Ik heb het de laatste dagen wat moeilijk om iets te bedenken waarover ik eens kan schrijven, door de week beleef ik nu eenmaal niet zo veel wat het neerpennen waard is. Als vaste nachtwerker ga ik vanzelfsprekend ’s avonds nergens naartoe, en overdag is het meestal redelijk rustig en lees ik vaak bij in blogland. Sinds woensdag ga ik ook een stuk vroeger werken om een zieke collega te vervangen, en ontbreekt er dus ook wat tijd.
Toch wil ik jullie nu al verwittigen dat ik weldra een opdracht heb voor jullie, in de hoop dat er zoveel mogelijk lezers/volgers willen meewerken. Daarover krijgen jullie meer te lezen in een (voor een keertje off-topic) reactie op jullie eigen blog… 😉
En omdat ik de laatste tijd ook heel wat nieuwe bloggers mag verwelkomen op mijn blog, wil ik iets doen aan de inhoud met behulp van de tips op deze bijzonder interessante site: http://www.blogtrommel.com.
Onze jongste kleinzoon Onno is gisteren al 3 maanden oud geworden, wat vliegt die tijd toch! Vandaag moest dochter opnieuw met hem op controle naar het UZ Gent, waar ze vaststelden dat hij wat te weinig drinkt om zijn (al verstoorde) nieren goed te laten functioneren. Ook het kaliumgehalte in zijn bloed is wat te hoog. Er is dus nog wat werk aan…
Sinds gisteren is kleinzoon Lou in datzelfde UZ Gent opgenomen om een insulinepomp te plaatsen en hem er te leren mee omgaan. Zoals je wellicht weet werd bij Lou in september ook diabetes vastgesteld (net als bij zijn vader / onze zoon). Voorlopig was het een hele aanpassing natuurlijk, en vooral het insuline toedienen is al vaak een geseling geweest. Dat zal dus heel wat beter verlopen via die insulinepomp. Hopen maar dat hij de aanwezigheid ervan goed kan verdragen.
“Van maandag tot donderdag blijft het wisselvallig met regelmatig voorjaarsbuien. Er is daarbij ook kans op korrelhagel en enkele donderslagen. Op de hoogten valt er soms sneeuw. Dinsdag gaat het bovendien ook flink waaien met windstoten tot 70 km/u.
De maxima klimmen niet hoger dan 8 of 9 graden in het centrum en 3 of 4 graden in de Ardennen. In Vlaanderen zijn de minima licht positief. Donderdag wordt het stilaan wel wat minder koud.
Vrijdag kan het droger worden met meer zon en maxima tot 13 graden.”
(bron: http://www.deredactie.be)
Normaal gezien zouden we vandaag met de fiets deelnemen aan Rondje Roodbruin, een opendeur van 4 Zuidwestvlaamse brouwerijen voor het promoten van hun roodbruin bier. Maar het koude en gure weer besliste daar anders over. Misschien zullen we met de wagen deze namiddag 1 brouwerij bezoeken…
Ik heb de laatste dagen wat gebrek aan inspiratie, en las deze tag bij Gitta. Vond ik wel een toffe tag om zelf ’s in te vullen…
1. Waar woon je en ben je hier geboren en getogen?
Ik woon in Waregem, maar ik ben geboren in Brussel in hartje Marollen (Sint-Pietershospitaal). Maar een Marollien mag je me zeker niet noemen, want mijn ouders woonden toen in een randgemeente van Brussel. Toen mijn vader stierf (toen ik 2,5j oud was) is mijn moeder weer naar haar geboortestreek gaan wonen, in de buurt van Waregem waar ik uiteindelijk belandde
2. Voel jij je hier thuis? En waarom woon je hier (niet) graag?
Oh ja hoor, ik voel me hier uitstekend. Een klein stadje, rustig en toch alles dicht bij de hand.
3. Wil je hier blijven wonen?
Ja. Ik zie ons niet vlug meer op een andere plaats wonen, al hebben vrouwlief en ik al wel het idee geopperd om ergens op een appartementje te gaan wonen als we nog wat ouder zijn. Of het er ooit van komt…?
4. In wat voor een soort huis woon je?
Ik woon in een huurhuis, een half-open bebouwing, in een doodlopende straat. Heel rustig wonen. Met een redelijke tuin, die helaas niet zuid-georiënteerd is maar waar we met ons zonneterras een handige oplossing voor vonden.
deze foto dateert van einde lente 2011
5. Wat vind je het allerleukst en het allerstomst van jouw woonplaats?
Het allerleukst vind ik dat we alles voorhanden hebben hier. Winkels, sportinfrastructuur, heerlijke terrasjes. En ook het feit dat het voor mij als wielertoerist een uitstekende ligging is. Als ik een vlak ritje wil doen rij ik over de Leie, wil ik eerder glooiend landschap dan is het richting Schelde
Het allerstomst, niet dat het nu zo’n negatieve inslag heeft, is het feit dat er op muzikaal gebied zo weinig te beleven valt naar mijn smaak. Geen goeie bruine kroeg waar ze goeie muziek draaien of regelmatig optredens organiseren, geen festival dat de moeite loont. Gelukkig is Brugge, Gent, Antwerpen of Brussel nu ook niet zo veraf… 😉
6. Als je mocht kiezen, in wat voor huis en in welke plaats zou je dan wonen?
eigenlijk zou ik mij overal wel kunnen aanpassen. Ook in een stad bvb. waar het culturele aanbod duizendmaal hoger ligt dan hier. Of middenin een bos of natuurgebied.
Het huis op zich vind ik niet zo belangrijk. Als het maar gezellig is! Maar een grotere keuken en badkamer, en een 2e toilet zou wel handig zijn… 🙂
7. Wat is op dit moment de hotspot in jouw woonplaats?
Oei, da’s nu ook weer een probleem, want Waregem heeft niet echt zo’n trekpleister vrees ik. Een tijdje terug was het Amerikaans Kerkhof hot, door het bezoek van president Obama. Maar de hippodroom moet zowat het bekendst zijn, door Waregem Koerse natuurlijk. Al kom ik er praktisch nooit… 🙂
Zaterdagnamiddag brachten vrouwlief en ik een bezoekje aan de Exterieurbeurs in Waregem Expo. Alleen maar omdat we daar gratis kaarten voor hadden gekregen van schoonzus, anders gaan we daar zeker nooit naartoe. We zijn ook niet zo’n beursgangers, en waren na max. 10 minuten alweer buiten. Dan iets gaan drinken in de bar van het sportcentrum/zwembad, waar altijd een gezellige drukte heerst.
’s Avonds had ik met zoon, dochter en een nichtje afgesproken om deel te nemen aan een quiz. Vorig jaar hadden we dat met z’n vieren voor de eerste keer gedaan, en was dat enorm meegevallen. Deze keer betrof het een andere quiz en bleken we ook niet zo in vorm als vorig jaar. We eindigden 35e op 38 ploegen, geen prestatie om mee naar buiten te komen… Ik was dus wel ontgoocheld, maar toch een bijzonder plezant (en ook wel leerrijk) avondje beleefd.
Zondagmorgen was ik vroeg wakker, ook al was het pas 01h00 toen ik in bed lag. En na het ontbijt de racefiets op om deel te nemen aan de DDW-Classic. Ik was nog maar net vertrokken toen ik lichte hagel te verwerken kreeg, en ik heb ook op de tanden moeten bijten om niet terug huiswaarts te keren. Maar uiteindelijk wel doorgezet, en daar was ik achteraf wel heel tevreden over. Het was nl. nog maar het 3e ritje met de racefiets dit jaar, en de conditie is nodig aangescherpt.
’s Middags waren dochter en schoonzoon met hun kroost hier om samen te eten. En in de namiddag fietsten we allemaal samen naar de openingsdag van brouwerij ’t Verzet. Enkele van hun biertjes geproefd, en daar ook de rondleiding gevolgd. Om kleinzoon Mero te plezieren reden we vanaf daar nog ’s naar het centrum van onze stad, waar hij zich kon uitleven op de speeltuigen terwijl wij een terrasje deden. En daarna werd het hoog tijd om het weekend weer uit te wuiven thuis…
Soms kom je vreemde dingen op het spoor op het wereldwijde net.
Ik bracht deze namiddag een bezoekje aan mijn moeder in het rustoord, en reed daarna nog eens door tot bij broer en schoonzus. Op de salontafel lagen enkele nieuwe cd’s en dvd’s die hij meegebracht had van Mediamarkt, waaronder een dvd van Lynyrd Skynyrd. Een registratie van een live-optreden in Jacksonville, Florida. Omdat ik van de groep enkel het nummer Sweet home Alabama ken, stak hij de dvd in de speler en keken we naar enkele nummers. Je zag zo dat de tand des tijds niet had stilgestaan, en dat de groep een bende ouwe rockers was. Omdat ik wel eens benieuwd was hoé oud ze wel zijn, zocht ik dat op op m’n smartphone.
Ik zocht eerst bij zanger Johnny Van Zant, waarbij mijn oog viel op de vermelding: “Overleden: 11 april 2016”
Wel heel toevallig dus dat Johnny Van Zant net 2 dagen geleden zou overleden zijn. En daar wou ik dus meer over weten. Maar hoe ik ook zocht, ik vond niets dat naar de dood van Johnny Van Zant leidde. Bizar!
Zaterdagnamiddag waren we druk met de voorbereidingen voor ’s avonds. Want toen stond ons jaarlijkse “Komen eten” weer op het programma. Een avondje culinair genieten en veel plezier maken. Wij moesten deze keer voor het aperitief zorgen, en voor het eerst was dat met een themaland: Spanje. Het lag dus voor de hand dat we kozen voor cava en tapas. Daarna te voet tot bij schoonzus voor het voorgerecht, waar we scampi met paprikareepjes voorgeschoteld kregen. Intussen begon het jammer genoeg te regenen, waardoor we ervoor kozen om de resterende bezoeken met de wagen af te leggen. Hoofdgerecht bij vrouwliefs nicht was een stoofpotje van kalfsvlees, en het nagerecht bestond uit 3 verschillende soorten Spaanse kazen, heerlijk! We hebben genoten!
Zondagmorgen zouden we wat langer uitslapen (avondje ervoor was natuurlijk wat uitgelopen), maar toen ik het zonnetje zag heb ik vrouwlief maar uit bed getrommeld, en een uurtje later zaten we al op de fiets voor een heerlijk fietstochtje in de omgeving.
’s Middags mochten we bij onze dochter en schoonzoon eten, waarna we in de tuin op tv de wedstrijd Parijs-Roubaix volgden. Een prachtige versie van deze koers, die we vroeger ter plaatse gingen bekijken maar tegenwoordig met al die drukte liever thuis bij de buis bekijken. Alleen jammer dat onze 2 Belgen, Boonen en Vanmarcke, uiteindelijk de overwinning aan Matthew Heyman moesten laten.
Na de koers brachten we nog een bezoekje aan onze plaatselijke horecazaak, waar het terras erg in trek was, maar we gelukkig genoeg net op tijd waren om een plaatsje te bemachtigen. Een heerlijk biertje (x 2) gedronken, en tussendoor ook de tentoonstelling “Ten gronde” bezocht. Mooie afsluiter!
“ja, ik begrijp dat aan ieder leven een einde komt, aha
en we zitten alleen, ik weet dat we op een dag moeten gaan, aha
ik ben een gelukkig mens dat ik op iedere hand
diegenen kan tellen waarvan ik houd”
Zo begint dit mooie liefdesliedje (vrij vertaald door mezelf).
Pearl Jam staat bekend om de soms nogal opzwepende nummers, maar zanger en tekstschrijver Eddie Vedder kan ook fantastisch mooie ballades schrijven. Getuige daarvan de muziek die hij schreef voor de (naar mijn opinie) schitterende film “Into the wild“. Dit nummer had er heel erg goed in gepast, maar toch verscheen het pas enkele jaren later op hun 9e album “Backspacer”.
Ik ben gek op Eddie Vedders stem, warm en net als bij wijn beter met de jaren… 😉
Onze dochter en schoonzoon gaan vanavond naar de AB, naar Hooverphonic kijken (en luisteren). Schoonzoon had dit als verrassingsuitje gepland, en heeft er meteen (met onze medewerking) een overnachting bij geboekt in een Brussels hotel. Vandaag en morgen zijn we dus oppas voor hun kinderen Mero en Onno.
Erg aangenaam weer was het niet, en buiten spelen zat er dus niet in. Dan kon Mero zich binnen uitleven als artiest, en hij deed dat met verf verve… 😉
Nog tot komende zondag is de tentoonstelling ten huize van ondergetekende (na afspraak) te bezoeken, maar ik wil jullie alvast een voorsmaakje geven van zijn werken.
Geef toe, er schuilt toch talent in onze oudste kleinzoon, vind je niet?
Zaterdagmiddag, na mijn noodzakelijke uurtjes slaap en het ontbijt, plaatste ik onze fietsen op het fietsrek achterop de wagen. Ze hadden mooi weer voorspeld, en we hadden dus afgesproken met vrienden om een fietstochtje te maken. Wevelgem was deze keer de vertrekplaats die ik uitkoos. We maakten een rondje langs Menen, Geluwe, Dadizele (horecastop aan de basiliek) en Moorsele om tenslotte na 37 km opnieuw aan onze wagen te komen. Het beloofde mooie weertje hebben we niet gezien, maar voor de rest viel ons tochtje erg goed mee.
Toen we thuiskwamen snel onder de douche, om dat bij diezelfde vrienden een bordje (of 3) spaghetti te eten. En daarna samen naar onze plaatselijke cultuurtempel voor het optreden van Buurman. Een heel mooi optreden gezien, en na de voorstelling brachten de 3 muzikanten nog een akoestisch optreden in de bar. Super!
Zondagmorgen waren we afgesproken met onze dochter en schoonzoon om samen met de fiets de Ronde te gaan bekijken, zoals ik in mijn vorig logje had vermeld. Dochter en schoonzoon hadden de dag voordien een fietskar gekocht (tweedehands) om hun kroost in mee te nemen op fietstochtjes, en die kwam dus goed van pas gisteren. In Wannegem was er al een aangename drukte, meer dan een uur voor de renners voorbij kwamen…Ik heb er dit filmpje gemaakt. Ongelooflijk toch wat een dergelijke wedstrijd kan teweegbrengen bij een grote massa mensen. Wie naar de koers keek zal wel gemerkt hebben dat het over het hele parcours één groot feest was. Met een superieure en verdiende winnaar. Die ontknoping zagen we bij ons thuis op tv. Die hadden we zoals wel vaker gebeurt bij mooi weer naar de tuin gedraaid en met onze tuintafel dicht bij de openstaande porte-fenêtre konden we goed de wedstrijd volgen terwijl we ons typisch Belgisch middagmaal nuttigden: friet met biefstuk. Voor de gelegenheid aten schoonzoon en ik paardenbiefstuk, de vrouwen hielden het gewoon bij runderbiefstuk.
’s Avonds stond alwéér een cultuuravondje gepland, maar onze vaste cultuurvrienden moesten helaas afhaken omdat ze op dat moment familiefeest hadden. Schoonzoon offerde zich dan maar op om met ons mee te gaan. Deze keer niet in onze vertrouwde schouwburg, maar naar de Stringe in Vichte. Daar kwamen Jelle en Clara Cleymans, Jaak van Assche, Danni Heylen en Peter Thyssen met de voorstelling “Ooit gewist“. Daarin brachten ze in een aantal hilarische sketches tv-programma’s van het (verre) verleden opnieuw tot leven. Bijzonder plezante voorstelling!
Daarna brachten we schoonzoon naar huis, waar we nog een laatste drankje hadden om het drukke weekend mee af te sluiten.
houden van het leven 