John Hiatt & Rosanne Cash – The way we make a broken heart

Zo, m’n werkoze weekje zit erop. Niet echt veel kunnen van genieten door het heen- en weergecross naar het ziekenhuis. Komt daarbij dat ik het nu ook zitten heb. Ik snuffel, snot, snuit, hoest en nies me te pletter. Maar geen nood. Dat gaat gelukkig wel voorbij.

Hoog tijd om weer eens wat muziek op m’n log te gooien.
En het is zaterdag, weekend is begonnen. Gooi dus maar de tafels en de stoelen aan de kant, alhoewel…voor dit nummer heb je aan 1 m² genoeg!
Neem je man/vrouw of vriend/vriendin te pakken en geniet van dit fantastische duet van John Hiatt en Rosanne Cash (ja, de dochter van…).
Mijn god, wat hou ik van deze stemmen! Echt één van die nummers waar ik kippevel van krijg…

The way we make a  broken heart

Just a one more kiss he’ll have to miss
This night with you
Now you’re guilty of this secret love
As I am too
You’ll get used to telling lies
And feeling sorry when he cries
Now that the strings are attached
to catch on
We’ve done our part
Oh, this is the way we make a broken heart

Lesson number one we’ve just begun
To hurt him so
And with lesson two I’ll long for you
When lights are low
And we get to lesson three
When he gets down on his knees
And begs me to stop at the door
Just before
He comes apart
Oh, This is the way we make a broken heart

Well we laid a trail of tears
For him to follow
And we’ve thought of every lie
That he might swallow
And with lesson four there’ll be no more
For him to bear
And on some dark night we’ll dim the lights
On this affair
And he’ll find somebody new
And she’ll likely hurt him too
‘Cause there must be millions just like you and me
Practiced in the art
Oh, This is the way we make a broken heart
Oh, This is the way we make a broken heart   *** luister hier

**********

AAN JULLIE ALLEN EEN HEEL FIJN WEEKEND!!!

Liefs, Billy

Ingreep

Gisteren moest vrouwlief zich tegen 9u aanbieden in het ziekenhuis. Samen naar de receptie om haar in te schrijven, dan wordt ze naar haar kamer gebracht. We hadden wat lectuur meegebracht om de tijd te doden, maar toch was men haar tegen de middag nog niet komen halen. Ik ben toen naar huis gereden om enkele boterhammetjes te eten, en zou het telefoontje afwachten van vrouwlief om terug te keren. Rond 15u kreeg ik telefoon…maar enkel om te zeggen dat zij nog steeds wachtende was. In die ziekenhuizen komen stalen zenuwen en ijzeren geduld dus goed van pas…
Na 10 minuten kreeg ik dan uiteindelijk een smsje dat ze haar kwamen halen. Ik ben toen terug naar de kliniek gereden, want men had verteld dat het een kleine ingreep was, die niet zo lang zou duren. En de kliniek ligt op een dik half uur rijden, dus verwachtte ik dat het wachten wel zou meevallen. Daar de lectuur van ’s morgens al verwerkt was, had ik nog een pak leeswerk extra mee, en dat bracht ik naar haar kamer, waar vrouwlief dus nog niet terug was. Ben toen maar naar het ziekenhuisrestaurant geweest om een koffie te drinken. En mezelf toen nog verwend met een blonde Leffe, met de gedachte dat zij wel zou bellen als ze op haar kamer was… Uiteindelijk toch weer naar de kamer getrokken, wat tv gekeken, en het werd stilletjes aan tijd voor het avondmaal. Ik had gepland om iets te bestellen in het restaurant en het dan samen te verorberen op haar kamer, wat daar toegestaan is, maar aangezien vrouwlief nog niet terug was dus maar in het restaurant blijven eten. Spaghetti met een glaasje rode wijn erbij. Toen ik bijna klaar was kreeg ik het verlossende telefoontje dat zij terug op haar kamer was. “Kleine ingreep die niet zo lang zou duren…”, bleek dus wel zo’n dikke 3u tijd in beslag te nemen. Gelukkig was alles goed verlopen, en viel de pijn ook mee. Gedeeltelijk wel nog te verklaren door de pijnstillers die ze kreeg. Het zou dus afwachten worden…

Vandaag kon ik vrouwlief dus afhalen, ze is nog wat stijf van de ingreep, en de plaatsen waar de neurostimulator werd ingepland doen wel wat pijn, maar zal wel meevallen. Vrijdag moet ze zich nog eens aanbieden, kijken of alles naar behoren werkt en eventueel wat bijsturing doen aan de electrode. Wellicht betekent dit toch stilletjes aan het einde van haar lijdensweg in te luiden.
Gelukkig!

Werkloos deze week…

Het was me weer een fantastisch weekendje!

We kunnen al enkele weken genieten van mooi weer in het weekend, terwijl het tijdens de week heel wisselvallig nat en koud is. Gelukkig is het zo, en niet andersom…
Veel gelegenheid gehad dus om met vrienden in de buitenlucht te genieten van die nazomerse zon. En de concertavond op zaterdag viel qua opkomst heel goed mee. Eén van de beste jaren van dit festival. Maar qua muziek viel het voor mij persoonlijk toch wel iets minder mee. Ik hou wel van een bluesoptreden tussendoor, maar jammer genoeg kwamen de bluesartiesten allemaal in het begin van de namiddag. Toen wij op het festival aankwamen konden we net nog wat laatste bluesnoten horen, en daarna kwam het grote gitaargeweld eraan! Maar geen nood, ik heb me toch wel vermaakt hoor…

Deze week moet ik de hele week niet werken. De stockvoorraden in het bedrijf waar ik werk lopen zo hoog op, dat de productie drastisch moest verminderd worden. Daarom werden alle interims stopgezet, en werd een systeem van tijdelijke werkloosheid ingevoerd, waar ook de ploegchefs (zoals ik) niet aan ontsnappen.
Voor mij geen probleem echter, want morgen moet vrouwlief opnieuw het ziekenhuis in om die definitieve versie van de ruggemergstimulator te plaatsen. Eén nachtje in het ziekenhuis blijven, en daarna hopelijk voor een hele tijd zowat pijnvrij kunnen bewegen, en vooral pijnvrij kunnen slapen. Voor mij kwam dat weekje tijdelijke werkloosheid dus wel goed uit. Kan ik vrouwlief naar het ziekenhuis brengen, en na de ingreep haar gezelschap houden zonder op m’n uurwerk te moeten letten….

Groetjes,

Billy

Vrijdag

Zo, die week vloog voorbij… Schilderwerk, wennen aan die nieuwe laptop (waarop Vista toch wel meevalt hoor, buiten dat hééééél lange opstarten), tussenin kwamen ze ook nog met ons nieuwe tuinhuisje (foto volgt wel nog)

En er komt een goed gevuld weekend aan.

Morgen eerst naar een vriend die verjaart, en in de vooravond vertrekken mijn schoonbroer en ik naar de jaarlijkse afspraak op het “Classic Rock & Bluesfestival” in Harelbeke. Wordt weer een heerlijk muziekavondje, lekker swingen en luchtgitaar spelen… Wordt vast ook te laat voor de zondagmorgenrit met de fietsclub.

Zondagmorgen dus wellicht wat langer uitslapen. En die dag verjaart mijn schoonmoeder, wordt dus koffie met gebak in de namiddag. En daarna misschien nog naar vrienden toe…

Ik wens jullie alvast een fijn weekend toe!

Liefs,

Billy

Nog steeds druk!

Vandaag relatief vroeg gedaan met schilderen bij schoonzus. Nog 2 daagjes schilderwerk te gaan, en dan misschien nog een handje toesteken bij het verhuizen (schoonzus hoopt dat dit lukt tegen vrijdag of zaterdag).

Ik heb dan ook nog een nieuw speeltje (yes!!!), waar ik nog wat bijkomend werk mee heb (programma’s installeren, leren omgaan met Vista, mailaccounts instellen,…). Het is een HP Pavilion dv 9000, heuse machine, met o.a. Intel Core 2 Duo CPU T7500 @ 2.2Ghz, 2 harde schijven van 160 Gb, ingebouwde DVD-writer, ingebouwde webcam, vingerafdrukherkenning, TV-tunerkaart, apart numeriek klavier,….enz.

 

 

Dus je begrijpt dat weblogland voorlopig op een laag pitje staat. Vooral het reageren bij jullie verloopt heel wat minder nu (sorry!), kan de logs amper bijhouden (want die draaien nu met dit slechte weer blijkbaar op volle toeren…). Toch hoop ik één dezer dagen even bij jullie langs te komen…

Greetz, Billy

Kort

Zo, eventjes tijd vooraleer ik m’n bed induik…

De laatste dagen erg druk gehad, had wat schilderwerk te verrichten bij mijn schoonzus. Die gaat weer naar haar eigen huis wonen, na enkele jaren bij haar vriend ingetrokken te zijn. Nu die relatie wat verwatert, wou zij opnieuw in haar eigen huis, maar de laatste huurders hadden het huis letterlijk erg bont gemaakt. Kamers in lila of felgroen geschilderd, en dat vond zij niet echt haar smaak. Vandaar ben ik dus ter hulp geschoten, en met borstel en rol het zaakje geklaard. Ook de volgende dagen zal ik wel nog bezig zijn daar, zodat ik voor weblogland weinig tijd zal hebben. Logjes of reacties worden dus wat uitgesteld voorlopig.

Ik hoop dat jullie een fijn weekend achter de rug hebben, het mijne was zoals gewoonlijk weer goed gevuld…

Groetjes,

Billy

Woensdag 12/9

Gisteren een namiddagje tuinwerk gehad. Vriend/tuinier kwam onze haag snoeien en ik zorgde voor het opruimen van het snoeiafval. In het containerpark deze keer geen problemen (zoals vorig jaar) om dat afval kwijt te raken…

Goed nieuws van het medisch front: vandaag kregen we de bevestiging dat de aanvraag voor de neurostimulator (voor vrouwliefs rugpijn) goedgekeurd is. In die bevestiging stonden ook de bedragen van alle onderdelen vermeld, en in totaal kwamen wij op meer dan 10.000 euro. Best dus dat wij dat van het ziekenfonds betaald krijgen… Nu nog een afspraak maken voor het inplanten…

Deze namiddag een ritje gemaakt met de fiets, was een aangenaam weertje om te fietsen. En een mooi tripje gedaan alweer. Ongeveer 60 km afgehaspeld, en daarna nog gestopt bij vrienden, waar ik ook vrouwlief aantrof die genoot van een wit wijntje. Ik deed het met een blonde Leffe, is een groter glas hé….hahahaha!

Fijne woensdag nog!

Billy

Weekend 8 & 9/9

Zaterdagnamiddag naar een vriendschappelijke voetbalwedstrijd tussen Racing Waregem (onze favorieten) en KV Kortrijk. Door een juridische twist waren nl. alle wedstrijden uit tweede en derde klasse uitgesteld (kan enkel in België zoiets!), en dus namen beide ploegen maar het initiatief tot dit treffen. De tweedeklasser Kortrijk haalde het met 1 – 2, maar we zagen een best aangename wedstrijd, waarin onze ploeg wel toonde dat het een zorgeloos seizoen zal tegemoet gaan in derde klasse.
Na de wedstrijd met onze beste vrienden een digitaal fototoestel gaan kopen. Daar zij daar niet zoveel van af weten, wilden ze ons er bij om raad te geven.
’s Avonds dan met nog andere vrienden erbij naar mijn broer geweest, voor een drink ter gelegenheid van de verjaardag van zijn vrouw. Die verjaardag was wel al van 23 juli, late drink dus. Ik heb het deze keer verstandig aangepakt, en af en toe een cola gedronken tussendoor.

Zondagmorgen dus geen probleem voor de fietsrit met de wielerclub. Wij reden een rally ten voordele van het kinderkankerfonds. Georganiseerd door één van de co-sponsors van de Quick-Step-ploeg, Innergetic. Die rally werd dan ook de Innergetic-pijl genoemd, en ging gisteren voor de tweede keer van start. Mooi parcours langs idyllische wegen.
In de namiddag kwamen vrienden van ons langs om foto’s die zij hadden van hun reis naar Tenerife via internet te bestellen. Toen alles in orde was zijn we nog iets gaan drinken in een café “de Maraille” in Outrijve. Het weer liet best nog toe om plaats te nemen op het terras in de tuin. En daar te genieten van een lekker streekbiertje (Quintine blond).

Al bij al niet zo’n druk weekend, maar best gezellig…

Groetjes,

Billy

Kussen…

“Vrouwen hechten veel meer belang aan kussen dan mannen. Vrouwen zouden kussen vooral als bindingsmechanisme gebruiken, terwijl het voor mannen in eerste instantie niet zoveel uitmaakt wie ze kussen, of zelfs met wie ze seks hebben. Dat blijkt uit een onderzoek dat gepubliceerd werd in Evolutionary Psychology.

Wetenschappers in New York ondervroegen meer dan 1.000 studenten naar hun visie op kussen. Uit de resultaten blijkt dat vrouwen uit de eerste zoen al afleiden of ze verder willen met iemand. Ze zouden het kussen als evolutiewerktuig gebruiken om een vader te zoeken voor toekomstige kinderen.
Tongcontact en de uitwisseling van speeksel helpt beide seksen onbewust vast te stellen of ze bij elkaar passen. Een slechte adem is daarbij een belangrijke afknapper, omdat het kan beschouwd worden als een symptoom voor ernstige gezondheidsproblemen.
Andere vaststellingen zijn dat vrouwen het kussen in een langdurige relatie steeds belangrijker gaan vinden, terwijl mannen het minder en minder als een maatstaf zien naarmate de relatie vordert. Ze gebruiken de zoen vooral om de kans op seks te vergroten. Mannen houden bovendien van natte tongzoenen, terwijl de meeste vrouwen korte kusjes prettiger vinden.”

bron: www.nieuwsblad.be

Wat vinden jullie hier nu van???

Happy Monday

Alweer maandag zeg, wat gaat die tijd vlug. En ik vrees dat het hier wat saai begint te worden, want ik heb opnieuw een heel mooi weekend achter de rug.

Zaterdag voor het eerst weer met vrouwlief op fietstocht. Samen met 2 vriendenkoppels eerst de auto genomen en ons geparkeerd aan het station van Hansbeke. Daar een tochtje gefietst van een 35 km. Mét de nodige en heerlijke tussenstops. Het was lekker fietsweer en de omgeving heel gevarieerd. ’s Avonds hebben we dan samen nog iets gegeten in één van onze favoriete eethuisjes, de Vossenhoek in Ingooigem.

Zondagmorgen gefietst met de club. Er stond een rit naar mijn hart op het programma: naar Mont-Saint-Aubert. Eerst een hele tijd de Schelde gevolgd, om daarna de klim te wagen naar dit schitterende plekje hoog boven de zeespiegel. Niet iedereen houdt van dat klimwerk, maar ik des te meer.
In de namiddag eindelijk weer de eerste wedstrijd van onze favoriete ploeg op het programma. Gewonnen met 3 – 1 !!! Goeie start dus… Daarna nog even napraten bij vrienden. Om dan lekker thuis uit te blazen van dit weekendje.

Met m’n oog alles goed, vanmorgen nog de draadjes laten uithalen van de dokter. Zit nog wat dik en nog wat blauw, maar de wonde is al bijna genezen.
Nu wat tijd nemen om m’n schade in te halen in weblogland, want veel tijd had ik de voorbije dagen niet.

Fijne maandag nog!

Liefs,

Billy