Iron Maiden – Run to the hills

Zaterdagnacht werd ik wakker, en kon niet onmiddellijk de slaap meer vatten. Ik vond er niets beters op dan naar beneden te sluipen, de tv in te schakelen en de recentste aflevering van “Classic Albums” (voor iedere rechtgeaarde muziekliefhebber een niet te missen serie!) op Acht Tv te bekijken. Die handelde over “The number of the beast” van Iron Maiden. Bracht me meteen terug naar m’n jeugdjaren, waarin ik met heel wat vrienden aanhanger was van alles wat hard rock en heavy metal was. Deep Purple, AC/DC, Van Halen, Scorpions, UFO, Judas Priest, Motörhead, Black Sabbath, Saxon en uiteraard Iron Maiden…het waren allemaal onze goden.

“The number of the beast” was voor Iron Maiden het 3e album, waarop voor het eerst zanger Bruce Dickinson te horen was die de gedumpte Paul Di’Anno verving. Bruce maakte van Iron Maiden een topband, en het album werd een pareltje in de Heavy Metalgeschiedenis. Dit “Run to the hills” is mijn favoriete nummer…

Muzikale groetjes,

Billy

Meer weten over mijn muzieksmaak: klik hier . Mijn muziekcollectie: klik hier

Er zijn gekken, en…

wij!

Maar we waren beslist niet alleen gisteren, die de gure kou trotseerden om de eerste wielerklassieker van het nieuwe seizoen, de Omloop Het Nieuwsblad,  van nabij te gaan bekijken…

op de eerste doortocht van de kopgroep, op de Haaghoek. Op de voorgrond rechts, voormalig kampioen Freddy Maertens
op de eerste doortocht van de kopgroep, op de Haaghoek. Op de voorgrond rechts, voormalig kampioen Freddy Maertens
't is langs dààr!
’t is langs dààr!
het prachtige heuvelachtige parcours
het prachtige heuvelachtige parcours
één van de bezoekers heeft wel een hele speciale manier om de koers te volgen...
één van de bezoekers heeft wel een hele speciale manier om de koers te volgen…
op ons stekje langs de Taaienberg was er eerste nog relatief weinig volk
op ons stekje langs de Taaienberg was er eerste nog relatief weinig volk
...maar langzamerhand toch wel wat meer...
…maar langzamerhand toch wel wat meer…

En dan kwamen de renners (bijna) opzetten. Hilarisch moment toen bleek dat 2 wielertoeristen zich nog voor de profrenners op het parcours hadden gewaagd, en enkele omstaanders dachten dat het om profrenners ging…

maar toen kwamen de échte profs er toch aan… 😉

Groetjes,

Billy

Wie doet de plantjes?

“Balou gaat integreren in Vlaanderen, kennissen passen op ons appartement, werk
is afgerond en we hebben genoeg gespaard. Na 5 jaar zetten we onze droom om in
werkelijkheid: samen een jaar lang met de rugzak door Zuid-Amerika trekken!”

Zo staat te lezen op de site van het achternichtje van vrouwlief, en haar vriend. Bijna een jaar geleden begonnen zij aan een avontuurlijke trip door Zuid-Amerika. Geland in Buenos Aires, en daar in Argentinië zo’n 2 maanden intensieve Spaanse les gevolgd. En van daaruit een groot deel van dat enorme continent verkend, langs Brazilië, Ecuador, Colombia, Bolivië om uiteindelijk in Chili te belanden. Meer dan 10.000 km afgelegd. Eind volgende maand keren zij huiswaarts, met een pak levenservaring en een avontuur als bagage dat ze nooit zullen vergeten. En natuurlijk ook heel wat foto’s en filmpjes die ze van hun reis maakten. Om een beetje een idee te geven wat ze allemaal beleefden maakten ze in hun 50e filmpje een samenvatting:

Groetjes!

Billy

Weekendverslag 16 & 17 februari

Vrijdag was een dag van slapen, eten, werken en slapen. Zolang er op mijn werk nog geen 3e persoon beschikbaar is om de 3 ploegen volledig te maken, doen mijn collega en ik resp. de vaste voormiddag en de vaste nachtploeg. Op vrijdag evenwel werk ik de namiddagploeg, zodat ik ’s avonds al het weekend in kan. Ook al slaap ik dan de vrijdagvoormiddag wat minder lang, en heb ik weinig aan m’n vrijdag, ik kan dan toch genieten van een gewoon weekend.

Zaterdag zijn we tegen de middag naar onze vrienden getrokken voor het gebruikelijke aperitiefuurtje. In de namiddag hielden we het heel rustig, en keken we op tv naar enkele programma’s die op de digibox waren opgenomen, zoals “Met man en macht“, “Tournée Générale” en “Desperate Housewives“. Ook ’s avonds was het een rustige tv-avond, waarin we naar de voetbalwedstrijd Zulte-Waregem – Waasland-Beveren keken.

Zondagmorgen na het ontbijt trok ik naar het zwembad voor m’n zwemuurtje, en daarna het bezoekje aan mijn moeder. Tegen ’s middags kwam schoonzus een aperitiefje drinken, en na het eten gingen wij naar onze favoriete voetbalploeg kijken. Die staan er helemaal niet goed voor, en het betrof een rechtstreeks degradatieduel tegen Olsa Brakel. Het werd een draak van een wedstrijd waarin onze jongens het volledig lieten afweten. Brakel won dan ook verdiend met 0-2, en onze jongens zakken hierdoor steeds verder af in het degradatiemoeras. Na de wedstrijd bleven we nog geruime tijd napraten, en lieten ook ons ongenoegen blijken aan de opgedaagde spelers.

Daarna gingen we nog even wat drinken bij vrienden, en maakten thuis met een aflevering van “Salamander” ons weekend rond.

Groetjes!

Billy

Voorbereiding straatfeest

straatfeestvlaggenlijn

Zaterdagavond hadden we enkele buren op bezoek, om samen eens na te denken over een straatfeest. Een andere buur heeft het er al een tijdje over, maar er raakt nooit iets in praktijk omgezet. Daarom heb ik het heft in handen genomen, en buren opgetrommeld die geïnteresseerd zijn om mee te helpen aan de organisatie.

We hebben al heel wat voorgesteld, zoals een datum, wàt we precies gaan doen en wat we ervoor nodig hebben.

Tips zijn echter nog van harte welkom!

Groetjes,

Billy

Van verwarming naar verandering

De verwarmingsinstallatie had gisteren weer z’n kuren! Waakvlam opnieuw uitgevallen, en vrouwlief kreeg ze wéér niet aan de praat… 😦
Gisteravond kwam schoonzus en schoonbroer met een elektrisch vuurtje om ons toch een beetje warm te houden in het weekend. Vrouwlief belde wel meteen de onderhoudsfirma terug op, maar het is weekend hé…
M’n schoonbroer probeerde zelf ook weer om de installatie op gang te krijgen, en wonder boven wonder slaagde hij daar na enkele pogingen weer in. Voorlopig efkes gered dus.

dag en nachtGisteren werkte ik de laatste keer in dagregime. Sinds oktober was ik overgegaan van nacht naar dag, en nu maak ik weer de omgekeerde beweging. Op vraag van de productiechef, want ze willen in onze afdeling overgaan naar 3 ploegen (afwisselende ochtend- en namiddagploeg en vaste nachtploeg) om de stilstand en daarmee gepaarde gaande verliestijd tegen te gaan. En eerlijk is eerlijk, eigenlijk had ik me wat verkeken op de dagploeg. Ik had gedacht dat het aangenamer zou zijn om ’s avonds thuis te zijn, en dan ook eventueel ’s ergens naartoe te kunnen. Maar in de praktijk bleek al vlug dat er toch heel wat minder vrije tijd is dan ik in de nachtploeg gewoon was. Vanaf maandag behoor ik dus weer bij de “mannen van de nacht”!

Fijn weekend!

Liefs,

Billy

Ver”warm”ing

bibberenGisteren was onze centrale verwarming defect. We stelden ’s morgens vast dat de waakvlam van de brander was uitgevallen, en wat we ook probeerden, we kregen die niet meer aan de praat. Ik moest dan naar mijn werk vertrekken, zodat vrouwlief dan maar een tijdje later de onderhoudsfirma opbelde met de vraag om onze installatie te herstellen. Bleek niet meer mogelijk te zijn diezelfde dag. Toen ik van m’n werk terug thuis kwam, wou ik natuurlijk een douche nemen, maar met koud water zag ik dat niet zitten. Vrouwlief belde toen haar oudste zus op om te vragen of ik daar mocht douchen, wat ze geen probleem vond. Ze stelde ook voor dat wij daar zouden eten en de avond doorbrengen, wat we zonder veel tegenspreken ook deden.

De onderhoudsfirma is vanmorgen langs geweest, en in een mum van tijd was de klus geklaard en konden we ons huis (en het water) weer opwarmen.
Een hele opluchting!

Groetjes,

Billy

De Mens – Dit is mijn huis

Gisteravond zijn we met onze vaste cultuurvrienden naar het optreden geweest van De Mens in onze stadsschouwburg De Schakel. De Mens bestaat 20 jaar, en tijdens hun huidige tournee kunnen ze dan ook kiezen uit een ruim aanbod aan hits die ze in de loop der jaren verzamelden. Toch speelden ze voor de pauze veel liedjes die ik niet kende, maar toch direct goed in het gehoor lagen. Na de pauze was het tijd voor de bekendere songs, zoals Maandag, Sex verandert alles, Sheryl Crow I need you so, En in Gent, enz… En natuurlijk ook het onderstaande “Dit is mijn huis”.
Zanger en bezieler van de groep, Frank Vander linden, maakte er door zijn humorvolle bindteksten een hele aangename avond van. En wij hebben dus alweer genoten van een heerlijk muzikaal avondje…

Muzikale groetjes,

Billy

Meer weten over mijn muzieksmaak: klik hier . Mijn muziekcollectie: klik hier