Feest

gisteren moest onze voetbalclub Racing Waregem (waar wij voor supporteren dus…) de finale spelen van de eindronde, om eventueel te stijgen naar 2e klasse. Het was tegen Olympic Charleroi, en de wedstrijd ging door op het veld van Nieuwkerken, Sint-Niklaas. Voor de gelegenheid mochten alle supporters gratis mee op de bus, dus wij ook mee…bespaarde ons wat (dure) benzine, en ook voor de sfeer is zo’n busrit natuurlijk mooi meegenomen.  Al maakten wij ons vooraf geen illusie…Charleroi had de week ervoor in de eindronde nog één van de titelkandidaten verslagen met duidelijke 1-4 cijfers. En het kon ons eerlijk gezegd ook weinig schelen, deze keer mochten zij zelfs verliezen…graag zelfs, want een promotie naar 2e klasse had ook voor de supporters minder leuke gevolgen: veel wedstrijden op het plein van onze "grote broer" SV Zulte-Waregem (omdat ons veld niet groot genoeg is), hogere abonnementsgeld, veel verliesmatchen in het vooruitzicht en dus wellicht steeds moeten strijden tegen eventuele degradatie…
Want onze ploeg is, zeker technisch, geen ploeg om het in 2e klasse waar te maken.
Dit bleek ook gisteren tegen Charleroi, waar onze jongens bij momenten van het kastje naar de muur werden gespeeld.
Maar je raadt het al, plots viel op een hoekschop een doelpunt aan de juiste kant….en als er iets is wat onze jongens wel kunnen, dan is het een voorsprong verdedigen met hand en tand….desnoods het hoofd ervoor leggen.
En dus bleef het 1-0, grote feestvreugde achteraf. Eens aangekomen op het thuisfront kregen wij van de club nog enkele drankjes aangeboden, en met de nodige danspassen werd de promotie naar 2e klasse gevierd. De zorgen voor volgend seizoen werden dan toch voor even vergeten.

Feest met een dubbel gevoel dus…