De laatste

vandaag ben ik écht in verlof gegaan, niettegenstaande ik officieel al op 19 december mijn laatste werkdag had. Maar ter voorbereiding van een beurs in januari smeekte mijn chef om nog enkele dagen te werken, zodat er genoeg stalen van ons nieuw product konden gemaakt worden om op die beurs met trots tentoon te stellen. En dus heb ik zowel vorige week als deze week nog op maandag en dinsdag gewerkt.

En zo is 2014 bijna ten einde. Het voelde op bloggebied geen topjaar aan, soms had ik wel het gevoel dat ik alles al gezegd en geschreven had. Maar het blijft dan ook een persoonlijk blog, en veel dingen keren nu eenmaal ook jaarlijks terug in mijn leven. Hoe mijn blogjaar er uitzag kan je zien in dit handig verslagje dat WordPress voor iedere blogger maakt:

Hier is een fragment:

In de concertzaal in het Sydney Opera House passen 2.700 mensen. Deze blog werd in 2014 ongeveer 20.000 keer bekeken. Als je blog een concert zou zijn in het Sydney Opera House, zou het ongeveer 7 uitverkochte optredens nodig hebben voordat zoveel mensen het zouden zien.

Klik hier om het complete rapport te bekijken.
Morgenavond gaan we traditioneel culinair genieten bij een stel vrienden. Op een rustige manier, een contrast met kerstavond waar het normaal veel uitbundiger aan toegaat, al was het dit jaar door omstandigheden ietsje minder.
Op Nieuwjaarsdag komen onze kinderen en kleinkinderen eten en gaan we dan in de namiddag allen samen de oma’s bezoeken.

Ik wens jullie een plezierig jaareinde toe, en voor 2015 vooral een goede gezondheid en bespaard blijven van tegenslagen!

Liefs,

Billy

Hoe een kerst kan verlopen…

Ziezo, het kerstmenu is weer achter de rug, gisteren werden de restjes samen met onze vrienden achter de kiezen gestopt. We kunnen vanaf vandaag weer genieten van rust en de eenvoudige gang van zaken.

Dinsdag hadden wij heel relaxt onze boodschappen gedaan (lang leve Collect & Go!), en de soep en hoofdgerecht bijna volledig voorbereid. Op kerstavond dus niet zoveel werk meer, enkel nog de hapjes en voorgerecht moeten bereiden. Toen het uur naderde dat we onze gasten mochten verwelkomen kregen we telefoon van schoonzus…

Enkele weken geleden had de broer van schoonzus een werkongeval: hij is zelfstandig dakwerker en was van een dak gevallen. Gelukkig kwam hij er nog relatief goed van af: een gebroken enkel. Wat op zich toch een moeilijk te genezen breuk is, en maandenlange revalidatie vereist. Wat voor een zelfstandige toch een serieuze financiële aderlating is.
En het voorbije weekend hadden hij en zijn vrouw met hun 3 kinderen een bezoek gepland aan haar ouders die in Spanje een vakantiewoning hadden gekocht. Noodgedwongen bleef hij thuis achter. Dinsdag zouden zijn vrouw en 3 kinderen opnieuw huiswaarts keren. Maar in Spanje had het noodlot toegeslagen: zijn vrouw kreeg daar een hersenbloeding maandag en belandde zo in een plaatselijk ziekenhuis. De kinderen moesten dinsdag dus alleen naar huis komen.

En zo beslisten schoonzus en dochter dat zij de kinderen zouden afhalen, en hierdoor waren zij bijna de hele avond niet bij ons om kerstavond te vieren. Weliswaar met een goeie reden. Je zal het maar beleven. Hoe het verder moet met haar broer en zijn gezin was toch een vraag die de hele avond bleef hangen…

En hoe beleefden jullie de kerstdagen?

Groetjes,

Billy

Cadeautjestijd

Deze drukke tijden krijgen overmorgen een climax. Dan krijgen wij onze kids en kleinkids, mijn broer en zijn vrouw en hun dochter en vriend te gast. Woensdag wordt dus weer kookdag, maar gelukkig doen we dat graag. Onder het eten is er ook een quiz voorzien, waarvoor elk koppel 10 vragen stelt over 2 verschillende thema’s die we vooraf uitgeloot hebben. Bij ons zijn dat “bordspelen” en “het Nederlands voetbal”. En natuurlijk worden er ook cadeautjes uitgedeeld. Ook daarvoor hebben we enkele weken geleden een lotje getrokken. Mijn cadeau heb ik daarnet gehaald. Ik had onze schoonzoon uitgeloot, en heb iets gekocht van zijn verlanglijstje. Dan kan je sowieso niet veel verkeerd doen.

Ik wens jullie in alle geval al een fijne en gezellige kerstavond toe, en een zalige Kerst!

Liefs,

Billy

Anderhalve hoera!

Sinds gisteren ben ik verlost van het vervelende korstje in m’n hoofd, dat achterbleef na het hechten van de hoofdwonde die ik vorige maand opliep. Nu kan ik weer onbezorgd mijn haar laten trimmen met de tondeuse… 😉

En we hebben ook een oplossing gevonden voor ons verlichtingsprobleem. Al is het nog maar half, want bij koopcenter Molecule vonden wij een plafonnière naar onze smaak, en wilden er zelfs meteen 2 kopen om ook die boven onze eettafel te vervangen. Maar onze keuze hadden ze niet meer in voorraad, zodat we nu moeten wachten op onze bestelling. Door het storten van een voorschot kregen wij trouwens ook nog een Dolce Gusto apparaat cadeau, mooi meegenomen…

Groetjes,

Billy

 

Biershoppen

(foto internet)

Vanavond ben ik met mijn zoon gaan shoppen. Binnenkort organiseert hij een pokeravondje met zijn vrienden, en tijdens het pokeren proeven ze op zo’n avond ook verschillende biertjes. Daarom vroeg hij me mee om verschillende biertjes te gaan uitkiezen. We hebben voor zijn budget (50 euro) zo’n 35 verschillende biertjes gevonden, van allerlei smaken en alcoholgehaltes.

Ik denk dat ik ook ga leren pokeren… 🙂

Groetjes,

Billy

Licht gevraagd

Toen ik vanmorgen het licht in onze zitplaats wou inschakelen, gaf de halogeenlamp een lichte plof…en ging het licht meteen weer uit. Omdat dit de laatste energie vretende lamp is die we in huis hebben, gaan we geen nieuwe lamp meer halen, maar uitkijken naar een nieuwe armatuur voor een milieuvriendelijker en vooral spaarzamer lamp. En als het kan ook niet te duur in aanschaf.

Wie tips heeft, laat maar komen… 😉

Groetjes,

Billy

Weekendverslag 6 & 7 december

Zaterdagmiddag zijn we met onze beste vrienden en onze dochter en schoonzoon gaan eten naar ons favoriete restaurant. Zoals gewoonlijk was het aangeboden menu weer heerlijk (Christa, dit is écht een hele goeie tip!). Met uitstekende wijntjes erbij, en hartelijke en familiaire bediening is het altijd genieten.

Na de maaltijd besloten we om bij ons thuis nog wat te kaarten. Mijn kaartportemonnee werd zodoende alweer aangevuld… 😉

In de vooravond kregen we dan ook nog onze zoon en schoondochter over de vloer, en kort daarna kregen we hoog bezoek: Sinterklaas himself, met enkele ondeugende zwarte pieten erbij! Die hadden natuurlijk heel wat snoepgoed en speelgoed bij voor onze beide kleinzoontjes. Jonge Lou beseft het nog niet echt, maar Mero was danig onder de indruk.

Zondag was het mijn verjaardag, 53 herfstjaren op deze wereld. Langzamerhand zie ik die jaren met tegenzin voorbijkomen. En ook die dag stemt me niet altijd zo blij. Ik word meer geleefd in plaats van zelf te kunnen doen wat ik graag doe. Maar achteraf ben ik wel blij dat zoveel familie en vrienden langs komen om mijn verjaardag te vieren. Gelukkig kon ik ’s avonds nog wat bekomen toen iedereen vertrokken was, alvorens mijn weekend volledig af te sluiten…

Groetjes,

Billy

Scala – Where have all the flowers gone

Vorig weekend bracht het ensemble Kotjesvolk één van de mooiste anti-oorlogsliedjes die er gemaakt werden: Where have all the flowers gone?. Het werd geschreven door Pete Seeger die eerder dit jaar overleden is op 94-jarige leeftijd. Het liedjes werd ook door talrijke andere artiesten gecoverd, waaronder ik dat van het Kingston Trio één van de mooiste vind.

De versie die ik hier plaats komt van het Belgische meisjeskoor Scala, dat onder leiding van de Kolacny Brothers stilaan wereldvermaard wordt. Hun versie van dit lied brachten zij vorige maand live op de officiële herdenking van WO I in Nieuwpoort.

Geniet met eerbied en stilte…

Muzikale groetjes!

Billy

Meer weten over mijn muzieksmaak: klik hier

Mijn muziekcollectie: klik hier

Weekendverslag 29 & 30 november

Zaterdagnamiddag was er de 2e editie van het Winter(s) Bierfestival dat georganiseerd werd door onze bierproefvereniging en drankhandel Deconinck in Vichte. Toen we aankwamen was het er al aardig druk, en waren we er al van overtuigd dat het opnieuw een succes zou zijn. Lang konden we niet blijven, want we werden al tegen 19u verwacht in zaal Bietje ter Doest voor een volgende voorstelling uit ons cultuurabonnement. Enkele voorstellingen gaan niet door in onze vertrouwde schouwburg, maar op een andere locatie, zoals deze van zaterdagavond. Op weg er naartoe hoorde ik in een nieuwsflash het overlijden van zanger Luc De Vos, en daar was ik echt niet goed van. Een hele sympathieke generatiegenoot, prettig gestoorde kerel en allemansvriend was van ons heengegaan.

De voorstelling “Kotjesvolk en cie” verzamelde gebeurtenissen en anekdotes over WO I, meer specifiek over onze regio. En dit afgewisseld met Amerikaanse muziek uit de oorlogsjaren, de link naar ons ondertussen welbekende Amerikaanse Kerkhof. Het werd een aangename en ook leerrijke avond.

Zondagmorgen wegens mijn hoofdletsel geen zwemmen. Maar wel traditioneel bezoekje aan mijn moeder. In de namiddag naar het voetbal van ons favoriete ploegje, waar we helaas opnieuw moesten vaststellen dat ze een verdiende voorsprong moesten prijs geven in de tweede helft van de wedstrijd. Iets wat nu al enkele wedstrijden na elkaar gebeurde. Jammer!

Na het voetbal gingen we nog een tijdje kaart spelen bij onze beste vrienden, om daarna ’s avonds gezellig thuis het weekend uit te wuiven.

Groetjes,

Billy