Tot slot wat bemerkingen over ons weekendje Barcelona:
boeken bij airbnb is heel goed meegevallen en voor herhaling vatbaar
een Barcelona Travel Card voor meerdere dagen is ideaal om je met het openbaar vervoer te verplaatsen. Met kinderen en kinderwagens is de metro een aanrader. Is ook een van de snelste middelen om je door de stad te verplaatsen.
een begeleide fietstocht is een goed alternatief voor de hop on-hop off bus. Hou er wel rekening mee dat men het niet zo gewoon is dat mensen fietsen in Barcelona. Mensen die weinig fietsen moeten dan ook dubbel opletten
Barcelona is een erg drukke stad, vooral op de toeristische plekjes is er vaak een hele mensenmassa. Niet iedereen is daar zo gek op, mensen die niet graag in grote mensenmassa’s rondlopen blijven er beter weg. Mijn reisgenoten (vooral vrouw en schoonzoon) vonden en niks aan…
om uit te eten is een tapasbar een aanrader. Vraag verschillende bordjes tapas en verdeel die over het gezelschap.
persoonlijke aanraders uit ons weekend:
Park Guell: om het fantastische uitzicht over de stad en omgeving
En dan nog wat foto’s… 😉
Allemaal genomen met een smartphone door zoon of dochter, niet altijd even goed van kwaliteit helaas
onze kleurrijke huurfietsen, met onze gids MaritSagrada Familia in opbouw…voor de ingang van La Boqueriaiemand een stukje Ibericoham? 185 euro/kg, niet goedkoop…kleinzoon Mero verkoos dan maar een bekertje fruitmijn petekind Elke, met haar man Diego, geflankeerd door mijn broer en schoonzustapastafel op het huwelijksfeest ’s avondsvanuit Park Guellvanuit Park Guellvanuit Park GuellMagische FonteinenMagische FonteinenMagische Fonteinen
Zondagmorgen bleek een pilletje nodig om de houthakkers in het hoofd te verdrijven. Het huwelijksfeest had z’n gevolgen… 🙂
Na het ontbijt zijn we naar Park Guell gewandeld. Omdat het met de metro zo’n 45 minuten zou duren voor we er waren (wegens een grote lus er naartoe). Geen onoverkomelijke wandeling qua afstand, maar de warmte en het steeds steiler worden bleek toch iets lastiger dan gedacht. Vooral mijn vrouw had het er moeilijk mee. Maar we zijn er wel geraakt. Vrouw en dochter besloten het terrasje aan de ingang op te zoeken met kleinzoons Mero en Onno, omdat de aard van het parcours niet echt geschikt leek voor kinderwagens en rugpatiënten.
Wij namen plaats in de wachtrij voor de aankoop van tickets, maar toen we bijna aan de kassa kwamen stelden we vast dat de tickets die we toen konden kopen maar recht gaven op ingang om 16h! Wij besloten dan ook maar om alleen het gratis deel te bezoeken. Een mooie wandeling in het park, met enkele fantastische uitzichten op Barcelona stad en omgeving. Daarna vervoegden we de vrouwen en aten daar iets ter plaatse.
Nadien wandelden we naar het dichtstbijzijnde metrostation wat toch al een eind bleek. We zetten koers naar de haven, waar we uitkwamen aan het begin van de Ramblas. Het was duidelijk dat veel mensen net als wij het strand wilden opzoeken met het warme weer. Maar we hadden kleinzoon Mero beloofd om eens naar zee te gaan en belofte maakt schuld… En Mero genoot duidelijk van de waterpret met zijn papa, terwijl ik met vrouw, dochter en kleinzoon Onno in een strandbar zat. Heerlijk mensjeskijken…
Na de waterpret namen we opnieuw de metro naar ons appartement, waar we ons wat verfristen, en dan opnieuw de metro namen richting Montjuïc. Het was intussen al donker, het geschiktste tijdstip om eens naar de Magische Fonteinen te gaan kijken. We hadden besloten om eerst een tapasmaaltijd te nuttigen in Tapa Tapa, gelegen vlak naast de Arena. In Tapa Tapa staat een receptioniste die je in de wachtrij zet om binnen te gaan. Omdat wij zowel binnen als buiten wilden zitten kregen we al vlug een plaatsje toebedeeld binnen. We bestelden een mooi aanbod aan tapas, die ook heel lekker bleken te zijn. Jammer genoeg kreeg onze Onno een huilbui die we maar niet onder controle kregen. Anders heeft hij die nooit, en uitgerekend nu we op restaurant zaten wél. Mijn vrouw besloot vlug haar bord leeg te maken en met Onno naar buiten te gaan. Waar hij meteen weer kalmeerde…
Nadat ook wij voldaan van tafel gingen, wandelden we richting fonteinen. Niet te geloven hoeveel mensen er naar die fonteinen willen gaan kijken, een echte mensenmassa, op dit uur! Een mooi spektakel, dat wel, maar om nu te spreken van iets wat je niet mag missen…? Maakt iedereen voor zichzelf uit. Na een halfuurtje hadden wij er genoeg van, en namen wij de metro naar het appartement. Meteen was dit de afsluiter van ons weekendje Barcelona, want op maandagmorgen moesten we het appartement vroeg verlaten om ons vliegtuig te halen…
Zaterdag ging ik met onze zoon en schoondochter, schoonzoon en kleinzoon een kijkje nemen in la Boqueria, de overdekte versmarkt aan de Ramblas. Zoals verwacht erg druk. Maar het blijft fascinerend om het grote aanbod aan producten te zien.
Daarna was het tijd om naar Santa Coloma de Gramenet te vertrekken voor het huwelijk van mijn petekind Elke. Aan het stadhuis hebben we het wachten op het aanstaande bruidspaar moeten doden op een terrasje, wat natuurlijk helemaal geen straf was… ☺
Toen zij aankwamen was er eerst een hartelijke verwelkoming, en konden we daarna samen met familie en vrienden de huwelijksplechtigheid in het stadhuis bijwonen. Dat bleek helemaal geen stijf gedoe, en er werd dan ook heel wat gelachen. Elke en Diego straalden gewoon geluk uit. Ik kreeg toch af en toe een krop in de keel, vooral op het moment waarop haar zus Joke na de officiële plechtigheid nog een speech gaf: “Zus, ik mis je enorm…”
Na de ceremonie werd het bruidspaar overvloedig met rijst en bloemen bestrooid toen ze buiten kwamen. Mijn schoonzus was die dag dan ook nog jarig, en als fiere moeder van de bruid trakteerde zij ons nog op een drankje. Daarna namen we tijdelijk afscheid en keerden naar Barcelona terug.
Daar hielden we het wat rustiger, en nadat we ons allemaal verfrist en mooi uitgedost hadden, namen we nog een keer de metro, deze keer naar Badalona. Daar was het avondfeest gepland. Het heeft wat geduurd voor wij het zaaltje aan de jachthaven vonden, maar we konden ons uiteindelijk wel in het feestgewoel mengen. Er was gratis drank à volonté en een rijk aanbod aan verse tapas. Daarna mochten we plaats nemen aan tafel waar we een eenvoudige maaltijd geserveerd kregen. Overgoten met veel enthousiasme van de vrienden van het bruidspaar. Maar waarin de aanwezige Vlaamse familieleden en vrienden zich ook niet onbetuigd lieten…
Daarna werd en nog uitbundig gedanst en gefeest tot in de vroege uurtjes…😉
Vrijdagmorgen werden we opgehaald door een luchthavenservice en na een geslaagde vlucht bereikten we onze bestemming iets voor de middag. Ik had voor iedereen vooraf een Barcelona Travel Card gekocht voor onze verplaatsingen in de stad en naar de huwelijksplechtigheid, waarvoor we uiteindelijk naar Barcelona kwamen. Om van de luchthaven naar het appartement te geraken kozen we voor de metro, wat het handigst is met de 2 kinderwagens in ons gezelschap. Helaas werd ik al meteen geconfronteerd met de mindere kant van de grootstad. In een erg druk moment op de metro werd mijn smartphone uit mijn broekzak gestolen. Balen natuurlijk! Maar ik was niet van plan om dit verlies ons weekend te laten verknallen.
Omstreeks 15h konden we ons appartement betrekken, gelegen op enkele honderden meters van de Sagrada Familia. Blij dat we verlost waren van onze bagage. Veel tijd om rond te kijken hadden we niet want om 16h werden we al verwacht bij Cruising Barcelona, waar we elk een fiets werden toegewezen en toen aan een begeleide fietstocht door de stad konden beginnen. Onze gids Marit, een knappe jongedame – in Finland geboren maar in Nederland opgegroeid – wist ons heel wat interessante hoekjes van Barcelona te tonen die buiten de platgetreden toeristische paden lagen. Deze ruim 3 uur durende tocht was dan ook een erg geslaagde aanrader!
Na onze fietstocht deden we nog wat boodschappen en na het avondmaal konden we genieten van een welverdiende nachtrust.
Gisteren begon de online ticketverkoop dus van onze cultuurtempel, stipt om 19h00. Ik zat klikkensklaar en ingelogd op de site van de Schakel te wachten tot ik kon beginnen bestellen. Eens het zover was verliep alles redelijk vlot. Ik moest heel wat voorstellingen afhandelen, ook tickets voor onze vrienden en andere kennissen bestellen. Bij elke voorstelling die gekozen werd ook de zitjes uitkiezen op het zaalplan, behalve bij die voorstellingen die op een andere locatie doorgaan en geen genummerde zitplaatsen aanbieden. Het nam dus heel wat tijd in beslag om alles te kiezen, maar zoals ik al schreef…het liep vlot. Toen alles gekozen was, had ik enkel nog af te rekenen. Voor een kleine 1000 euro aan voorstellingen…toch een redelijk bedrag. Ik haalde dus de kredietkaart boven en volgde de betalingsinstructies. Net toen ik de allerlaatste klik ter bevestiging van de betaling maakte, floepte echter het scherm weg en kreeg ik de melding dat er teveel tijd verstreken was tussen reservatie en betaling! Dat was écht balen! Ik wou nog kijken in mijn “winkelwagen”, maar dat bleek helemaal leeg! Helemaal herbeginnen dus… maar doordat ik nachtwerk doe had ik daar geen tijd meer voor.
De enige oplossing was dus de vrouwen op pad sturen om in het college hier, waar bijstand verleend werd om tickets te bestellen, alles weer te bestellen…
Uiteindelijk kwam alles goed, weliswaar niet meer op onze favoriete zitplaatsen, maar kom…wie maalt daar om.
De komende maanden kunnen we dus uitkijken naar deze voorstellingen:
Ik ben al een tijdje bloeddonor, maar sinds kort ook plasmadonor. Omdat dit laatste makkelijker is, ik kan overdag naar een donorcentrum gaan in de buurt, en ook omdat de vraag naar plasma vaak groter is dan naar bloed.
Vandaag zou ik weer gaan doneren, maar voor het eerst werd ik geweigerd. Op 1 februari nl. onderging ik een endoscopie, en dan duurt het 4 maanden voor je weer bloed of plasma mag geven. Die endoscopie kwam er omdat ik me zorgen maakte over slikproblemen. Vooral in bed heb ik soms moeite om mijn speeksel door te slikken, waardoor ik eventjes in paniek raak en het dan nog moeilijker gaat. Maar onderzoek bracht niets aan het licht, en volgens de specialist moet ik me daar ook geen zorgen over maken. Doe ik dus ook niet… 😉
Hoe zit het met jou, ben jij bloeddonor? Of nog nooit gedaan, maar wel geïnteresseerd om anderen te helpen? Klik dan op de afbeelding hierboven voor meer info!
Gisteren keek ik (uitgesteld) naar de eerste aflevering van “Wedding day“. Hierin gaat fotografe en reportagemaakster Lieve Blanquaert op zoek naar hoe andere mensen hun huwelijksdag beleven (en wat eraan vooraf gaat).
In die eerste aflevering ging ze naar Urk, een vissersdorp in Nederland waar bijna iedereen gelooft in God. Ook Jelle en Nelleke, twee diepgelovige jongeren gingen trouwen. Hier komt God op nummer één: trouwen doe je in de eerste plaats met God, daarna pas met je partner.
.
Net zoals haar vorige serie reportages over de geboorte (Birth day) een bijzondere aanrader!
Allereerst wil ik jullie allemaal hartelijk bedanken voor de hartverwarmende reacties en steunbetuigingen hier! Voelt zo goed aan dat er zoveel medeleven is vanuit het toch wel virtuele wereldje dat blogland is.
Onze dochter heeft maandag een afspraak met de uroloog, en dan pas zullen we meer weten wat de gevolgen zijn van die grotere nieren. Maar volgens verschillende bronnen hoeft het misschien toch geen reden tot paniek te zijn.
Onze kleinzoon heeft dus nu diabetes, maar daar valt tegenwoordig best mee te leven. Dat hebben wij zelf al mogen ondervinden met onze zoon zelf. Maar voor een kereltje van amper 2 jaar oud is het natuurlijk wel een hele aanpassing, en beseft hij zelf nog niet echt wat er aan de hand is. Het bloed prikken en insuline toedienen levert dus natuurlijk nog heel wat traantjes op.
Het ergst is het gesteld met mijn broer. Vreselijk wat hij al meegemaakt heeft, en wat hem nu nog te wachten staat… 😦
Maar ik wou het nu over iets helemaal anders hebben, want ik zag het tv-programma voor vandaag en ik was aangenaam verrast. Nu moet je weten dat ik echt niet zoveel tv kijk, en (te) weinig tijd vrijmaak om ’s naar een goeie film te kijken. Maar vanavond staan nu toevallig 3 (!) films geprogrammeerd (op onze Vlaamse zenders) die ik al gezien heb en die ik iedereen wil aanraden…
om 20h40 op 2BE
Inglourious Bastards
eigenlijk zijn dergelijke films niet echt mijn genre. Een overdosis geweld, typisch voor Quentin Tarantino. Maar voor de liefhebbers, gewoon verstand op nul en genieten van de acteerprestaties van Brad Pitt als luitenant Aldo Rain.
om 22h35 op VIER
As good as it gets
nu moet ik toegeven, Jack Nicholson is een van mijn meest geliefde acteurs. En ook in deze komedie speelt hij fantastisch de obsessieve schrijver Melvin Udall die ondanks zijn angststoornissen en vooroordelen vriendschap weet te sluiten met een serveerster (Helen Hunt), zijn homoseksuele buurman (Greg Kinnear) en een hondje, de griffon bruxellois Verdell. De film werd genomineerd voor zeven Academy Awards, waarvan hij er twee won. Aanrader!
om 21h25 op één
La vita è bella
voor mij een van de aangrijpendste films die ik ooit zag (ik liet er dus traantjes bij!), een meesterwerk! Absoluut een film die je moet gezien hebben. Won in 1998 Oscars voor beste niet-Engelstalige film, beste filmmuziek en beste acteur. En die acteur (Roberto Benigni) is tevens de regisseur van deze prent. Italië, 1939. Guido, een grote optimist is verliefd op Dora, die als bruid beloofd is aan een fascistische bureaucraat. Zoals in een sprookje ontvoert Guido zijn geliefde op de dag van haar verloving. Vijf jaar later krijgen ze een zoon. Intussen is in Italië de rassenwet in werking getreden en wordt Guido – omdat hij een jood is – samen met zijn zoon naar een concentratiekamp gedeporteerd. Om het leven in deze hel op aarde wat draaglijker te maken en zijn zoontje voor de gruwelijke realiteit te beschermen, houdt Guido zijn zoontje voor dat alles één groot spel is..
Het gloednieuwe, maanden op voorhand aangekondigde Windows 10 draait nu al een tijdje op mijn laptop. Nam een hele tijd in beslag om te installeren, en sindsdien werden ook al heel wat updates geïnstalleerd. In het begin heb ik de ook al nieuwe ingebouwde browser, Microsoft Edge, een kans gegeven. Maar die heeft de onhebbelijke gewoonte om plots zonder enige aanwijzing alle geopende vensters te sluiten. Heel vervelend als je een logje aan het typen bent natuurlijk. En dus schakelde ik toch maar weer over naar mijn vertrouwde en best degelijke Mozilla Firefox.
En jij, staat Windows 10 ook al bij jou op de pc en wat denk je erover?
houden van het leven 