Hieperdepiep!

Vrouwlief was gisteren jarig, en kwam hierdoor net als de meerderheid van onze vriendenbende bij de club van 50. Er zijn ook nog 2 jonkies die nog enkele jaartjes moeten wachten vooraleer zij die “eer” genieten, en dan raken de oudsten al bijna aan cijfertje “6”…

Woensdagavond gingen wij voor vrouwliefs verjaardag eten, in het restaurant van haar zus en vriend. De vorige keren dat we er aten viel het me wat tegen qua prijs/kwaliteit, maar deze keer was het super lekker. Enorm genoten van dit culinaire avondje dus.
Gisteren, op haar verjaardag zelf dus, kwamen gewoontegetrouw heel wat familie en vrienden over de vloer om haar te feliciteren. Zowat de hele dag waren we dus druk bezig met drankjes schenken, hapjes aanbieden en leeggoed wegbergen. Heel druk dus, maar daarvan kan vrouwlief erg genieten (ik heb het toch liever wat rustiger).

Intussen is m’n feedreader weer ontzettend aangegroeid, en moet ik me nu al verontschuldigen dat ik onmogelijk bij iedereen een reactie kan achter laten. Ik doe m’n best…

En nu maar genieten van het weekend!

Liefs,

Billy

❤

 

Gewond

Het was m’n dagje niet vandaag. We hadden het helemaal niet druk op het werk. Doordat we nog in de opstartfase zitten, gaat er veel tijd in het testen van machines en het (laten) aanpassen van sommige technische installaties om beter te werken. Zo komt het ook dat we bepaalde dagen druk bezig zijn met testen, en andere dagen wat ronddwalen op zoek naar nuttig werk. Vandaag was er eentje van die laatste, en ik dacht eraan om aan de zaaginstallatie de rail waar de zaag in loopt in te vetten omdat die nogal stroef loopt. Maar toen ik m’n hoofd rechtte knalde ik pardoes in een stuk uitstekende schroefdraad, met als gevolg (naast een ferme vloek) een put(je) in m’n hoofd waaruit al snel een straal bloed langs m’n wangen liep.

Ik zocht snel de EHBO-medewerker op, maar die stuurde me door naar de personeelsverantwoordelijke, die me op haar beurt naar de kliniek bracht omdat het duidelijk was dat de wonde moest gehecht worden. Zo zit ik nu bovenaan m’n hoofd met een aantal draadjes tussen m’n haar.  En moet ik heel voorzichtig zijn bij het wassen van m’n haar, en moet ik ook 2 weken wachten om m’n haar bij te trimmen.

Vervelend, maar eigenlijk niet erg…

Groetjes,

Billy

❤

Hommage aan Bram

“Als ik dood ga, huil maar niet
ik ben niet echt dood moet je weten
het is maar een lichaam dat ik achterliet
dood ben ik pas als jij die bent vergeten.

En als ik dood ga, treur maar niet
ik ben niet echt weg moet je weten
het is de heimwee die ik achterliet,
dood ben ik pas als jij dat bent vergeten.

En als ik dood ga, huil maar niet
ik ben niet echt dood moet je weten
het is het verlangen dat ik achterliet
dood ben ik pas als jij dat bent vergeten
dood ben ik pas als jij me bent vergeten.”

Gisteravond zijn wij voor onze 3e voorstelling van ons cultuurabonnement naar de hommage aan Bram Vermeulen geweest. Tien jaar geleden al stierf deze Nederlandse artiest aan een hartstilstand tijdens een vakantie in Toscane. Het werd een bijzonder mooie ode gisteravond. Uitverkochte zaal, en uitstekende artiesten begeleidden dochter Katarina in haar terugblik op haar vaders carrière. Antje de Boeck bracht op haar eigen wijze Brams woorden tot leven, met de tekst uit “Johnnie” als één van de hoogtepunten. Jelle Cleymans bracht (o.a.) een mooie versie van één van zijn best gekende hits, “Rode Wijn”. En dochter Katarina bracht één van mijn persoonlijke favoriete nummers… “Pauline”

Muzikale groetjes!

Billy

❤

Meer weten over mijn muzieksmaak: klik hier

Mijn muziekcollectie: klik hier

Van een oude bok en een jong blaadje…

Het zou een modern sprookje kunnen zijn.

Maar dat is het helemaal niet. Gisteren hoorde ik in het nieuws op de radio dat Charles Manson (80) gaat huwen met zijn jongere vriendin (26!). Mocht het nog maar alleen dat grote leeftijdsverschil zijn, dan had ik er geen probleem mee. Het meisje neemt helemaal zélf die beslissing. In zo’n gevallen verdenkt men zo’n jong ding vaak van financiële beweegredenen, in de hoop van op korte termijn een grote som geld op de rekening te krijgen.
Maar als je weet dat Charles Manson in de gevangenis zit voor de moord die hij in 1969 pleegde op actrice Sharon Tate, de hoogzwangere vriendin van regisseur Roman Polanski, dan walg ik toch van zo’n beslissing.

Wat gaat er dan in dat hoofd om vraag ik me af…

Groetjes,

Billy

❤

Actualiteit in beeld…

Nieuwe uitdaging

Ik had er nog niets over verteld, maar vandaag heb ik de eerste werkdag achter de rug in een nieuwe werkomgeving. Precies een jaar geleden deed ik net hetzelfde. Maar ik heb nooit begrepen waarom ze mij daar aangenomen hebben. Er was (veel) te weinig werk voor het aantal mensen die daar werkten, en ik heb vele lastige nachten achter de rug gehad (om wakker te blijven). Ook de vooruitzichten waren slecht, en er was al een boodschap verschenen van de directie dat er meer en meer economische werkloosheid zou zijn.

Enkele weken terug werd ik per toeval gecontacteerd door iemand van wie ik nog lessen “leiding geven” heb gekregen toen ik nog bij Deceuninck werkte. Hij heeft zelf een recruteringsbureau, en stelde mij een vacature voor waarin ik misschien geïnteresseerd was. Omdat het in mijn ervaringswereld ligt, de plasticverwerkende industrie, was ik dat natuurlijk. Na enkele gesprekken en bezoeken aan het bedrijf heb ik toegehapt. Het is nl. een hele mooie uitdaging: de opstart van een hele nieuwe afdeling waar men laminaat gaat maken in pvc.
Vanaf vandaag dus tewerkgesteld in multinational Beaulieu International Group!

Groetjes,

Billy

❤

Ingreep vrouwlief

Allereerst hartelijk dank voor alle steunbetuigingen voor vrouwlief! Het voelt zo goed om te weten dat jullie zo meeleven.

De ingreep is goed verlopen. ’s Avonds was ze wel nog heel moe, zodat ik al vroeg besloot om naar huis te rijden. Gisteren zag ze er verbazingwekkend fris uit, maar alle darmen van infusen en katheters verraadden wel dat ze nog onder medicatie lag. Toen ik vanmiddag echter bij haar toekwam, waren die al allemaal verdwenen. Enkel haar linkerbeen baart ons nog zorgen, heeft er pijn in en kan ze bijna niet tillen. Maar misschien gaat dit de volgende dagen weer zo voorbij. Een vraagje voor de dokter dus.

Dinsdag mag ze al naar huis, maar de echte revalidatie volgt natuurlijk dan thuis. Absoluut niet stilzitten, maar ook geen zware arbeid verrichten natuurlijk. Maar het licht huishoudelijk werk mag ze zeker uitvoeren, op vertraagd tempo. Al zal ze daar ook in gesteund worden door mezelf, de kinderen en haar zussen.

UPDATE MAANDAG 10 NOVEMBER:

vrouwlief mag vandaag al naar huis!
Wat haar been betreft, heeft de chirurg haar gerustgesteld. Hij heeft op haar linkerheup bot afgeschraapt, en dat kan nog weken ongemakken geven. Maar zal goed komen… 😉

Groetjes!

Billy

❤

Rugperikelen…het vervolg

🚑 Bloggers die mij al een tijd volgen weten wellicht dat mijn vrouw al jaren sukkelt met rugproblemen. Vandaag wordt ze voor de 5e keer geopereerd. Een van de discusprothesen die ingebracht werd bij vorige ingrepen, is onvoldoende vastgegroeid. En die zijn ze op dit eigenste moment aan het vervangen. Ze wordt pas tegen 16u op haar kamer terug verwacht, zodat ik ruimschoots de tijd had om weer huiswaarts te keren.

🍴 Vanmiddag heb ik voor mezelf varkenshaasje met mosterdsaus klaargemaakt, met gestoofd witloof erbij. Heerlijk gesmuld heb ik!

🚗 Straks terug naar het ziekenhuis om vrouwlief bij te staan. Hopelijk is alles goed verlopen…
Ik neem mijn laptop mee naar daar, en ga ’s uittesten of ik via Wifi op internet geraak. Anders worden het de volgende dagen wat mindernetdagen… 😐

Groetjes, en alvast een fijn weekend!

Billy

❤

Weekendverslag 1 & 2 november

Zaterdagmorgen begon nogal chaotisch. Ik wou met de wagen naar de bakker, maar toen ik de sleutel omdraaide kreeg ik geen enkele reactie. Geen enkel lampje brandde, en kreeg ook niks te horen. Platte batterij! Dan maar te voet naar de bakker om de hoek… Na het ontbijt onze vriend opgebeld met de vraag of hij met zijn startkabels wou komen. Na het aansluiten kregen we onze wagen onmiddellijk in gang. (Intussen ben ik ermee naar Battery Street geweest, waar ze de batterij hebben uitgemeten. Bleek deze in prima staat! Er moet zaterdagmorgen dus een elektronisch mankement geweest zijn.)

Toen onze vriend vertrokken was, namen we de fiets om op kerkhofbezoek te gaan. Eentje in het naburige Anzegem, waar we nadien ook traditiegetrouw een bezoekje brachten aan mijn suikernonkel. Daarna nog het plaatselijk kerkhof hier bezocht. In totaal hadden we 23 km gefietst. Na het middagmaal besloten we om nog een ritje te maken met de fiets. Het was écht te mooi weer om binnen te blijven zitten. Nog een ritje van 25 km gefietst, wat ons totaal van die dag ons dus op 48 km bracht.

In de vooravond werden we verwacht bij mijn schoonbroer voor een drink ter gelegenheid van zijn verjaardag. Omstreeks 19u moest ik er alweer vandoor, want samen met enkele vrienden zijn we naar een bluesconcert geweest in Zingem. Zoals gewoonlijk weer een aangename avond beleefd, al hadden we op muzikaal gebied al betere dingen gezien daar.

Zondagmorgen na het ontbijt gaan zwemmen, en nadien ging ik mijn moeder en schoonmoeder ophalen. We werden ’s middags nl. bij onze dochter en schoonzoon verwacht voor het middagmaal en koffie ter gelegenheid van Mero’s verjaardag. Hij werd alweer erg verwend met cadeautjes. En wij met een heerlijk maal, en lekkere taart bij de koffie nadien. Daarna zijn we nog een hele tijd blijven plakken nadat er nog enkele familieleden bijgekomen waren. En er heel wat drankjes genuttigd werden… 😉

Groetjes,

Billy

❤