ik weet het, het heeft een tijd geduurd voor er hier weer een logje verscheen. Maar ik heb het dagelijks erg druk met m’n nieuwe job, en in het weekend (en zelfs in de week) zijn november en december meestal hele drukke maanden in mijn sociaal leven (lees: veel verjaardagen te vieren).

Sinds vorige week is de afdeling waar ik werk bijna volledig geïnstalleerd, en kon ik samen met een specialist van de firma die de regranulator-installatie heeft geleverd, een eerste test doen. Die mislukte donderdag door allerlei kleine akkefietjes, waardoor nog enkele aanpassingen noodzakelijk waren. Vrijdag konden we dan een nieuwe poging wagen, wat toen ook gelukt is.

Gisteren werden door de onderhoudsdienst nog enkele aanpassingen gedaan, en vandaag werd van mij verwacht dat ik zelfstandig de installatie zou opstarten. Nu moet je weten dat ik vrijdag vooral toegekeken heb, maar dus absoluut nog niet genoeg wist om ook zelfstandig op te starten. Het is niet omdat je bij iemand als passagier in de wagen zit, dat je ook meteen een wagen kan besturen toch? Maar de plantmanager staat onder enorme druk van bovenaf, en wou dat ik het toch probeerde. Dat verliep vandaag desastreus, er waren problemen om motoren in gang te krijgen, motoren die uitvielen door te hoge belasting en als klap op de vuurpijl zat er in de koelinstallatie afgekoelde pvc, die de doorgang van gerecyclede pvc-korrels onmogelijk maakte. Toen ik vanavond vertrok naar huis, waren er nog onderhoudsmensen bezig met het vrijmaken van de leiding, zodat ik hopelijk morgen een vlottere start kan maken.

Duimen jullie een beetje mee?

Groetjes!

Billy