Werk – update

De volgende pogingen gingen een stuk beter, ook al hadden we opnieuw met enkele moeilijkheden af te rekenen.
Gisteren verliep de opstart écht gesmeerd, en ik had er dan ook op gerekend dat we probleemloos zouden kunnen draaien tot m’n werktijd voorbij was. Jammer genoeg bleek dat ijdele hoop. Na 2 uur productie hoorden we plots een kletterend lawaai. Ik heb onmiddellijk de machines stilgelegd, maar het was te laat om te voorkomen dat er schade aangericht was. Na het stilleggen de machine volledig open gegooid, en wat we zagen was helemaal niet mooi: door een stuk metaal dat meegekomen was, zijn bepaalde delen van de machine geschonden. Hoe het nu verder moet zijn zorgen voor de komende dagen…

Ik ga mij er wel zelf niet teveel zorgen in maken, want per slot van rekening treft me geen schuld. En ik ben vandaag jarig en heb een dagje vakantie opgenomen. Ook maandag ga ik niet werken, want morgen vertrekken we met dochter, schoonzoon en kleinzoon naar Hengelhoef voor een weekendje.

Alvast een fijn weekend!

Liefs,

Billy

♥

Werk

Ik weet het, het heeft een tijd geduurd voor er hier weer een logje verscheen. Maar ik heb het dagelijks erg druk met m’n nieuwe job, en in het weekend (en zelfs in de week) zijn november en december meestal hele drukke maanden in mijn sociaal leven (lees: veel verjaardagen te vieren).

Sinds vorige week is de afdeling waar ik werk bijna volledig geïnstalleerd, en kon ik samen met een specialist van de firma die de regranulator-installatie heeft geleverd, een eerste test doen. Die mislukte donderdag door allerlei kleine akkefietjes, waardoor nog enkele aanpassingen noodzakelijk waren. Vrijdag konden we dan een nieuwe poging wagen, wat toen ook gelukt is.

Gisteren werden door de onderhoudsdienst nog enkele aanpassingen gedaan, en vandaag werd van mij verwacht dat ik zelfstandig de installatie zou opstarten. Nu moet je weten dat ik vrijdag vooral toegekeken heb, maar dus absoluut nog niet genoeg wist om ook zelfstandig op te starten. Het is niet omdat je bij iemand als passagier in de wagen zit, dat je ook meteen een wagen kan besturen toch? Maar de plantmanager staat onder enorme druk van bovenaf, en wou dat ik het toch probeerde. Dat verliep vandaag desastreus, er waren problemen om motoren in gang te krijgen, motoren die uitvielen door te hoge belasting en als klap op de vuurpijl zat er in de koelinstallatie afgekoelde pvc, die de doorgang van gerecyclede pvc-korrels onmogelijk maakte. Toen ik vanavond vertrok naar huis, waren er nog onderhoudsmensen bezig met het vrijmaken van de leiding, zodat ik hopelijk morgen een vlottere start kan maken.

Duimen jullie een beetje mee?

Groetjes!

Billy

♥

Overgangsweek

Deze week is een hoofdstuk van mijn leven afgesloten en een overgang naar een ander werkritme. Vorige week was normaal gezien de laatste werkweek die ik in de nachtploeg werkte. Deze week (waarin ik niet hoef te werken) worden de machines geïnstalleerd in de afdeling waar ik vanaf volgende week in de dagploeg zal werken. Dan word ik verantwoordelijk voor het opvolgen en verwerken van de te recycleren afvalproducten van het bedrijf. Die worden zoveel mogelijk verwerkt tot opnieuw bruikbare grondstoffen. Maar voor het zo ver is, zal ik eerst de verschillende afvalstromen in kaart moeten brengen en bekijken wat de mogelijkheden ermee zijn. In samenspraak met de afdelingschef en productiemanager.

Het wordt een nieuwe verantwoordelijkheid waar ik wel naar uitkijk. In het begin zullen er ongetwijfeld problemen opduiken, maar het oplossen ervan vormt net een uitdaging. Het andere werkritme wordt ook even aanpassen, maar zal wellicht geen probleem vormen. Deze week ben ik al alle dagen vroeg wakker en opgestaan tussen 5u en 6u15…

Groetjes!

Billy

♥

Nieuw werk

Sinds maandagnacht ben ik aan de slag op mijn nieuwe werkplaats.

Erg lastig heb ik het er niet, het is vooral het in de gaten houden van de productielijn, en wanneer een rol pvc af is die naar bestemming laten brengen. Alles is geautomatiseerd, zodat er praktisch heel weinig fysiek werk te verrichten is.
Toch heb ik sinds maandag een lichte maar vervelende rugpijn. Ik betwijfel sterk of dat nieuwe werk er voor iets tussen zit, denk eerder dat het wat overbelasting is van het fietsen (in het relatief koude weer, in t-shirt). Maar vandaag toch maar de dokter opgezocht, en die schreef me een ontstekingsremmer en spierverwarmende crème voor, en dat zou binnen de kortste keren de rugpijn moeten verhelpen.

Het werk dat ik nu doe is eigenlijk maar tijdelijk, want eind september wordt een volledige recyclagelijn geïnstalleerd, en daar word ik dan verantwoordelijk voor.

Groetjes!

Billy

♥

 

Werk update

Vorige week hoefde ik dus enkel te werken op maandagnacht, de rest van de week heb ik nog 4 inhaalrustdagen opgenomen zodat ik er in totaal al 6 had (ééntje per maand). En deze week hoef ik nog niet te werken, maandag begin ik bij mijn nieuwe werkgever. Voorlopig is dat in de nachtploeg, bij mijn schoonzoon. Ik krijg dan de kans om de productie-afdeling te leren kennen. Op 19 juli gaat het verlof al in, zodat ik eigenlijk een kleine aanloopperiode heb. Na het verlof zal ik nog enkele weken hetzelfde werk doen in de nachtploeg. De afdeling waar ik uiteindelijk verantwoordelijk voor wordt, moet nog opgebouwd worden, en de machines geïnstalleerd.

Het bedrijf (Moduleo) vervaardigt laminaat in pvc en is een onderdeel van de IVC-groep. Het product is heel innovatief en doordat er nog amper producenten zijn van dit artikel is er weinig concurrentie. Toekomstgericht lijkt het mij een veelbelovend product, en dat is ook één van de redenen waarom ik voor dit bedrijf koos.

Mijn taak wordt daar het opstarten van de recyclage-afdeling. Bij de productie, die eerst op reusachtige rollen gebeurt, wordt aan beide kanten van die rollen overtollig materiaal gemaakt, wat momenteel nog wordt vermalen en geregranuleerd door een externe firma. Het zelf in handen hebben van het recyclagegebeuren gaat hen een fikse besparing opleveren. En ook meer mogelijkheden om het gerecycleerde product zo efficiënt mogelijk te hergebruiken.

Deze week nog eerst wat genieten… 😉

Groetjes!

Billy

♥

Afgesloten hoofdstuk

Ziezo, om 5u heb ik mijn laatste werknacht bij m’n werkgever afgesloten.

Het is met gemengde gevoelens dat ik mijn werkmakkers achterlaat. Het management heeft mij het leven daar zuur gemaakt, maar ik besef dat ik me gesteund voel door de “gewone” werkmensen die ik altijd met respect heb behandeld. Ik heb er meer dan 10 jaar met plezier en inzet gewerkt, maar sinds de reorganisatie begin 2011 ergerde ik me mateloos aan de nieuwe organisatie, die er eigenlijk geen was. Het kwaliteitsbesef dat ik had voor mijn job was niet meer van tel, enkel de cijfertjes moesten aan het eind van de maand positief zijn. Of er nu goeie of slechte producten gemaakt werden maakte niet uit. En daar kon ik helemaal niet mee leven.
Ook het respect voor de mensen is helemaal verdwenen, en daarom koos ik ervoor om op zoek te gaan naar een andere werkgever.

Zoals al eerder geschreven hier, had ik 4 aanbiedingen waaruit ik een keuze kon maken. Eentje ervan heb ik laten schieten omdat de afstand naar het bedrijf beduidend hoger was dan bij de andere, en dat ook het loon daar het laagst was. Een tweede bedrijf heb ik geschrapt omdat ik te weinig vertrouwen had in de toekomst. Het ging nl. om een bedrijf in de textielsector, waar onlangs nog in een gelijkaardig bedrijf banen werden geschrapt. Er bleven dus nog 2 keuzes over, en daar heb ik het wel moeilijk in gehad. Het ene bedrijf betrof een aanbieding in de nachtploeg (opnieuw), het andere bedrijf (waar ook onze schoonzoon werkt) in dagploeg. Vrijdag heb ik de knoop doorgehakt, en gekozen voor dit laatste. De job zelf is een verantwoordelijke job, in een nog op te starten afdeling. Waar ik dus van in het begin ga betrokken worden. En aansluit bij mijn ervaring. Voordeel van de dagploeg is dat ik opnieuw een normaal levensritme heb, en ’s avonds thuis ben.

Ik hoop dat mijn keuze binnen enkele maanden de juiste blijkt te zijn!

Groetjes,

Billy

♥

Na zonneschijn komt regen…

Na de mooie dagen die ik vorige week en in het weekend beleefde, kwamen er gisteren dompers op de vreugde…

Ik kreeg toen nl. telefoon van mijn broer, dat onze moeder werd opgenomen in het ziekenhuis. Ze is al enkele weken achteruit aan het gaan, en dat had ik natuurlijk ook gemerkt. Ze voelt overal pijn, aan de heup, aan de schouder. Heeft last van chronische diarree door bestralingen die ze jaren geleden kreeg. De huisdokter doet wat hij kan, maar voor een vrouw van bijna 91 jaar, is het geen optie om nog ingrijpende operaties uit te voeren. De oorzaak van alles is ook verregaande artrose, en daartegen valt nog weinig te beginnen aan die ouderdom. We zien ook in dat het geen vrouw meer is om nog alleen te wonen, alleen heeft zij zelf zo’n koppige wil dat er van opname in een rust- en verzorgingstehuis geen sprake kon zijn. Nu ze in het ziekenhuis opgenomen is, hopen we haar te kunnen overtuigen om die mening toch maar te herzien. Intussen gaan wij enkele instellingen af om een plaatsje aan te vragen, want op de meeste plaatsen zijn er lange wachtlijsten en ben je beter tijdig met je aanvraag. Wordt dus vervolgd…

En dan had ik alweer een mokerslag te verwerken op het werk gisteravond. Bleek dat ons afdelingshoofd beslist heeft dat wij voortaan moeten rapporteren aan de ploegchef van de andere productiehal, omdat onze huidige directe overste zich volledig moet concentreren op een andere afdeling. Maar het afdelingshoofd vond het niet eens nodig om ons, teamverantwoordelijken, hier persoonlijk van op de hoogte te brengen. Voor mij getuigt dit van een duidelijk gebrek aan respect, en is het een zoveelste negatief signaal na de voor mij rampzalige reorganisatie eind 2010, begin 2011 (lees daar hier en hier meer over). Ik had me al een tijd geleden op verschillende sites ingeschreven om op zoek te gaan naar ander werk, en dit doet me nu besluiten om nog actiever op zoek te gaan. Al is het als 50-plusser zeker geen sinecure om nog iets te vinden…

Groetjes,

Billy

♥