Vandaag wordt de 100e editie van de Ronde van Vlaanderen gereden. Ook Google schenkt aandacht aan deze dag. Voor veel mensen zowat het sportieve hoogtepunt van het jaar. Wij gaan zo meteen met de fiets naar een plekje in de buurt waar de renners voorbij komen. Ambiance verzekerd!
Kijk jij naar deze koers?
Groetjes,
Billy
❤
Vandaag stond wielerwedstrijd Dwars door Vlaanderen op het programma. Eventjes zag het er naar uit dat de wedstrijd zou afgelast worden, door de verschrikkelijke gebeurtenissen gisteren in Brussel, maar uiteindelijk besloot men wijselijk om toch te koersen vandaag.
Wij keken eerst een tijdje thuis op tv, en reden dan met de fiets tot bij mijn moeder in het rustoord, waar ook zij aan het scherm gekluisterd zat te kijken naar de wielerwedstrijd. De finale van de wedstrijd gingen we ter plaatse aan de aankomst volgen. Voor de gelegenheid hadden we kleinzoon Mero meegenomen, en ik had de fotocamera van onze dochter in bruikleen gekregen. Een fotoverslagje…
Groetjes,
Billy
❤
Deze namiddag profiteerde ik van het heerlijke weertje om een fietstochtje te maken met de racefiets. Veel van mijn collega’s wielertoeristen rijden erg graag in de Vlaamse Ardennen, en dat doe ik ook regelmatig. Maar de Waalse kant van de Kluisberg, Mont de l’Enclus is ook schitterend om te rijden. Het asfalt is er wat ruwer, maar je rijdt er heerlijk rustig en aan mooie uitzichten ontbreekt het zeker niet! Geef toe…
Groetjes,
Billy
❤
Gisteren was een heerlijke dag op weergebied. Naar mijn gevoel tot nu toe de beste dag van het jaar. We profiteerden er dan ook van om onze tuinmeubelen van zolder te halen en de parasol opnieuw op z’n plaats te zetten. En daarna ook nog wat genoten in het zonnetje…heerlijk!
Omdat ze vandaag nog min of meer hetzelfde weertype hadden voorspeld, had ik gewacht om weer een ritje te maken met de racefiets. Zo kon ik tijdens mijn rit een ommetje maken langs Kruishoutem, waar de renners van Nokere Koerse enkele keren voorbij reden. Maar wat een shock toen ik eenmaal op weg was! Er stond een ijzige wind, en de zon zat volledig verscholen achter mistige wolken. In Kruishoutem vervoegde ik vrouwlief, die er samen met onze dochter en schoonzoon, en onze beste vrienden de koers volgden. Dik gekleed en achter een klein muurtje om nog enigszins beschut te zijn tegen de wind. Aangenaam is anders…
Ik besloot dan ook om niet lang te blijven staan en huiswaarts te rijden. Wat zij kort daarna ook deden.
Verkeerde dag gekozen, kan gebeuren…
Groetjes,
Billy
❤
Geïnspireerd door Myriam’s logje…
Het is er eindelijk weer van gekomen. Ieder jaar weer stel ik die eerste keer steeds weer uit. De wintermaanden staan op sportief gebied, buiten het wekelijkse zwemuurtje, op een (veel te) laag pitje. Te koud, teveel wind (ja, noem me gerust maar een mietje) of gewoon geen zin. Zelfs het vroege lentezonnetje kon me tot donderdag nog niet overtuigen. Maar het is er dus donderdag dan toch van gekomen. Dat eerste ritje op m’n racefiets. Op een laag tempo liet ik de snelheidsduivels wijselijk voorbij snorren. Ik vond de wind nog iets te fel en te fris, maar toch heb ik (vooral bij het weer huiswaarts rijden, met de wind in de rug) weer genoten van m’n ritje. Na een goeie 40 km had ik wel een biertje verdiend bij onze beste vrienden. Ik heb er weer zin in!
Groetjes,
Billy
❤
Weinig vermeldenswaardig gebeurd in ons weekend. Zaterdag waren we uitgenodigd naar een babyborrel, voor het 2e kleinkind van vrienden. Daar waren ook zowat al onze andere vrienden vertegenwoordigd, er werden dus wel enkele biertjes genuttigd… 😉
Gisteren was er de eerste competitiewedstrijd van onze favoriete voetbalploeg, RC Waregem. Die kon op het nippertje nog in 4e Nationale blijven, al zal dat wellicht geen geschenk zijn. Het vorige bestuur is nl. gestopt, en enkele leden van het jeugdbestuur beslisten om het van hen over te nemen. Met beperktere middelen werd een ploeg samengesteld, die voornamelijk uit (hele) jonge voetballers bestaat. Zeker de helft van de ploeg is nog geen 20 jaar oud, en dan begrijp je wel dat we een moeilijk seizoen tegemoet gaan. Dat bleek ook tijdens de eerste wedstrijd gisteren. Heel veel inzet en moed, maar tegenover ervaren spelers is dat toch net iets onvoldoende. Onze jongens gingen dan ook met 0-2 de boot in. Spijtig voor die eerste thuiswedstrijd, maar ook de supporters zijn realistisch…
Groetjes,
Billy
♥
Zoals mijn huisdokter al vermoedde (en ikzelf eerlijk gezegd ook), bleek het longonderzoek een maat voor niks. Geen abnormale storing vastgesteld dus. Al bij al toch een geruststelling… 😉
Morgen begint de Ronde van Frankrijk, en ik heb het de voorbije dagen dan ook heel druk gehad met het voorbereiden van onze Tourprono die ik nu al voor het 3e jaar op rij organiseer voor familie en vrienden. Daardoor weinig andere blogs bezocht en/of gereageerd. Morgen wordt dan ook een sportdag, met de eerste rit en daarna om 18u de volgende wedstrijd van onze Rode Duivels tegen het Argentinië van Lionel Messi. En dan ’s avonds nog onze Noorderburen, laat ons duimen voor elkaar!
Groetjes,
Billy
♥
Ook voor onze Rode Duivels is het WK gisteravond succesvol begonnen. Ook al kostte het veel doorzettingsvermogen en geduld om de Algerijnse muur te doorbreken.
Vanavond mogen onze bevriende noorderburen weer aan de bak. Duim ook voor hen!
Groetjes,
Billy
♥
…is het aantal kilometers die ik de afgelopen dagen gefietst heb.
Donderdag 1 mei stond in Oudenaarde de Superklassieker op het programma. Mijn schoonzoon en ik hadden ons ingeschreven voor de 120 km. De tocht begon al meteen met enkele pittige beklimmingen, en we hadden dus nauwelijks de tijd om naar adem te happen. Met daarnaast ook nog enkele kasseistroken (niet mijn lievelings-ondergrond!) best een zware tocht. Naarmate we Geraardsbergen naderden konden we toch even recupereren. Maar toen moesten we natuurlijk ook nog de Muur op. Maar die viel al bij al nog mee, ik reed ‘m netjes op, en daarna konden we genieten van een heerlijke afdaling. En werden we opnieuw richting Oudenaarde geloodst. We vonden het wel vreemd dat de tocht na zo’n 75 km al opnieuw in Oudenaarde aankwam, om dan nog een extra lus te maken om aan de voorziene 120 km te komen. Wij besloten om die extra lus niet te rijden, en ergens een terrasje op te zoeken op de markt.
Gisteren ging het richting Kortrijk, waar we de Verada-Follens Classic reden. Meer dan 3000 gelijkgestemde zielen wilden net als wij dit schitterende evenement meemaken. Een mooie tocht langsheen één van mijn favoriete streken: le Pays des Collines. Bij momenten erg lastig om te fietsen, maar de beloning is dan ook een schitterend uitzicht én het gevoel van weer zo’n lastige klim te hebben overwonnen. En bij aankomst op onze startplaats, na zo’n 110 km, het gevoel te hebben dat je zelfs na zo’n zware rit nog wat overschot hebt, en dus mag besluiten dat het met de conditie wel snor zit.
Nadat we onszelf trakteerden op een lekkere Omer, werden we eens we opnieuw thuis waren beloond met een barbecue die onze vrouwen voor ons hadden voorbereid. Ook al was het tijdens het fietsen niet al te warm, op ons beschutte zonneterrasje was het heel aangenaam toeven. En als dochterlief dan ook het merendeel van het werk deed aan de barbecue, konden we lekker genieten!
Groetjes,
Billy
♥
Gisteren waren wij, zoals duizenden Vlamingen in ons landje, in de ban van de Ronde.
Ietsje voor de middag kwamen de renners hier enkele kilometers verder voorbij, en wij gingen samen met dochter, schoonzoon en kleinzoon kijken. En we waren beslist niet alleen! Wat een menigte, en dat op een quasi onbelangrijk kruispunt in het parcours. Mensen die absoluut die “Flandriens” wilden aanmoedigen. De Ronde is ontzettend populair, dat mag duidelijk zijn. Dat is meteen ook de reden dat wij niet meer gaan kijken op één van de hellingen of kasseistroken, het is gewoon véél te druk.
In de namiddag hadden we vrienden uitgenodigd om samen op tv de wedstrijd te volgen. Drie Vlamingen en één Zwitser maakten er een ongemeen spannende strijd van, die uiteindelijk toch beslist werd in het voordeel van de uiterst sympathieke Fabian. Het is hem gegund!
Groetjes,
Billy
♥
houden van het leven 