Tijdens het doopsel heeft Mero geen kik gegeven! Heel de ceremonie door bleef hij rustig voor zich uit staren, en ook als zijn haardosje bevochtigd werd met enkele liters water (lees: centiliters), bleef hij de ruste zelve.
Na het doopsel was er koffietafel voor de dichtste familie, en daar werd meteen duidelijk dat de beide overgrootmoeders flinke lekkerbekken zijn. De gepresenteerde taart ging er als zoete koek in… 🙂
Tegen het aanvangsuur van de babyborrel waren er al enkele genodigden aangekomen, en dat aantal begon snel in aantal toe te nemen. De jeugdige nichtjes die de catering verzorgden hadden dus al snel de handen vol met bestellen. Dochterlief had ons ten stelligste verboden om een handje toe te steken, en ik kon me dus naar hartenlust uitleven met de aanwezige vrienden. De Rodenbachjes smaakten… 😉
Na het bezoek van ongeveer 160 vrienden en familieleden, waarbij het jonge ouderpaar zowat werd bedolven onder de geschenken, en ettelijke uren later, kon de babyborrel succesrijk worden afgesloten.
Zondag was vrouwlief dus jarig, en zoals gewoonlijk werd dit alweer een overrompeling van vrienden en familie. Eerst enkele vrienden voor het aperitief, het middageten werd dan maar overgeslagen, en daarna koffie met taart voor de aanwezigen. Gevolgd door talrijke flessen cava en bakken bier. Met regelmatig aanvoer van allerlei hapjes. Op bepaalde momenten was ons huis veel te klein voor de feestvierders, en besloten de mannen zich dan maar af te zonderen in de garage waar een geïmproviseerde toog werd aangemaakt. Je snapt dus wel dat het opnieuw een succesrijke dag was, met een glunderende vrouw die zich al die aandacht wel liet smaken. Topmoment van de dag was het bezoek van de Sint en Zwarte Piet, die eventjes tijd maakten om mijn vrouw te feliciteren en de aanwezige kindjes van zoets te voorzien.
Het feest liep uit tot in de late uurtjes, met als afsluiter een toast tussen schoonzoon en ik, met vanzelfsprekend een lekkere Omer!
Groetjes!
Billy
♥