Toen ik gisteravond op weg was naar m’n werk, overviel mij een spontaan gevoel van geluk. Met de cd “Automatic for the People” van R.E.M. in de cd-speler, en de zon aan de horizon, bedacht ik dat ik op dit moment wel een heel gelukkig leven leid. Een mooi gezin, een vaste, toffe job, een goede gezondheid, vele vrienden,…enz.
Die vrienden zijn wel heel belangrijk in een mensenleven.
Eigenlijk hebben wij 2 stellen die er bovenuit steken.
F. en R. kennen wij al jaren, en zij zijn écht wel onze beste vrienden.
F. is ooit de werkgever geweest van m’n vrouw, en al sinds zij daar werkte zijn wij vrienden geworden. Sindsdien hebben we samen al heel wat beleefd. Enkele supermooie vakanties samen gehad (Oostenrijk, Bulgarije, maar vooral vaak in Spanje), en ook vaak samen op weekend. Er gaat ook geen week voorbij zonder dat wij elkaar ontmoeten. Wij bij hen, of zij bij ons…maakt niet uit.
Wij staan ook altijd klaar om elkaar te helpen als het nodig is.
Zij zijn wel een generatie ouder, en soms merk je dat wel. Als wij een avondje willen doorzakken gaan zij passen.
Maar verder klikt het fantastisch tussen ons.
P. en D. zijn recentere vrienden, ook al zijn we intussen al jaren bevriend. D. is een jeugdvriendin van m’n vrouw, en P. kende ik van in m’n voetbaljaren, we zijn vaak tegenstanders geweest.
P. is de handige harry uit onze vriendenkring. Samen met m’n schoonbroer is hij de man waarop ik reken als ik een klusje heb waar ik geen verstand van heb. P. is ook lid van dezelfde fietsclub als ik, maar lang zal dat wellicht niet meer duren, want hij heeft er geen zin meer in.
Vorig jaar zijn wij met P. en D. voor het eerst op vakantie geweest naar Ibiza, en dat viel bijzonder goed mee.
Zij zijn ietsje jonger als wij, en eerder bondgenoten in de (avondlijke) braspartijen.
Hen zien we tijdens de week niet zo vaak, maar wel in het weekend.
Met deze 2 stellen klikt het dus best, ook al hebben we nog een heleboel andere vriendenstellen. De meeste daarvan kennen we ook al jaren, en die vriendschappen zijn meestal ontstaan in de tijd toen ik nog aan minivoetbal deed. Samen vormden wij een hecht vriendenclubje, wat nog steeds zo is.
Met onze vrienden gaan we vaak fietsen of wandelen, en we hebben aan een kleinigheid genoeg om een feestje te organiseren. Verjaardagen worden steevast onder onze vrienden gevierd. Met de meeste gaan we ook jaarlijks op vriendenweekendje, in oktober.
Ik hoef wellicht niet te zeggen dat zo’n weekend altijd geslaagd is…
Vrienden, ik hoop ze nog jaaaaaaren te kunnen behouden!
Groetjes,
Billy
♥
De meeste mensen lopen in en uit je leven,
maar alleen vrienden laten voetstappen achter in je hart!
houden van het leven 