Nieuw werk

Sinds maandagnacht ben ik aan de slag op mijn nieuwe werkplaats.

Erg lastig heb ik het er niet, het is vooral het in de gaten houden van de productielijn, en wanneer een rol pvc af is die naar bestemming laten brengen. Alles is geautomatiseerd, zodat er praktisch heel weinig fysiek werk te verrichten is.
Toch heb ik sinds maandag een lichte maar vervelende rugpijn. Ik betwijfel sterk of dat nieuwe werk er voor iets tussen zit, denk eerder dat het wat overbelasting is van het fietsen (in het relatief koude weer, in t-shirt). Maar vandaag toch maar de dokter opgezocht, en die schreef me een ontstekingsremmer en spierverwarmende crème voor, en dat zou binnen de kortste keren de rugpijn moeten verhelpen.

Het werk dat ik nu doe is eigenlijk maar tijdelijk, want eind september wordt een volledige recyclagelijn geïnstalleerd, en daar word ik dan verantwoordelijk voor.

Groetjes!

Billy

♥

 

Werk update

Vorige week hoefde ik dus enkel te werken op maandagnacht, de rest van de week heb ik nog 4 inhaalrustdagen opgenomen zodat ik er in totaal al 6 had (ééntje per maand). En deze week hoef ik nog niet te werken, maandag begin ik bij mijn nieuwe werkgever. Voorlopig is dat in de nachtploeg, bij mijn schoonzoon. Ik krijg dan de kans om de productie-afdeling te leren kennen. Op 19 juli gaat het verlof al in, zodat ik eigenlijk een kleine aanloopperiode heb. Na het verlof zal ik nog enkele weken hetzelfde werk doen in de nachtploeg. De afdeling waar ik uiteindelijk verantwoordelijk voor wordt, moet nog opgebouwd worden, en de machines geïnstalleerd.

Het bedrijf (Moduleo) vervaardigt laminaat in pvc en is een onderdeel van de IVC-groep. Het product is heel innovatief en doordat er nog amper producenten zijn van dit artikel is er weinig concurrentie. Toekomstgericht lijkt het mij een veelbelovend product, en dat is ook één van de redenen waarom ik voor dit bedrijf koos.

Mijn taak wordt daar het opstarten van de recyclage-afdeling. Bij de productie, die eerst op reusachtige rollen gebeurt, wordt aan beide kanten van die rollen overtollig materiaal gemaakt, wat momenteel nog wordt vermalen en geregranuleerd door een externe firma. Het zelf in handen hebben van het recyclagegebeuren gaat hen een fikse besparing opleveren. En ook meer mogelijkheden om het gerecycleerde product zo efficiënt mogelijk te hergebruiken.

Deze week nog eerst wat genieten… 😉

Groetjes!

Billy

♥

Afgesloten hoofdstuk

Ziezo, om 5u heb ik mijn laatste werknacht bij m’n werkgever afgesloten.

Het is met gemengde gevoelens dat ik mijn werkmakkers achterlaat. Het management heeft mij het leven daar zuur gemaakt, maar ik besef dat ik me gesteund voel door de “gewone” werkmensen die ik altijd met respect heb behandeld. Ik heb er meer dan 10 jaar met plezier en inzet gewerkt, maar sinds de reorganisatie begin 2011 ergerde ik me mateloos aan de nieuwe organisatie, die er eigenlijk geen was. Het kwaliteitsbesef dat ik had voor mijn job was niet meer van tel, enkel de cijfertjes moesten aan het eind van de maand positief zijn. Of er nu goeie of slechte producten gemaakt werden maakte niet uit. En daar kon ik helemaal niet mee leven.
Ook het respect voor de mensen is helemaal verdwenen, en daarom koos ik ervoor om op zoek te gaan naar een andere werkgever.

Zoals al eerder geschreven hier, had ik 4 aanbiedingen waaruit ik een keuze kon maken. Eentje ervan heb ik laten schieten omdat de afstand naar het bedrijf beduidend hoger was dan bij de andere, en dat ook het loon daar het laagst was. Een tweede bedrijf heb ik geschrapt omdat ik te weinig vertrouwen had in de toekomst. Het ging nl. om een bedrijf in de textielsector, waar onlangs nog in een gelijkaardig bedrijf banen werden geschrapt. Er bleven dus nog 2 keuzes over, en daar heb ik het wel moeilijk in gehad. Het ene bedrijf betrof een aanbieding in de nachtploeg (opnieuw), het andere bedrijf (waar ook onze schoonzoon werkt) in dagploeg. Vrijdag heb ik de knoop doorgehakt, en gekozen voor dit laatste. De job zelf is een verantwoordelijke job, in een nog op te starten afdeling. Waar ik dus van in het begin ga betrokken worden. En aansluit bij mijn ervaring. Voordeel van de dagploeg is dat ik opnieuw een normaal levensritme heb, en ’s avonds thuis ben.

Ik hoop dat mijn keuze binnen enkele maanden de juiste blijkt te zijn!

Groetjes,

Billy

♥

Na zonneschijn komt regen…

Na de mooie dagen die ik vorige week en in het weekend beleefde, kwamen er gisteren dompers op de vreugde…

Ik kreeg toen nl. telefoon van mijn broer, dat onze moeder werd opgenomen in het ziekenhuis. Ze is al enkele weken achteruit aan het gaan, en dat had ik natuurlijk ook gemerkt. Ze voelt overal pijn, aan de heup, aan de schouder. Heeft last van chronische diarree door bestralingen die ze jaren geleden kreeg. De huisdokter doet wat hij kan, maar voor een vrouw van bijna 91 jaar, is het geen optie om nog ingrijpende operaties uit te voeren. De oorzaak van alles is ook verregaande artrose, en daartegen valt nog weinig te beginnen aan die ouderdom. We zien ook in dat het geen vrouw meer is om nog alleen te wonen, alleen heeft zij zelf zo’n koppige wil dat er van opname in een rust- en verzorgingstehuis geen sprake kon zijn. Nu ze in het ziekenhuis opgenomen is, hopen we haar te kunnen overtuigen om die mening toch maar te herzien. Intussen gaan wij enkele instellingen af om een plaatsje aan te vragen, want op de meeste plaatsen zijn er lange wachtlijsten en ben je beter tijdig met je aanvraag. Wordt dus vervolgd…

En dan had ik alweer een mokerslag te verwerken op het werk gisteravond. Bleek dat ons afdelingshoofd beslist heeft dat wij voortaan moeten rapporteren aan de ploegchef van de andere productiehal, omdat onze huidige directe overste zich volledig moet concentreren op een andere afdeling. Maar het afdelingshoofd vond het niet eens nodig om ons, teamverantwoordelijken, hier persoonlijk van op de hoogte te brengen. Voor mij getuigt dit van een duidelijk gebrek aan respect, en is het een zoveelste negatief signaal na de voor mij rampzalige reorganisatie eind 2010, begin 2011 (lees daar hier en hier meer over). Ik had me al een tijd geleden op verschillende sites ingeschreven om op zoek te gaan naar ander werk, en dit doet me nu besluiten om nog actiever op zoek te gaan. Al is het als 50-plusser zeker geen sinecure om nog iets te vinden…

Groetjes,

Billy

♥

Werkperikelen

Na de herschikking van mijn afdeling, en de daaraan verbonden nieuwe invulling van mijn job (lees maar “degradatie”) eind vorig jaar, kreeg ik afgelopen maandag opnieuw een dreun te verwerken. Aan m’n huidige job was nl. een tussentijdse evaluatie verbonden waaraan een maandelijkse premie vast hing van 300 euro ter compensatie van het verschil in loon met mijn vorige job. Deze evaluatie, waar ik me helemaal niet kan in vinden, viel zoals je wellicht al vermoedt negatief uit, zodat ik het voortaan ook zonder die premie moet stellen.

Toen ik startte bij m’n huidige werkgever, heb ik me altijd voor 100 % ingezet, en me steeds flexibel, klantgericht en kwaliteitsvol gedragen. Ik ging ook heel graag naar m’n werk, en was er vast van overtuigd dat ik m’n loopbaan ook daar zou eindigen. Met deze 2 dompers op mijn werkvreugde, zie ik dat helemaal niet meer zitten. Al weet ik niet goed wat ik nu moet doen, want de bedrijven die nog vijftigers aan het werk willen helpen zijn dun gezaaid. Maar toch ben ik van plan om een zoektocht te beginnen naar een bedrijf dat mijn kwaliteiten nog naar waarde kan schatten. Want nu ben ik diep ontgoocheld…

Liefs,

Billy

♥

Opleiding

Sinds gisteren ben ik op mijn werk aan een opleiding van 4 weken begonnen. Dit in dagploegregime.

De opleiding heeft als doel het kunnen opstarten van een extrusielijn (=extruderen). Het klinkt eenvoudig, maar dat is het absoluut niet. Om te beginnen zijn er verschillende types extruders. Elke extruder is geschikt voor een aantal profielvormen. Elke profielvorm heeft zo zijn aandachtspunten en moeilijkheden. Komt daarbij nog dat er ook met verschillende grondstoffen en kleuren gewerkt wordt.

Als ploegverantwoordelijke heb ik natuurlijk wel een brede theoretische kennis, maar het praktische werd mij nooit aangeleerd. En daar wil men met deze opleiding iets aan verhelpen.

Ik vind het wel heel aangenaam, ik leer de praktische knepen van het vak, en ik hoef me verder van de rest niks aan te trekken. Geen zorgen om personeel, geen gezaag aan het hoofd… Hopelijk leidt dit dan ook naar nog meer plezier in het werk…

Groetjes!

Billy

♥

Nog meer slecht nieuws

Gisteravond kreeg ik een dreun van jewelste op m’n werk!

Ik moest tegen 19u op m’n werk zijn, voor een gesprek met m’n leidinggevenden over de organisatie voor volgend jaar. Ik kreeg er te horen dat het werkvolume uit onze werkplaats bijna volledig overgeheveld wordt naar een andere werkplaats. Hun uitleg ervoor is dat er te weinig werk is om onze werkplaats nog aan te houden, en de kosten voor het overkoepelend personeel (ploegchefs, procesverantwoordelijken en monteurs) te hoog is. En dus kreeg ik te horen dat er voor mij geen plaats meer is, toch niet in mijn huidige functie (ploegchef) in de nachtploeg.

Nu had ik wel enkele reorganisaties verwacht, maar dat mijn job op de helling stond was toch een complete verrassing.
Ik kreeg nog 2 voorstellen, waarvoor ik tot het einde van de week de tijd krijg om erover na te denken:

• een ploegchef-functie in het weekendregime (2 x 12u) in een andere werkplaats
• een teamverantwoordelijke-functie in 2-ploegenstelsel in mijn huidige werkplaats, met 1 jaar behoud van mijn huidige loon

Ik was compleet van slag na dit nieuws, en ben dan ook gisteravond nog naar huis geweest ipv te werken. Ik zie beide voorstellen eerlijk gezegd niet zitten, al is het misschien beter om één ervan aan te nemen en intussen uit te kijken naar ander werk. Wat aan mijn ouderdom (bijna 49j) vast geen makkie wordt…

Groetjes,

Billy

♥

Sprinkler

Gisteren moest ik naar m’n werk toe, om een voorstelling bij te wonen over de (ontzettend dure) Sprinklerinstallatie die ze hebben aangelegd. Voor wie een Sprinklerinstallatie niet kent, vind je hier een woordje uitleg. Wie die gelezen heeft zal wel begrijpen dat dit een enorme dure investering is, en dan nog eentje waarvan je hoopt dat je ze nooit zal nodig hebben.
Maar zoals de meesten onder jullie wel weten werk ik als ploegverantwoordelijke in de vaste nachtploeg, en moet ik dan ook weten wat er moet gebeuren als er opeens zo’n Sprinklersproeikop afgaat, of als een deel van de leiding bvb. door heftruckers wordt beschadigd. Daarover ging dus deze voorstelling gisteren, heel leerzaam.

Nu maar hopen dat we er nooit gebruik moeten van maken…

Groetjes,

Billy

♥

Teambuildingnamiddag

Gisteren dus een namiddagje teambuilding gehad. Locatie was de In-Ham in Gits. Met 25 collega’s leidinggevenden waren we.
Met een aantal speltechnieken/opdrachten werd verondersteld om de banden tussen ons aan te halen.
De eerste opdracht bestond uit het volgende: we werden verdeeld in groepjes van 8 à 9 man. We stonden voor een opstelling die gevormd werd door een touwwerk met belletjes, opgehouden door een houten constructie. De constructie was ongeveer 1, 80m hoog. Hierin zaten 9 openingen. Bedoeling was dat we iedereen van de groep door die openingen kregen, maar dat zonder dat we het touwwerk aanraakten (en dus de belletjes aan het rinkelen gingen). Wanneer iemand de belletjes deed rinkelen moesten alle reeds overgehevelde personen terug naar af…Ook moesten we elke opening gebruiken. Het leek ons in eerste instantie quasi onmogelijk, maar na overleg en uitproberen slaagden we er toch in om iedereen aan de andere kant te krijgen. Bij een 2e probeersel (nadat we wisten welke techniek we moesten gebruiken) waren we zelfs in staat om de klus in 5 minuten te klaren!
De 2e opdracht: verdeeld in 5 groepen. Iedere groep kreeg 2 verschillende symbolen, verschillend in aantal. Bedoeling was om combinaties te vormen die dan punten opleverden. Maar om die combinaties te vormen hadden we symbolen nodig uit andere groepen. We kregen 4 x de gelegenheid om bij andere groepen symbolen uit te wisselen. Bedoeling was om minstens 40 punten bij elkaar te verzamelen, en wij slaagden erin om er 44 te verkrijgen. Geen enkele andere groep raakte aan de doelstelling.
Tenslotte werden we ingedeeld per afdeling. Op iedere tafel werd een groot schrijfblad gelegd. Bedoeling was dat we aan iedere tafel gingen zitten en op het blad noteerden hoe wij in de betreffende afdeling dingen zouden anders organiseren of veranderen. Na afloop kreeg elke afdeling dus feedback vanuit de andere afdelingen. Om 18u kwamen dan de afdelingshoofden erbij en werden we gevraagd om een actieplan op te maken zodat wij aan de vragen van de andere afdeling konden beantwoorden. Heel leerzaam natuurlijk.
Daarna kregen we nog een gezamenlijk diner in een naburig restaurant. Eenvoudige maar wel lekkere maaltijd.
Ik was thuis rond 22u.

Al bij al een geslaagde namiddag, waarin ook enkele praktische afspraken werden gemaakt!

Groetjes,

Billy