Vrijdag vertrokken we rond 14u30, en door verkeersellende rond Brussel en Luik pas om 18u ter plaatse. Dan onze bagage gelost en het huisje verkend. Voor een huis met 4 slaapkamers bleek de leefruimte toch wat krap. Gelukkig waren we er maar voor een weekend en zouden we niet echt veel in het huis verblijven overdag. Op het terras konden we wel genieten van een mooi uitzicht

Zaterdagmorgen na het ontbijt reden schoonzoon en ik naar Nonceveux voor een wandeling die al een tijdje op mijn verlanglijst stond. Ik had erover gelezen, en de prachtige foto’s gezien, op de blog van Johan Beckers en zijn gezin. De Ninglinspo is een zijriviertje van de Ambleve, en als we Wikipedia mogen geloven zelfs het enige bergriviertje van België. Onder wandelaars erg gekend en gewaardeerd, wat ook bleek uit de talrijke wagens die op de parkeerplaats aan de startplaats van de wandeling stonden. Schoonzoon had een wandeling voorzien van 14 km, die een combinatie vormde van de basiswandeling (nr. 21 – 6 km) en de Quarreux (nr. 18a en 18b).

Het begin was adembenemend mooi, De Ninglinspo kronkelt zich naar beneden en vormt op vele plaatsen watervalletjes en bekkens waar bij warm weer gerust een verfrissend bad kan genomen worden in het (ijskoude) water.




Af en toe was het pad wel drassig, en niet echt geschikt voor mensen die niet goed te been zijn
Jammer genoeg kregen we plots af te rekenen met een omleiding.
Door weersomstandigheden en “moedwillige beschadigingen”. Niet te geloven dat er wandelaars zijn die geen respect hebben voor het moois dat ze voorbij wandelen. Ook het hier en daar weggegooide afval stootte me erg tegen de borst!

Toen we de basiswandeling verlieten werd het pad ruwer en lastiger.

En ook hier kregen we af te rekenen met natuurlijke hindernissen…

Op een bepaald moment waren we zelfs het pad kwijt en moesten we ons een weg banen door dichtgegroeide bremstruiken en jonge sparren. Van avontuurlijk wandelen gesproken… 😉
Toen we terug de bewoonde wereld in kwamen zagen we dit merkwaardige huis, dat recht uit een sprookje leek te komen.

Voor het tweede deel van onze wandeling moesten we de Amblève over en dwars door privéterrein


We bleven parallel aan de Amblève wandelen. Af en toe maakten de bosbeheerders het pad onzichtbaar

Eenmaal terug in Nonceveux kregen we dit buitenkansje te zien…

Iemand interesse?..
Nadat we op onze geslaagde wandeling geklonken hadden, reden we terug naar ons vakantiehuis. Eerst een deugddoende douche genomen, en daarna nog een terrasje gedaan aan de watervallen. ’s Avonds aten we samen frietjes met stoofvlees en speelden daarna nog een gezelschapsspelletje.
Zondagmorgen na ontbijt onze bagage opnieuw in de auto geladen, en daarna loodste ik onze bende naar Montleban, waar ik een verrassende activiteit voorzien had: het blotevoetenpad in la Ferme de la Planche. Wat mede door het prachtige weertje een voltreffer werd.

Omdat onze zoon en schoondochter nog bij haar ouders verwacht werden voor het avondeten, namen zij daarna afscheid van ons. Samen met dochter en schoonzoon gingen wij nog iets eten in het Lac de Cherapont. Om daarna vlot en veilig onze terugweg aan te vatten.
Alweer kunnen we terugblikken op een weekend met een gouden randje!
Groetjes,
Billy
❤
Vind ik leuk:
Vind-ik-leuk Laden...