Kliniek in, kliniek uit…

Vandaag was het weer kliniekdag.

Vrouwlief moest naar de kliniek van Roeselare voor de 2e inspuitingen tegen haar bekkenontsteking, waar ze toch al positief resultaat heeft gehad van de 1e “sessie”. Daar ze na de inspuitingen niet zelf met de wagen mag rijden, heb ik haar gevoerd. Met een tijdschrift bij de hand gewacht in de cafetaria van de kliniek, tot ze na een klein uurtje weer kwam opdagen. Lange wachttijden, wordt stilaan een gewoonte in de hedendaagse ziekenhuizen…

Daarna reden we naar de kliniek van Waregem waar mijn moeder nog steeds ligt n.a.v. haar val en schouderbreuk. Vandaag kregen we te horen dat ze morgen naar een RVT in de buurt mag, waar ze in kortverblijf verder mag herstellen. Er vallen nog enkele paperassen in te vullen, en dat zou morgennamiddag in orde moeten gebracht worden. Ik weet dus alweer wat gedaan morgen… 😉

Gisteren heb ik nog van het prachtige “zomerse” lenteweer geprofiteerd om een ritje te maken met de racefiets. Omdat de wielerwedstrijd “Driedaagse van de Panne” in de streek voorbijkwam, zette ik koers naar de Leberg. Alweer heel wat toeschouwers langs de weg. Met een dikke 80 km op de teller thuisgekomen. En alweer een heel voldaan gevoel, ik voel me lichamelijk al veel beter sinds ik weer wat meer sport.
Ik had ook mijn camera bij, en heb onderweg enkele plaatjes geschoten:

mijn tocht verliep hoofdzakelijk langs landelijke wegen

op de top van de Leberg, wedstrijd in aantocht!

Heerlijke zondag

 

Gisteren had ik de hele dag een zalig gevoel.
En dat had alles te maken me de fietstocht die ik in de voormiddag maakte. Toen nam ik nl. deel aan de Streuvelsrally in Ingooigem. Er waren 3 afstanden waaruit ik kon kiezen, 40 km – wat ik wat weinig vond om verder conditie op te doen, 80 km en 120 km. 120 km was nu wat een beetje teveel van het goede, dus koos ik voor de 80 km. En het heeft me geen seconde gespeten, ik heb van de eerste tot de laatste kilometer genoten. Spek voor m’n bek noemen ze dat. Een heuvelachtig parcours, en dan nog in de streek die veel te weinig aan bod komt als je een rally rijdt in onze contreien: le Pays des Collines. De streek tussen de Vlaamse Ardennen en het Pajottenland. Af en toe zwoegen bergop, maar gelukkig ook af en toe zoeven naar beneden. Heerlijk! En doordat ik toch mijn grenzen verlegd heb met deze rit, had 92 km op de teller bij thuiskomst, was ik nog redelijk fit. Een erg voldaan gevoel dus!

Dat kon ik niet echt zeggen toen we omstreeks 17u van het voetbal kwamen. Onze jongens speelden weer een belabberde wedstrijd, en verloren thuis met 0-1 tegen de hekkensluiter van de reeks.

Dan was het daarna wel beter, toen we bij m’n broer hun dochter – mijn petekind – hebben uitgewuifd. Die dochter, die vorig jaar enkele maanden in Taiwan en China verbleef voor haar vervolmaking Sinologie, heeft nl. werk gevonden. Als Belgian Representative Telesales bij HP. En dat in Barcelona! Deze week nog vertrekt zij, en dat voor minstens 1 jaar. We hebben al beloofd om haar een bezoekje te brengen daar. Lijkt me al een mooi vooruitzicht… 😉

Groetjes!

Billy

♥

Druk!

Pfffffffffffff, de laatste dagen heb ik het druk. Daarom ook weinig tijd om te loggen en/of bij jullie langs te komen. Al doe ik m’n best om bij te blijven…;-)

Donderdag en vrijdag had schoonzoon gevraagd om een handje toe te steken bij zijn klusje thuis. Hij is nl. bezig met zijn tuinpad te vernieuwen. Dat tuinpad geeft uit op de hoofdstraat, en de meeste bezoekers of familieleden komen dan ook via dit tuinpad naar hun huis ipv via hun voordeur. Toen onze dochter en hij dit huis kochten lagen er grote betonnen platen. Afschuwelijk lelijk, en overwoekerd door onkruid. Deze heeft hij dus verwijderd, en sinds deze week vervangen door (gratis en voor niks) gekregen klinkertjes. En daar heb ik dus die 2 dagen al bij geholpen. Voorlopig werden deze werkzaamheden onderbroken, want zij zijn met een hele vriendenbende op weekend naar de Ardennen.

Vorige nacht heb ik maar tot 1u gewerkt (een halve inhaalrustdag genomen). Deze middag zijn we nl. met onze vrienden op pad geweest om (alweer) een koers te gaan bekijken op verschillende plaatsen. Vandaag was het de E3 prijs Harelbeke. Op onze eerste “kijkplaats” hadden we het geluk om net op tijd te zijn voor de publiciteitsstoet, wat voor de kleinkinderen van onze vrienden, die ook mee waren, een fantastische ervaring is. Er worden snoepjes en allerlei gadgets uit die wagen gegooid, wat natuurlijk bijzonder aangenaam is voor die kids. Daarna kwamen de renners eraan, En zo hebben wij ze op nog een 3-tal andere plaatsen kunnen zien voorbijrijden. Ook deze keer was er bijzonder veel volk op de been om net als wij de koers te volgen. Daar heeft het zonnige weertje natuurlijk ook een grote bijdrage in…
Na onze laatste afspraak, reden we huiswaarts, waar we nog netjes op tijd waren om Fabian Cancellara op meesterlijke wijze als winnaar over de aankomstlijn te zien voorbijrijden. Als er iemand twijfelt wie we als grote favoriet voor de Ronde van volgende week mogen betitelen…Fabian is dat zeker!

Groetjes,

Billy

♥

Woensdag

alweer woensdag, wat vliegt de tijd!

Maandag is mijn moeder geopereerd, alles is goed verlopen. Er volgt nu weer een revalidatieperiode, maar ook die zal ze wel overleven. Want mijn moeder is een taaie tante. Gelukkig maar!

Vandaag was er Dwars door Vlaanderen. De start ging door in Roeselare, de woonplaats van logvriend Ollie. Woensdag is ook een dag waarop ik vaak ga fietsen, en op Dwars door Vlaanderen combineer ik dat meestal door ergens naar de renners te gaan kijken. Maar mijn favoriete plekje, de Patersberg, is me voorlopig wat te zwaar om op te zoeken. Fysiek is nog helemaal niet op peil, en ik ben al sinds het begin van de week wat flauwtjes, keelpijn en een lichte hoest. Waardoor ik het maar vlak hield bij het fietsen. Na mijn tochtje (van 55 km), ben ik nog naar de aankomst gaan kijken, die in onze stad ligt. Heel wat toeschouwers op de been, waaronder ook vrouwlief en onze vrienden. We stonden strategisch opgesteld, net voor de aankomstlijn, en met een groot scherm waar we de renners konden volgen recht voor ons. Wij zagen Nick Nuyens als verdiende winnaar over de meet vliegen. Want vliegen is voor die gasten een beter woord dan rijden…

Na de koers nog een biertje gaan drinken bij vrienden, en dan naar huis. Alweer een prachtige dag geweest. Nu klaar voor mijn 3e werknachtje van de week.

Liefs,

Billy

♥

Weekendverslag 19 & 20 maart

Allereerst dank voor alle mooie reacties op mijn nakend opa-schap. Het is natuurlijk nog niet zo ver, maar die reacties maken het nog meer uitkijken naar die volgende stap in mijn leven… 😉

Zaterdag zijn vrouwlief en ik gaan wandelen. Het was schitterend weer afgelopen weekend, en dus geen weer om veel binnen te blijven. Door de rugperikelen van m’n vrouw toch geen al te grote wandeling uitgestoken, maar het werd toch een aangename ervaring weer. We hadden ervoor gekozen om een deeltje van het wandelroutenetwerk in het land van Mortagne te wandelen. Gestart in St-Denijs, een kleine deelgemeente van Zwevegem. Glooiend landschap, en een prachtig zonnetje. Ik had m’n camera bij en heb enkele plaatjes geschoten…

de wandeling verliep hoofdzakelijk langs tegelpaadjes en landelijke wegen

het erg landelijke deel...

we kwamen ook voorbij deze omwalde hoeve...

...waar ze deze grote vogels kweken

en deze vogels tarten het risico op een nat vederpak...

en om af te sluiten nog een mooi plaatje van een rijtje knotwilgen die vaak langs de weg te vinden waren

Na onze wandeling hebben we ons nog een tijdje in onze tuin genesteld om te genieten van het voorjaarszonnetje. We kregen ook een smsje van een vriendin, of we zin hadden om ’s avonds ’s bij hen langs te gaan, en zij zouden spaghetti klaarmaken, wat we met veel plezier ook gedaan hebben…

Zondagmorgen heb ik deelgenomen aan de Construct-pijl, een toertocht voor wielertoeristen. Omdat mijn conditie nog maar weer in opbouw is, koos ik voor de kortste afstand, 50 km, maar omdat de start en aankomst toch een 6 km van hier af is, had ik toch een dikke 60 km op de teller.
Na het fietsen naar huis, waar ’s middags mosselen werden klaargemaakt door vrouwlief voor ons en onze kinderen en hun partner. Het heeft ons uitstekend gesmaakt, er was geen restje meer over…
Daarna naar beide oma’s, en daarna nog met onze dochter en haar man naar een opendeur geweest van Artstone, een speciaalzaak voor tegels en natuursteen. Zij zijn nl. aan het uitkijken om hun terras te vernieuwen.
Daarna nog thuis genoten van het zonnetje, waar we nog gezelschap kregen van onze vrienden.
’s Avonds dan nog naar het voetbal gekeken op tv, en naar de Ronde, waarna het tijd werd voor bed.

Toen we al aan het snoezen waren kregen we plots nog telefoon van m’n broer, ons moeder was gevallen en was opgenomen in het ziekenhuis. Later bleek dat haar schouder gebroken was, en ze werd deze namiddag al geopereerd. Daarnet nog vernomen dat ze vanuit het operatiekwartier kon opgehaald worden om naar haar kamer gebracht te worden. Later meer nieuws hierover dus…

Groetjes,

Billy

♥

Groot nieuws

Ecodriving

Eindelijk tijd om over de cursus te schrijven die ik maandag op kosten van mijn werkgever kon volgen.

Ecodriving, zo ecologisch mogelijk met de wagen rijden, in deze tijden van dure brandstofprijzen geen overbodige luxe. En als je net als ik tussen de 25000 à 30000 km per jaar rijdt met de wagen, kan een besparing van 0,5 à 1 liter per 100 km al  een hele bonus vormen. Dus was mijn interesse voor deze cursus al vlug gewekt. Nu ben ik al een hele tijd bewust bezig met mijn rijstijl, en kwam ik tijdens het eerste proefdeel van de rijcursus al tot een heel behoorlijk resultaat. Dat eerste deel bestond erin om een parcours af te leggen in onze gewone, normale rijstijl. Ik kwam aan 4,4 l/100 km, wat toch wel een scherp resultaat is.

In het 2e deel van de cursus kregen we een theoretische uiteenzetting over wat ecodriving is, en hoe je praktisch te werk kan gaan om zo ecologisch mogelijk te rijden. Na de theorie de praktijk, en kregen we identiek hetzelfde parcours voorgeschoteld als tijdens het eerste deel, maar met begeleiding van één van de medewerkers van ProMove, de organisatie die deze cursus verzorgde. Dit leverde mij 3,7 l/100 km op, misschien niet zo spectaculair als het lijkt, maar toch nog een heuse verbetering van mijn al bewuste rijstijl. Vertaald naar mijn jaarlijkse verplaatsingen toch een besparing van zo’n 233 à 280 euro per jaar, aan de huidige brandstofprijzen.

Hoe je praktisch je rijstijl kan aanpassen om zo weinig mogelijk te verbruiken, doe je door o.a. deze tips te volgen:

gelijkmatig rijden, en anticiperen

de “ecorijder” rijdt gelijkmatig, d.w.z. zo weinig mogelijk vertragen en remmen, om op die manier daarna minder te moeten versnellen.
Dat houdt in dat je afstand houdt, het verkeer voor en achter je in de gaten houdt en je daaraan aanpast, en ook zo ver mogelijk kijkt (niet alleen de wagen voor je)

tijdig schakelen

met de moderne motoren slaag je erin om reeds vanaf 2000 toeren/minuut over te schakelen naar een hogere versnelling. Als je op een bepaald traject een constante snelheid kan aanhouden, kan je best de hoogst mogelijke versnelling nemen. Aan bvb. 50 km/u mag je best in 5e versnelling rijden.

uitrollen

laat tijdig het gaspedaal los, als je moet inhouden voor een verkeerslicht, bocht, kruispunt,…enz. Schakel ook in neutraal als je maximaal wil profiteren van de kracht en gewicht van je wagen en hierdoor geen achterliggers wil hinderen.

aerodynamica

de keuze van de wagen (gewicht/omvang) maakt wel degelijk een verschil uit.
Ook het gebruik van bagagedragers, fietsrekken, skiboxen e.d. jaagt het verbruik de hoogte in. Verwijder deze extra onderdelen dan ook zo snel mogelijk als je ze niet nodig hebt.

banden

de bandenspanning op het juiste peil houden is heel belangrijk. Niet alleen voor het verbruik, maar ook voor de levensduur van de banden zelf, en voor de grip op de weg

boordapparatuur

veel wagens zijn uitgerust met apparaten die je kunnen helpen  bij het ecorijden.
Een toerenteller helpt je bij het correct schakelen
Cruise control is interessant op lange wegen om een constante snelheid aan te houden.
Een boordcomputer houdt je gemiddeld verbruik bij, en kan een stimulans zijn om je verbruik te verbeteren.

Succes!

Billy

♥

Zalig!

Vandaag was het een zalige dag. Wat een weertje zeg!

Ik had besloten om opnieuw m’n racefiets op te springen, wat ik dan ook met veel plezier deed. Een mooi tochtje gemaakt in mijn eentje. Zo’n 55 km ongeveer, en ik heb er volop van genoten.

Na mijn ritje, en een deugddoende douchebeurt nog wat buiten zitten genieten in een hoekje aan ons terras met vrouwlief. En om de dorst weg te spoelen een lekker Omerke in de hand. Wat is het leven toch mooi (vooral op zo’n momenten…)!

En o ja, die cursus van gisteren? Een hele aanrader, maar daar vertel ik later meer over… 😉

Groetjes,

Billy

♥

Weekendverslag 12 & 13 maart

Afgelopen weekend bijzonder weinig thuis geweest, en dus ook weinig tijd gehad voor weblogland.

Zaterdagnamiddag zijn we naar onze vrienden geweest, voor een kaartnamiddagje met hun schoonzus. Zoals gewoonlijk hebben we ons goed vermaakt, en is de namiddag uitgelopen tot ’s avonds na achten.
Daarna naar het voetbal gekeken op tv, onze stadsploeg Zulte-Waregem bakt er de laatste tijd bijzonder weinig van en ook zaterdag was het huilen met de pet op. Al even slecht als “ons” ploegske, Racing Waregem. Die de laatste weken ook al weinig punten halen en slordig en onverzorgd voetbal spelen.

Zondagmorgen mijn wekelijkse zwemuurtje, dat door het warmere weertje die eraan komt stilaan zal vervangen worden door fietsen. Na het zwemuurtje nog een boodschap gedaan voor dochterlief. Naar één van de beste slagerijen van onze stad, en dat is duidelijk merkbaar aan het aantal klanten die je steevast voor zijn. Lang wachten dus voor ik aan de beurt was. Gelukkig heb ik veel geduld… 😉
Na het middageten een kopje koffie meegepikt bij schoonbroer, en daarna naar het voetbal gaan kijken. We hadden er geen goed oog in, want het 2e geklasseerde Hoogstraten is een erg goede ploeg en heeft dan nog de topscorer van de reeks in zijn rangen, die met meer dan 30 doelpunten in zijn eentje beter doet dan alle spelers van onze ploeg. Maar wat bleek? Ons ploegske speelde een hele goeie wedstrijd, en kwam een kwartier voor tijd zelfs 1-0 voor na een mooie actie. Helaas was de pret van korte duur, want met een pegel van op een goeie 30m liet een middenvelder van Hoogstraten na enkele minuten onze doelman geen enkele kans. Einduitslag 1-1 dus, een puntje waarop geen enkele eigen supporter op gehoopt had.
Na de wedstrijd zijn we meteen naar onze schoonbroer getrokken, want zijn vrouw was jarig gisteren en ze hadden ons dus uitgenodigd voor een drankje en hapje.  Wat meerdere drankjes en hapjes werden, en ook al later uitliep dan we voorzien hadden. Uiteindelijk hebben wij nog bij hen naar “de Ronde” gekeken op tv, om daarna moe en voldaan naar huis en bed te trekken…

Vanavond heb ik voor mijn dagnachttaak een interessante cursus. Maar daar lees je later meer over… 😉

Groetjes,

Billy

♥

In Vlaanderen houdt men het plezant

Sinds ik mij in weblogland begeven heb (nu al bijna 7 jaar geleden), en daarvoor het Nederlandse web-log.nl verkoos om “mijn ding te doen” (onder http://www.bluesbrother.web-log.nl), betrap ik mezelf erop dat ik qua taalgebruik een beetje de vlooien betrapt heb van onze noorderburen. Niet verwonderlijk, als je al die jaren bijna uitsluitend Nederlandse logvrienden had. Zo is één van die woordjes die vroeger bijna nooit in “mijne vocabulaire” kwamen, het woordje “leuk”. In Nederland wijd verspreid en dagelijks gebruikt (” o, wat is ie leuk zeg!”). In Vlaanderen helemaal niet ingeburgerd. Toch blijkt dit woord nu in de Vlaamse scholen als enig correct taalgebruik gepromoot, ten koste van onze sappige eigen woordjes “plezant en “leutig”.

Daarom startte Fons Wuyts uit Beerse een actie om hieraan halt te roepen. Dat “plezant” met uitsterven bedreigd is, en steevast vervangen wordt door het Nederlandse “leuk” bedroeft hem. Daarom startte hij met de ” Terug Plezant-club”. Omdat “plezant” net als “friet” een monument van een Vlaams woord is. En we hier ook “friet” niet willen vervangen door “patat”.

Nu ben ik toevallig ook een man die een boontje heeft voor sappig dialect, en met lede ogen de “verengelsing” zie van onze taal. Kijk maar eens goed rond, blijkbaar is het Nederlands in commercieel gebied niet “hot” genoeg, en zie je overal Engelse termen opduiken. Stilaan hebben we zelfs woorden in ons dagelijks gebruik die niet eens nog een Nederlandse tegenhanger hebben.

Daarom vind ik de actie van Fons wel sympathiek, en ben ik vandaag ook toegetreden tot zijn unieke clubje. Vergeef me dus als ik “leuk” vervang door een waardig alternatief. U weet nu waarom… 😉
Ook lid worden? Kijk hier: http://blog.seniorennet.be/1001_terug_plezant

Trouwens, geen wrok of bitterheid tegenover mijn Nederlandse logvrienden hoor! Als we elkaar maar begrijpen, niet?

Groetjes!

Billy

♥