De feestroes begon zaterdagavond. Omstreeks 6u30 kwamen onze vrienden (2 koppels) naar ons huis om verzameling te blazen. De mannen wilden het eerste muziekoptreden niet missen. Dat was nl. Clearwater, een covergroep die liedjes brengt van Creedens Clearwater Revival. Niet slecht, goede zang en muziek, maar ze brachten iets te weinig het publiek “op gang”. Helemaal anders verliep het bij de 2e groep, les Truttes. Wat een band zeg! Ze begonnen met een heel originele intrede, elk om beurten kwamen ze een feestelijke trap af, gehuld in wit kostuum. En gaven daarna een mengeling weg van verschillende genres muziek, maar vooral met veel show en glitter. Fantastisch, kon het publiek zeker bekoren! Nooit zag ik een covergroep die zo het showelement kon spelen als zij. Beslist een aanrader! Toen kregen we de Portefenetres, covergroep die liedjes bracht van the Doors. Is helemaal mijn muziek, en ik vond ze ook goed. Maar mijn vrees, dat de muziek van the Doors niet bij iedereen in de smaak zou vallen, en ook geen echte ambiancemuziek is, bleek gegrond. Een deel van het publiek vond het welletjes en droop af naar het centrum. Wij hielden vol, en konden daarna genieten van dj Sven Ornelis (gekend van radiozender Q-Music). Intussen hadden wel al heel wat biertjes achterover geslagen (van het meezingen en dansen krijg je zo’n dorst hé…). Toen we onze vrouwen vervoegden, die zich de hele avond op een terras in het stadscentrum hadden genesteld, zag mijn vrouw onmiddellijk dat ze beter niet te lang meer wachtte om huiswaarts te keren met mij. De fiets opgezocht en min of meer zigzaggend naar huis toe. En op 100 m van huis sloeg het noodlot toe, bocht gemist en onderuit! Resultaat: gekloven wenkbrauw (met intussen een dik blauw oog). Vrouwlief (al was ze dan niet meer zo lief…) enkele keren ’s nachts het bloed afgedept. En na ontwaken het nummer van de dokter van dienst opgebeld. Ik kon pas rond 13u bij hem gaan. Barbecuemiddag die we hadden met onze kinderen en hun lief dus wat onderbroken voor dat doktersbezoek. 3 hechtingen en 60 euro later kon ik terug. ’s Avonds zijn we, traditioneel, op bezoek geweest naar vrienden. Hilariteit alom met m’n gehavend oog natuurlijk…
Op maandag zijn vrouwlief en ik met vrienden naar de jaarmarkt geweest. Veel volk, weinig gekocht (mirakeldoeken voor het huishoudelijk reinigingswerk), en een terrasje aangedaan. Mensjeskijken. ’s Avonds met vrouwlief dan het tweede luik van concerten gaan volgen, geen enkele van onze vrienden wou/kon mee, dan maar alleen geweest. En we hebben het ons niet beklaagd. Allereerst kregen we Margaretha von Parma. Een redelijk Jazzy aandoend muziekje spelend, heel goed gespeeld. Daarna de iets bekendere Yevgueni, die nederlandstalig werk bracht. Deed me bepaalde momenten denken aan Wim De Craene (maar die zullen de nederlandse webloggers wellicht helemaal niet kennen). Afsluiter van dienst waren de Dolfijntjes. En ik krijg al een grijns op het gezicht als ik denk aan Wim Opbrouck (ook als actuer bekend), het boegbeeld van deze groep die met een enorme passie een mengeling van humor en muziek ten gehore bracht. Moet je echt gezien hebben om te geloven! Schitterend…
Dinsdag, de hoogdag voor de paardenliefhebbers met de paarderennen. Meer dan 35000 toeschouwers, maar wij bleven thuis deze keer. De rennen gevolgd op tv. En ’s avonds trokken we met onze vrienden naar het stadscentrum, naar ons favoriete café. Waar we de hele avond de schuivende menigte konden bekijken (en alweer genieten van het vele gerstenat). Enkele uren na het laatste vuurwerkschot keerden we huiswaarts (dit keer hadden we de fiets thuis gelaten).
Een alweer schitterende, maar heel vermoeiende vierdaagse!
Liefs,
Billy
♥
houden van het leven 