Ik moet me verontschuldigen, want het "schilderwerk" was niet de echte reden waarom ik de afgelopen dagen afwezig was.
Vrijdag had ik nl. nog een verrassing voor vrouwlief. Toen we uit bed kwamen, ging ik een valies van op zolder afhalen, en vroeg haar om die te vullen. "Ben je gek", zei m’n vrouw, "wat moet je daar nu mee???". Toen ik haar vertelde dat ik een weekendje uit geboekt had, en toen ze me toch nog ongelovig aanstaarde, kwamen gelukkig zoon en dochter te hulp om haar wel degelijk te overtuigen dat ze dit weekend met mij weg mocht…
En toen ik langs onze beste vrienden langsreed besefte ze dat ook zij in het "complot" betrokken waren…
Kortom, ik had dus een weekendje uit geboekt met onze beste vrienden zonder dat vrouwlief het in de gaten had. Alle afspraken die ze gemaakt had werden dus zonder haar medeweten afgebeld.
Wij op weg, nog steeds vermoedde ze niet waar ze naartoe zou gaan. We reden via Brussel, Luik, Eupen (waar we ’s middags aten), Prüm, Bitburg (beiden in Duitsland) uiteindelijk naar Vianden (Luxemburg), onze eindbestemming. Geboekt in Hotel Victor Hugo, in kamer en ontbijt. ’s Avonds hadden we een kleine maaltijd in café Du Pont, gerund door een joviale Groninger. En dat bleek niet de enige Nederlander te zijn die we dit weekend zouden tegen het lijf lopen…
Na een lekker ontbijt zijn we op zaterdagmorgen op wandel geweest in de omgeving. Eerst naar Bettel, een naburig dorpje. Om daarna even de grens over te steken naar Roth (Duitsland). Daar kwamen we na een stevige klim aan de kerk, waar we waarempel op het kerkhof het graf ontdekten van Helmut Kohl. Na enig opzoekwerk bleek het dus niet om de oud Bondskanselier van Duitsland te gaan, gelukkig voor hem…want hij blijkt nog steeds in leven te zijn…
’s Middags uitstekend gegeten in ons hotel, en daarna een ritje gemaakt met de wagen.
’s Avonds net als de dag voordien een partijtje kaart gespeeld onder ons vieren. En goed geslapen.
Vanmorgen na het ontbijt dan uiteindelijk teruggekeerd naar huis, want het was in Luxemburg goed aan het sneeuwen gegaan, en daar hebben we echt hele nare herinneringen aan. Op terugweg gestopt in St. Hubert om nog eens lekker "wild" te eten, en daarna vroeg en veilig terug thuis te komen.
Onze wagen is al goed ingereden, een 800 km afgelegd in de eerste dagen dat we hem hebben. Als "testrit" kan dit tellen, niet?
Een heerlijk weekendje uit beleefd alweer…
Groetjes,
Billy
♥