Schieting

Het nadert nu wel razendsnel!

Zaterdag hebben we huwelijk nummer 2, en meteen (wellicht) ook de afsluiter. Zoonlief huwt dan met zijn vriendin waarmee hij nu al bijna 2 jaar mee samenwoont.  Toen hij voor het eerst met haar binnen kwam bij ons, hadden we nogal argwanende vooroordelen. Een tijdje voordien had zijn voormalige vriendin gebroken met hem, en dàt was nochtans een meisje dat we al in onze harten hadden gesloten. Je maakt dan graag vergelijkingen, en die nieuwe vriendin kreeg dan ook niet zo vlug krediet. Maar het moet gezegd, in al die tijd ontpopte zij zich tot een zorgzame meid, die onze zoon ook af en toe op z’n plaats durfde zetten als het nodig is (en dat is het ook wel vaak!). Onze zoon is ook geen makkelijk mens, en het feit dat hij diabetes heeft, en ook een lichte vorm van epilepsie, maakt het voor een vriendin al helemaal niet zo evident om er makkelijk mee om te gaan. Het feit dat zij verpleegkundige is, helpt natuurlijk in grote mate. Kortom, we zijn blij dat we haar zaterdag officieel als schoondochter mogen beschouwen.

Vanavond is het schieting bij hen thuis. Er worden een hoop familie en vrienden verwacht die met ons gaan klinken op het geplande gebeuren. Hopelijk werkt het weer wat mee, want vuurwerk (in vervanging van het intussen verboden carbid) heeft niet zo graag natte voeten… 😉

Groetjes!

Billy

♥